การพัฒนาชุดสื่อแบบ Unplugged Coding เพื่อพัฒนาทักษะการคิดแก้ปัญหา ของเด็กปฐมวัย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อพัฒนาชุดสื่อแบบ Unplugged Coding ของเด็กปฐมวัย ให้มีประสิทธิภาพ และ (2) เปรียบเทียบผลการพัฒนาทักษะการคิดแก้ปัญหาของเด็กปฐมวัยก่อนและหลังการใช้ชุดสื่อแบบ Unplugged Coding เป็นการวิจัยเชิงกึ่งทดลอง กลุ่มตัวอย่าง เป็นกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการทดลอง คือ เด็กนักเรียนชายและหญิงระดับชั้นอนุบาล 3 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2567 โรงเรียนชุมชนบ้านศรีดอนชัย จำนวน 13 คน ที่ได้มาจากการสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง คือ ชุดสื่อ Unplugged Coding พร้อมคู่มือการใช้ชุดสื่อ เพื่อพัฒนาทักษะการคิดแก้ปัญหาของเด็กปฐมวัย และเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบประเมินเพื่อวัดความสามารถทักษะการคิดแก้ปัญหาของเด็กปฐมวัยแบบรูปภาพ
สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ
สถิติแบบทีแบบไม่เป็นอิสระต่อกัน (T-test Dependent) ผลการวิจัย พบว่า (1) ชุดสื่อแบบ Unplugged Coding ของเด็กปฐมวัย จำนวน 6 ชุด มีประสิทธิภาพ E1/E2 เท่ากับ 87.01/94.59 สูงกว่าเกณฑ์ประสิทธิภาพที่กำหนด 80/80 (2) ผลการพัฒนาทักษะการคิดแก้ปัญหาของเด็กปฐมวัยก่อนและหลังการใช้ชุดสื่อแบบ Unplugged Coding เปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยก่อนและหลังการใช้ชุดสื่อ เท่ากับ 17.92/25.54 คะแนนหลังการใช้ชุดสื่อสูงกว่าก่อนการใช้ชุดสื่อ แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. ทัศนะและข้อคิดเห็นใดๆ ในวารสารนวัตกรรมสังคมและการเรียนรู้ตลอดชีวิตเป็นทัศนะของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วยกับทัศนะเหล่านั้นและไม่ถือว่าเป็นความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
2. ความรับผิดชอบด้านเนื้อหาและการตรวจร่างบทความแต่ละบทเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน กรณีมีการฟ้องร้องเรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงฝ่ายเดียว
3. ลิขสิทธิ์บทความเป็นของผู้เขียนและมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์นได้รับการสงวนสิทธิ์ตามกฎหมาย การตีพิมพ์ซ้ำต้องได้รับอนุญาตโดยตรงจากผู้เขียนและมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์นเป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
กนิษฐา เรืองวรรณศักดิ์, นิติ นิมะลา และ อภิรักษ์ อุ่นไธสง (2016). การออกแบบสื่อการสอนในการเตรียมความพร้อมสู่ประชาคมอาเซียนประเภทของเล่นเสริมพัฒนาการเรียนรู้สำหรับเด็กปฐมวัย. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 8(1), 6-20. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/irdssru/article/view/214508
กนกวรรณ พิทยะภัทร์ และ ศิริวรรณ วณิชวัฒนวรชัย. (2558). การพัฒนาความสามารถในการคิดแก้ปัญหา และจิตวิทยาศาสตร์ของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดประสบการณ์ด้วยการสืบเสาะหาความรู้แบบ 5E.วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 7(1), 270-280. https://so05.tci- thaijo.org/index.php
/suedureasearchjournal/article/view/33205
กันต์ เอี่ยมอินทราม. (2562). Computer Science Unplugged เรียนคอมฯแบบไม่ใช้คอมฯ. https://www.bangkok biznews.com/blog/detail/647968
ฉัตรพงศ์ ชูแสงนิล. (2563, 23 พฤศจิกายน). แนวคิดเชิงคำนวณ. https://www.scimath.org/lesson-technology/item/10560-2019-08-28-02-43-20
ชยการ คีรีรัตน์. (2562). การใช้กระบวนการแก้ปัญหาและโปรแกรม App Inventor พัฒนาทักษะการคิดเชิงคำนวณ (Computational Thinking: CT) สำหรับผู้เรียนระดับมัธยมศึกษา. วารสารครุศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 47(2), 31-47. https://so02.tci- thaijo.org/index.php/EDUCU
/article/view/195892
บุณยณัฐ บัวราช, บิลกิส สุนทรพงษ์ และ เดชกุล มัทวานุกูล (2567). Unplugged Coding: การจัดกิจกรรมการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการคิดแก้ปัญหาของเด็กปฐมวัย. วารสารวิชาการสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ, 10(2), 410-421. https://so04.tci- thaijo.org/index.php/svittj/article
/view/274561/186433
พัชรินทร์ ชัยเสนา. (2566). การพัฒนาการจัดประสบการณ์โดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้วิทยาการคำนวณ (แบบโค้ดดิ้งโดยไม่ใช้คอมพิวเตอร์) ประกอบการใช้สื่อ KIDS CODE FOR FUN เพื่อพัฒนาทักษะการคิดพื้นฐานสำหรับเด็กปฐมวัย. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่].
ธีราพร กุลนานันท์. (2561). ผลการใช้กิจกรรม Brain-DISCOPE ในการพัฒนาคุณลักษณะที่จำเป็นสำหรับเด็กปฐมวัย (ตามยุทธศาสตร์ 20 ปี2560-2579). วารสารครุพิบูล, 5(2), 144-161. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/edupsru/article/view/120068
โรงเรียนชุมชนบ้านศรีดอนชัย. (2566). รายงาน PLC ของโรงเรียนชุมชนบ้านศรีดอนชัย ปีการศึกษา2566 [เอกสารไม่ได้ตีพิมพ์]. เชียงราย: โรงเรียนชุมชนบ้านศรีดอนชัย สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต4.
วลัยลักษณ์ คงพระจันทร์. (2562). “ทักษะแห่งศตวรรษที่ 21”: อยู่รอดแม้จุดยืนมนุษย์สั่นคลอนในโลกดิจิทัล ที่ไม่ย้อนกลับหลัง. (ออนไลน์). https://www.nectec.or.th/news/news-pr-news/21st-centuryskills.html
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (สสวท.). (2562). การจัดสาระการเรียนรู้กลุ่ม วิทยาศาสตร์หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2560). หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560. กระทรวงศึกษาธิการ. http://academic.obec.go.th/images/document/1590998426_d_1.pdf
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 – 2579. กรุงเทพฯ:กระทรวงศึกษาธิการ. https://www.onec.go.th/index.php/book/BookView/1540
Barr, V., & Stephenson, C. (2011). Bringing computational thinking to K-12: What is Involved and What is the Role of the Computer Science Education Community? ACM Inroads, 2(1), 48–54. https://dl.acm.org/doi/10.1145/1929887.1929905
Lye, S. Y., & Koh, J. H. L. (2014). Review on teaching and learning of computational thinking through programming: What is next for K-12? Computers in Human Behavior, 41, 51–61. https://doi.org/10.1016/j.chb.2014.09.012
Relkin, E., de Ruiter, L. E., & Bers, M. U. (2021). Learning to code and the acquisition of computational thinking by young children. Computers & Education, 169, Article 104222. https://doi.org/10.1016/j.compedu.2021.104222
Starfish Academy. (2568). นวัตกรรมสื่อการสอนสำหรับเด็กปฐมวัย. https://shorturl.asia/A2tqf
