การศึกษาลักษณะของทักษะชีวิตในการเตรียมความพร้อมก่อนปล่อยตัวของเยาวชนผู้กระทำผิด
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เพื่อศึกษาลักษณะของทักษะชีวิตในการเตรียมความพร้อมก่อนปล่อยตัวของเยาวชนผู้กระทำความผิด เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มผู้ให้ข้อมูล จำนวน 5 คน คือ ผู้ที่เคยกระทำความผิดและได้รับ
การปล่อยตัวแล้ว และเคยผ่านการฝึกอบรมจากศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล โดยวิธีการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling)เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล ได้แก่ ประเด็นการสัมภาษณ์และแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง ที่มีค่าความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาเท่ากับ 0.60-1.00 การเก็บรวบรวมข้อมูล โดยดูจากข้อมูลประวัติส่วนบุคคล ประวัติการพ้นโทษ ประวัติพฤติกรรมการมารายงานตัวหลังพ้นโทษ และประวัติการลดโทษ โดยการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-Depth Interview) ซึ่งกำหนดประเด็นการสัมภาษณ์
เชิงลึกจากการวิเคราะห์เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง เพื่อตรวจสอบลักษณะในเบื้องต้นของทักษะชีวิต
เหมาะสมในการเตรียมความพร้อมก่อนปล่อยตัว เป็นการสะท้อนถึงลักษณะของบุคคลที่มีทักษะชีวิต
ตามมุมมองของกลุ่มผู้ให้ข้อมูล การวิเคราะห์ข้อมูล ใช้วิธีวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัย พบว่าลักษณะของทักษะชีวิตในการเตรียมความพร้อมก่อนปล่อยตัวประกอบด้วย 5 ด้าน ได้แก่ ด้านการเห็นคุณค่าในตนเอง
ด้านความรับผิดชอบต่อสังคมด้านการปฏิเสธต่อรองด้านการจัดการกับอารมณ์และด้านการตัดสินใจอย่างมีเหตุผลโดยการเตรียมความพร้อมตนเองเป็นสิ่งที่เยาวชนผู้กระทำผิดพึงปฏิบัติและจำเป็นต้องฝึกฝนทั้งกายและใจให้เข็มแข็ง ไม่นำความผิดพลาดในอดีตมาทำลายตนเองและพร้อมที่จะนำพาตนเองกลับสู่สังคมโดยไม่
กระทำผิดอีก
Article Details
1. ทัศนะและข้อคิดเห็นใดๆ ในวารสารนวัตกรรมสังคมและการเรียนรู้ตลอดชีวิตเป็นทัศนะของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วยกับทัศนะเหล่านั้นและไม่ถือว่าเป็นความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
2. ความรับผิดชอบด้านเนื้อหาและการตรวจร่างบทความแต่ละบทเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน กรณีมีการฟ้องร้องเรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงฝ่ายเดียว
3. ลิขสิทธิ์บทความเป็นของผู้เขียนและมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์นได้รับการสงวนสิทธิ์ตามกฎหมาย การตีพิมพ์ซ้ำต้องได้รับอนุญาตโดยตรงจากผู้เขียนและมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์นเป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2541). คู่มือส่งเสริมสุขภาพจิตนักเรียนระดับมัธยมศึกษาสำหรับครู. กรุงเทพ: สำนักพัฒนาสุขภาพจิต กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. หน้า 2, 12, 45.
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2543). คู่มือการจัดกิจกรรมเพื่อเสริมสร้างทักษะชีวิตสำหรับเด็ก. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ ร.ส.พ. หน้า 65.
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2545). คู่มือการจัดกิจกรรมเพื่อเสริมสร้างทักษะชีวิตสำหรับเด็ก. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ ร.ส.พ. หน้า 70.
ชาย โพธิสิตา. (2550). ศาสตร์และศิลป์แห่งการวิจัยเชิงคุณภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์ พริ้นติ้งแอนพับลิชชิ่ง. หน้า 41.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2537). สถิติวิเคราะห์สำหรับการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่3. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. หน้า 63.
บุษกร อรรถโกมล. (2549). ผลของโปรแกรมฝึกทักษะชีวิตเพื่อเตรียมความพร้อมก่อนปล่อยของเยาวชน ในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนจังหวัดเชียงใหม่. เชียงใหม่: วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่. หน้า 12.
