การใช้คำเรียกขานในภาษาการเมือง กฎหมาย ภาษาสื่อและภาษาวิชาการของไทย

Abstract

บทคัดย่อ

                คำเรียกขาน(address terms) สามารถแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล และสะท้อนให้เห็นถึงหน้าที่ทางสังคมที่อาจแตกต่างกันในแต่ละทำเนียบภาษา  งานวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อ  1) วิเคราะห์รูปแบบและประเภทย่อยของคำเรียกขานในทำเนียบภาษาการเมือง ภาษากฎหมาย ภาษาสื่อ และภาษาวิชาการ  2) วิเคราะห์ความถี่ของรูปแบบคำเรียกชาน    และ 3) เปรียบเทียบรูปแบบและความถี่ของการใช้คำเรียกขานใน 4 ทำเนียบภาษาทั้ง 4 ประเภท

                ข้อมูลการวิจัยนี้รวบรวมคำศัพท์จากทำเนียบภาษา ภาษาละ 10,000 คำ  นำมาวิเคราะห์เพื่อหารูปแบบคำเรียกขานและนับความถี่ของแต่ละประเภทย่อย ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1) รูปแบบของคำเรียกขานที่ปรากฏเด่นชัดมี 2 รูปแบบได้แก่ คำเรียกญาติ  (เช่น ‘พ่อแม่พี่น้อง’ ) และคำนำหน้าเพื่อแสดง ยศ อาชีพ ตำแหน่ง สถานะ เช่น (‘ท่านนายก’)   2) ผลการนับความถี่พบว่า ภาษาการเมืองมีการใช้คำเรียกญาติมากที่สุด  รองลงมาคือภาษาสื่อ ส่วนภาษากฎหมายและภาษาวิชาการไม่ปรากฏการใช้รูปแบบดังกล่าว ส่วน คำนำหน้าเพื่อแสดง ยศ อาชีพ ตำแหน่ง สถานะ พบว่าทั้ง 4 ทำเนียบภาษามีลักษณะรูปแบบการใช้ที่แตกต่างกัน กล่าวคือ ภาษาการเมืองมีรูปแบบการใช้หลายลักษณะมากที่สุด

                ผลการวิจัยนี้พบประเด็นหน้าที่ทางสังคมที่สะท้อนจากการใช้คำเรียกญาติและคำนำหน้าเพื่อแสดงยศ อาชีพ ตำแหน่ง สถานะ คือ การแสดงถึงความใกล้ชิด การให้เกียรติยกย่อง และการแสดงความสุภาพนุ่มนวล