การจัดสวัสดิการชุมชนที่เหมาะสมสำหรับคนพิการหมู่ที่ 7 บ้านช่อผกาและหมู่ที่ 8 บ้านหนองเทาตำบลช่อผกา อำเภอชำนิ จังหวัดบุรีรัมย์

Providing appropriate community welfare for people with disabilities Village No.7, Ban Chor Phaka, and Village No. 8, Ban Nong Tao, Chor Phaka Subdistrict, Chamani District, Buriram Province

Abstract

บทคัดย่อ

          วิจัยเรื่องการจัดสวัสดิการชุมชนที่เหมาะสมสำหรับคนพิการ หมู่ที่ 7 บ้านช่อผกาและหมู่ที่ 8 บ้านหนองเทา ตำบลช่อผกา อำเภอชำนิ  จังหวัดบุรีรัมย์ กำหนดวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) เพื่อศึกษาบริบทพื้นฐานคนพิการ    2) เพื่อศึกษาความต้องการคนพิการ และ 3) เพื่อหาแนวทางการจัดสวัสดิการชุมชน ทำการศึกษาในชุมชน   จำนวน 269 หลังคาเรือน กลุ่มตัวอย่างในการศึกษามีจำนวน 60 คน วิธีการวิจัยเชิงสำรวจโดยสุ่มตัวอย่างแบบมีระบบ เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูล ใช้สถิติพื้นฐานค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

          ผลการวิจัย พบว่า ส่วนมากเป็นเพศหญิง มีรายได้ต่อเดือนเฉลี่ยระหว่าง 1,000-5,000 บาท สมรส  และส่วนใหญ่ไม่ได้ประกอบอาชีพ มีฐานะยากจนและใช้สิทธิจากสำนักงานประกันสังคมแห่งชาติ (สปสช.)  ขณะที่ความต้องการในการจัดสวัสดิการชุมชนสำหรับคนพิการ พบว่า ด้านสุขภาพร่างกายและจิตใจ มีความต้องการสูงสุด รองลงมาด้านสวัสดิการชุมชนที่ได้รับจากชุมชนและภาครัฐบาล ถัดมาเป็นด้านวิถีชีวิต ความเป็นอยู่และสภาพแวดล้อม ลำดับสุดท้ายด้านบทบาทมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางสังคม ผลวิจัยชี้ว่า แนวทางการจัดสวัสดิการชุมชนนั้น ให้มีการจัดตั้งศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพในชุมชน เพื่อตอบสนองความต้องการ ด้านสุขภาพร่างกายและจิตใจที่สามารถเข้าถึงได้ง่าย มีการสร้างเครือข่ายสนับสนุนเพื่อเอื้อให้กับคนพิการ เข้าถึงสวัสดิการ และ ปรับปรุงสิ่งแวดล้อมที่อยู่อาศัยให้มีความปลอดภัยสำหรับคนพิการ

คำสำคัญ:  สวัสดิการชุมชน, คนพิการ

Abstract

            Research on organizing community welfare that is appropriate for people with disabilities in Village No. 7, Ban Chor Phaka and Village No. 8, Ban Nong Tao, Tambon Chor Phaka, Amphoe Chamni, Buriram Province. The objectives of the study were: 1) to study the basic context of people with disabilities; 2) to study the needs of people with disabilities; and 3) to find ways to organize community welfare. The study was conducted in 269 households in the community. The sample group for the study consisted of 60 people. The research method was a systematic survey using random sampling. The tool used was a questionnaire. Data analysis used basic statistics of percentage, mean, and standard deviation.

          The research found that most participants were female, with an average monthly income of 1,000-5,000 baht, were married, and were largely unemployed. They were poor and relied on benefits from the National Social Security Office (NHSO). Regarding community welfare for people with disabilities, physical and mental health were the top priority, followed by community welfare from the community and government, followed by lifestyle, well-being, and the environment, and finally, participation in social activities. The research indicated that community welfare should be established to address physical and mental health needs and be easily accessible. Support networks should be established to facilitate access to welfare for people with disabilities, and housing environments should be improved to ensure safety for people with disabilities.

Keywords:  Community welfare, Disabled