ภูมิภัทร ปาลกะวงศ์ ณ อยุธยา. (2547). ผลของโปรแกรมแนะแนวกลุ่มต่อการพัฒนาทักษะชีวิตและเปลี่ยนเจตคติต่อพฤติกรรมการทะเลาะวิวาทของเด็กและเยาวชนชายในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนบ้านมุทิตา. ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาชาจิตวิทยาการศึกษาและแนะแนว บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. หน้า 4, 27, 31, 75.
วิพาพร บุญวงค์. (2551). การเปรียบเทียบพฤติกรรมการเห็นคุณค่าในตนเองและความคิดสร้างสรรค์ของเด็ก ปฐมวัยที่ได้รับการจัดประสบการณ์แบบไฮสโคปกับการจัดประสบการณ์แบบไฮสโคปกับการจัด ประสบการณ์แบบปกติ. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหา บัณฑิตสาขาวิชาการจัดการการเรียนรู้ มหาวิทยาลัยราชภัฎพระนครศรีอยุธยา. หน้า 14.
สธญ ภู่คง และอ้อมเดือน สดมณี. (2549). การวิเคราะห์ข้อมูลคุณภาพ การวิจัยเชิงคุณภาพเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร: สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. หน้า 60-88.
สิทธิ์ ธีรสรณ์. (2550). เทคนิคการเขียนรายงานวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 1, กรงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย. หน้า 65
โสภิตา เหมาะหมาย (2557). ผลของโปรแกรมเสริมสร้างทักษะชีวิตในการป้องกันการดื่มเครื่องดื่ม แอลกอฮอล์ของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนวีรวัฒน์โยธิน ตำบลนอกเมือง อำเภอเมืองจังหวัดสุรินทร์. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ. ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 กรกฎาคม-ตุลาคม 2557 หน้า 273-283.
สำนักงานพัฒนาระบบงานยุติธรรมเด็กและเยาวชน. (2551). รายงานสถิติคดีประจำปี. กลุ่มงานข้อมูลและสารสนเทศ. หน้า 22, 65.
อุษณี ลลิตผสาน. (2551). การวิจัยและพัฒนาแบบฝึกทักษะการตัดสินใจที่มีผลต่อประสิทธิภาพการบริหารเวลาและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย: การประยุกต์ใช้ทฤษฎีเกม. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. สาขาวิชาวิจัยการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. หน้า 23
Atena Naseria; & Narges Babakhani. (2014). The effect of life skills training on physical and verbalaggression male delinquent adolescents Marginalized in Karaj. Procedia Social and Behavioral Sciences 116. pp. 4875-4879.
De Jong, T. (1995). Proposed General Guidelines for a Life skills Curriculum Framework. Johannesburg: Centre for Education Policy Development. p. 93.
Mangulkar, Whitman; & Posner. (2001). Approach to Child and Adolescent Health Human Development. Washington, DC: Education Development Center. p. 22, 55.
Marie, Ann Conerly. (1997). The Effect of Life Skills Instruction on Locus of Control in Adult Male Inmates. The University of Southern Mississippi. From http://www.umi.com/dissertations/fullcit/9806474. online.
Maslow, A. H. (2000). The Maslow Nusiness Rreader. New York: John Wiley & Sons.
Minichiello, V; Aroni , R; Timewell, E; & Alexander,L. (1990). In-Depth Interviewing: Researching people. Melbourne: Longman Cheshire. p. 43.
Nelson Jones, (1997). Practical Counselling and Helping Skills: How to Use the Life Skills Counselling Model. 4th ed. London: Cassell. pp. 7-8.
Patton, M.Q. (2002). Qualitative Research and evaluation methods.3rded. California: SAGE Publications. p.143.
Shahram Vaziri; et al. (2014). Group counseling efficiency based on choice theory on prisoners’ responsibility increase. Procedia-Social and Behavioral Sciences 128 (2014) pp. 311-315.
Spiegler, Michael D., & Guevremont, David C. (1998). Contemporary Behavior Therapy. 3rded. New York: Brooks/Cole.
Thompson, C.L; Rudolph, L.B; & Henderson, D. (2004). Counseling children. 7thed Belmont, CA: Brooks/Cole. p. 4.
World Health Organization. (1994). Life skills education for children and adolescents in schools. Geneva: Switzerland. Online. p. 1, 5.
