การจัดการเรียนการสอนเพื่อพัฒนาทักษะอาชีพของนักเต้นบัลเลต์: การศึกษาองค์ประกอบของการจัดการเรียนการสอนและกระบวนการจัดการเรียนรู้ของคณะบางกอกซิตี้บัลเลต์

Main Article Content

ณัชพร ศรฬสวรรณ
ธรากร จันทนะสาโร
รักษ์สินี อัครศวะเมฆ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีจุดประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาองค์ประกอบของการจัดการเรียนการสอนเพื่อพัฒนาทักษะอาชีพของนักเต้นบัลเลต์ในประเทศของคณะบางกอกซิตี้บัลเลต์ 2) เพื่อวิเคราะห์กระบวนการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะอาชีพของนักเต้นบัลเลต์ในประเทศของคณะบางกอกซิตี้บัลเลต์ ใช้แนวคิดการเรียนรู้ผู้ใหญ่ของมัลคัม โนลส์ เป็นหลักในการศึกษา ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ โดยศึกษาข้อมูลจากเอกสารและการเก็บข้อมูลภาคสนาม  ด้วยวิธีการสังเกตแบบมีส่วนร่วม การสัมภาษณ์เชิงลึกโดยใช้คำถามแบบมีโครงสร้างชนิดปลายเปิดผู้ที่เกี่ยวข้องกับคณะบางกอกซิตี้บัลเลต์จำนวนทั้งหมด 16 คน ได้แก่ ผู้อำนวยการคณะบัลเลต์จำนวน 1 คน  ครูผู้สอนคณะบัลเลต์จำนวน 5  คน นักเต้นในคณะบัลเลต์จำนวน 11 คน โดยการคัดเลือกแบบเจาะจง แล้วนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์และสังเคราะห์ ผลการศึกษาพบว่า 1.องค์ประกอบของการจัดการเรียนการสอนเพื่อพัฒนาทักษะอาชีพของนักเต้นบัลเลต์ มีองค์ประกอบที่สำคัญ 6 ด้าน ที่มีผลต่อการจัดการเรียนรู้ ได้แก่ 1) ด้านหลักสูตร 2) ด้านการเรียนการสอน 3) ด้านผู้สอน 4) ด้านผู้เรียน 5) ด้านบรรยากาศการเรียนการสอน และ 6) ด้านการวัดและการประเมินผล  2.ด้านกระบวนการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะอาชีพของนักเต้นบัลเลต์ พบว่า มีขั้นตอน ได้แก่ 1) การสร้างบรรยากาศการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการเรียนรู้  2) ด้านการจัดโครงสร้างเพื่อการวางแผนร่วมกันกับผู้เรียน 3) การวิเคราะห์ความต้องการในการเรียนรู้ของผู้เรียน 4) การวางแนววัตถุประสงค์ในการเรียนรู้ 5) การออกแบบประสบการณ์ในการเรียนรู้ 6) การดำเนินการให้เกิดประสบการณ์ในการเรียนรู้ และ 7) การประเมินผลและการวิเคราะห์ความต้องการในการเรียนรู้ใหม่

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ชนันภรณ์ อารีกุล. (2563). การศึกษาและการเรียนรู้ตลอดชีวิต: แนวคิด หลักการ และสาระสำคัญ. กรุงเทพฯ สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ไทยโพสต์. (2562). “บัลเลต์ระดับโลก” BANGKOK CITY BALLET DANCE COLLECTION. https://www.thaipost.net/main/detail/48179

นนทพร ศรีสันติสุข. (2561). เรือนร่างและการจัดการร่างกายในบัลเล่ต์ กรณีศึกษา โรงเรียนบางกอกซิตี้บัลเล่ต์ [รายงานการศึกษาเฉพาะบุคคลปริญญาศิลปศาสตรบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร].

นันทวัฒน์ ภัทรกรนันท์. (2557). แนวคิดและเทคนิคการจัดการเรียนรู้ของผู้ใหญ่. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 12(1,2), 18-29. https://so02.tci- thaijo.org/index.php/suedujournal/article/view/94934

ประวัติศาสตร์ เหลาทอง, สุรพล วิรุฬห์รักษ์ และ วุฒิพงษ์ โรจน์เขษมศรี. (2558). ปัจจัยสู่ความสำเร็จของนักบัลเลต์ชายไทย. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 12(57), 131-144. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/SNGSJ/article/view/17715

ภัชภรชา แก้วพลอย. (2559). หลักสูตรการเรียนการสอนบัลเลต์ในค่านิยมปัจจุบันของสังคมไทย. วารสารดนตรีและการแสดง, 2(1), 114-125. https://so06.tci- thaijo.org/index.php/Mupabuujournal/article/view/243809

รสิกา ไฝขาว. (2559). การศึกษาเปรียบเทียบการเรียนการสอนของโรงเรียนบัลเลต์ในเขตกรุงเทพมหานคร [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ].

วัสสาวดี วัฒนสุวรรณ. (2549). นาฎศิลป์..ศิลปะการเคลื่อนไหว หรือเพียงแค่เต้นกินรำกิน. ศิลปกรรมสาร, 2(1), 43-52. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/fineartstujournal/article/view/235093

สุวิธิดา จรุงเกียรติกุล. (2564). นิทัศน์แนวคิดและแนวทางการส่งเสริมการเรียนรู้ตลอดชีวิตในประเทศไทย = Concepts and guidelines for enhancing lifelong learning in Thailand. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Gerald, J. (1998). Dancing: The Pleasure, Power, and Art of Movement. New York: Harry N. Abrams.

Knowles, M. S. (1980). The Modern Practice of Adult Education: From Pedagogy to Andragogy. New York: Cambridge, The Adult Education Company.

Skwiot, M., Śliwiński, Z., Żurawski, A. and Śliwiński, G. (2021). Effectiveness of physiotherapy interventions for injury in ballet dancers: A systematic review. PLOS ONE, 16(6), 1-18. Article e0253437. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0253437

Walters, D. (2011). The Professional Development Need of Dancers. https://thedcd.org.uk/wp-content/uploads/2018/03/Professional-Development-Needs-of-Dancers.pdf