แนวทางการฟื้นฟูชุมชน เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน

Abstract

                                                          บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเสนอแนะแนวทางการฟื้นฟูชุมชน เพื่อนำไปสู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน  จากการศึกษาพบว่า   จะพัฒนาอย่างยั่งยืนจะต้องมองชุมชนทุกมิติ  ในแง่เศรษฐกิจต้องสร้างเศรษฐกิจชุมชนให้เข้มแข็ง  โดยเฉพาะการรุกเร้าจากนายทุน กระแสโลกาภิวัตน์ ให้คนตั้งกลุ่มหรือองค์กรของตนเอง ร่วมทำความสำเร็จน้อยๆ และพัฒนาขยายให้ใหญ่ขึ้น  ในแง่ธรรมชาติให้ชุมชนสร้างระบบความสัมพันธ์กับธรรมชาติ  ให้คนพัฒนาตนเองร่วมกับสิ่งแวดล้อม  สร้างอิสรภาพและความสุขโดยไม่เบียดบังธรรมชาตินัก  ในแง่สังคมต้องคำนึงถึงรากฐานของชุมชน ค้นหาทุนชุมชน รวมถึงวิถีมนุษย์จากรากเหง้าประวัติศาสตร์ ศิลปวัฒนธรรมแต่ละชุมชน  ในแง่การศึกษาไม่จำเป็นต้องพึ่งพาการศึกษาในระบบจากครูอาจารย์เท่านั้น  แต่หาในท้องถิ่น  จากปราชญ์ชาวบ้าน มีผู้รู้ท้องถิ่นเป็นคนถ่ายทอด  ในแง่จิตสาธารณะต้องสร้างจิตสาธารณะให้คนทำงานเพื่อสังคมมากขึ้น  กล้าหาญทางจริยธรรม ให้คนที่พัฒนาจริยธรรมแล้วเป็นคนกลางประสานงาน  ในแง่เทคโนโลยีไม่ควรใช้อย่างประมาท เทคโนโลยีมีอยู่ในภูมิปัญญาชาวบ้าน  ทำอย่างไรให้ประสานกัน  สร้างเทคโนโลยีการผลิตให้เกิดการหมุนเวียน และให้คนอยู่กับธรรมชาติอย่างเกื้อกูล 

ข้อเสนอแนะในการพัฒนาชุมชนที่ให้ความสำคัญกับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์มีดังนี้ 1) ต้องสร้างจิตสำนึก และฐานความคิดใหม่ ที่มองมนุษย์  โลก และธรรมชาติมีระบบเดียวกัน  2) เชื่อมั่นในศักยภาพของตน  การยึดคนเป็นศูนย์กลางไม่ใช่ข้อเสียเสมอไป ถ้าคนนั้นมีคุณธรรมเป็นที่ตั้ง  3) รู้จักเหตุและผลของปัจจัยธรรมชาติ  รู้เห็นธรรมชาติตามความจริงที่เรียกว่าปัญญา  4) รู้จักตนเองและเจริญสติ เพื่อหลีกพ้นตัณหา  เลี่ยงบริโภควัตถุที่ไร้ของเขต  5)  ดำเนินชีวิตให้เกิดการพัฒนาทางจิตวิญญาณ  หาประสบการณ์ทางจิตวิญญาณกับธรรมชาติ ที่จะให้ความสุข