การพัฒนาบทเรียนออนไลน์ระบบเปิด เรื่อง การออกแบบการเรียนรู้แบบบูรณาการบนฐานชุมชนด้วย Design Thinking สำหรับนักศึกษาหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต: การวิจัยแบบผสมวิธี

บทคัดย่อ

งานวิจัยแบบผสมวิธีนี้ ใช้แบบแผนรองรับภายในรูปแบบการทดลองระยะเดียว วิธีการเชิงปริมาณ เป็นหลัก โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) พัฒนาบทเรียนออนไลน์ระบบเปิด เรื่อง การออกแบบการเรียนรู้แบบบูรณาการบนฐานชุมชนด้วย Design Thinking (2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาระหว่างก่อนและหลังการเรียนรู้โดยใช้บทเรียนออนไลน์ระบบเปิด และ (3) ศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อการเรียนรู้โดยใช้บทเรียนออนไลน์ระบบเปิด ประชากรที่ใช้ในการวิจัย คือ นักศึกษาหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต ชั้นปีที่ 3 สาขาวิชาการประถมศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2567 จำนวน 61 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย บทเรียนออนไลน์ระบบเปิด แบบทดสอบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และแบบประเมินความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณโดยใช้สถิติ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ โดยการวิเคราะห์ในภาคสนาม ร่วมกับใช้เทคนิคการวิเคราะห์สรุปอุปนัย ผลการวิจัยพบว่า (1) บทเรียนออนไลน์ระบบเปิด เรื่อง การออกแบบการเรียนรู้แบบบูรณาการบนฐานชุมชนด้วย Design Thinking มีประสิทธิภาพ เท่ากับ 93.22/88.72 และมีค่าดัชนีประสิทธิผลเท่ากับ 0.6538 (2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษา หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน โดยคะแนนเฉลี่ยก่อนเรียน คิดเป็นร้อยละ 67.40 และคะแนนเฉลี่ยหลังเรียน คิดเป็นร้อยละ 88.72 ซึ่งมีร้อยละของความก้าวหน้าเท่ากับ 21.32 และ (3) นักศึกษามีความพึงพอใจต่อบทเรียนในด้านความถูกต้อง ชัดเจน เรียงลำดับอย่างเป็นขั้นตอน และความยืดหยุ่นในการเรียนรู้ ทั้งนี้ มีข้อเสนอแนะให้เพิ่มกิจกรรม Active Learning ตัวอย่างที่หลากหลาย และช่องทางตอบข้อสงสัยแบบทันที เมื่อบูรณาการข้อมูลทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพเข้าด้วยกัน สะท้อนให้เห็นว่า ปัจจัยแห่งความสำเร็จของการพัฒนาบทเรียน ไม่ได้อยู่ที่การนำเสนอเนื้อหาเชิงวิชาการเท่านั้น แต่อยู่ที่การออกแบบกิจกรรมและบรรยากาศการเรียนรู้ ให้เอื้อต่อการนำความรู้ไปประยุกต์ใช้ในบริบทจริงด้วย