รูปแบบภาวะผู้นำของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งทะเลอันดามันตอนบน
คำสำคัญ:
รูปแบบภาวะผู้นำของผู้บริหาร , ประสิทธิผลการบริหารหน่วยงานในยุคดิจิทัล , องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น , กลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งทะเลอันดามันตอนบนบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาองค์ประกอบภาวะผู้นำของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งทะเลอันดามันตอนบน 2) กำหนดองค์ประกอบรูปแบบภาวะผู้นำของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งทะเลอันดามันตอนบน และ 3) เสนอแนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งทะเลอันดามันตอนบน การวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบผสม ได้แก่ การวิจัยเชิงปริมาณ และการวิจัยเชิงคุณภาพ ควบคู่กันอย่างต่อเนื่อง ผสมผสานและบูรณาการผลของการวิจัยเข้าด้วยกัน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ ครูและบุคลากรทางการศึกษา โรงเรียนสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งทะเลอันดามันตอนบน จำนวน 333 คน ซึ่งกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่าง โดยการเปิดตารางของ Krejcie and Morgan (1970) โดยใช้วิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ (Stratified random sampling techniques) กลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลัก ได้แก่ ผู้ทรงคุณวุฒิ ในการสัมภาษณ์ จำนวน 9 คนและผู้ทรงคุณวุฒิสำหรับการสนทนากลุ่ม จำนวน 7 คน เป็นผู้ทรงคุณวุฒิทางด้านการบริหารงานของโรงเรียนสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งทะเลอันดามันตอนบน ซึ่งใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจง (Purposive sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง แบบสอบถามชนิดมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ และประเด็นการสนทนากลุ่ม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ ข้อมูลเชิงคุณภาพใช้การวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัย พบว่า 1) ตัวแปรเกี่ยวกับองค์ประกอบของภาวะผู้นำของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งทะเลอันดามันตอนบน จำนวน 58 ตัวแปร 2) องค์ประกอบรูปแบบภาวะผู้นำของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารหน่วยงานสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งทะเลอันดามันตอนบน จำแนกได้ทั้งหมด 5 องค์ประกอบ ได้แก่ ประกอบด้วย (1) ความสามารถในการจัดการเปลี่ยนแปลง (2) การส่งเสริมความร่วมมือในทีมงาน (3) ผู้บริหารดิจิทัล (4) ผู้นำสร้างองค์กรสู่นวัตกรรม (5) การนำแนวทางดิจิทัลไปสู่ความเป็นผู้นำ และ 3) แนวทางหลักและแนวทางย่อยในการพัฒนาภาวะผู้นำของผู้บริหารหน่วยงานในยุคดิจิทัล โดยเน้นที่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งทะเลอันดามันตอนบน ประกอบด้วย 5 แนวทางหลัก
เอกสารอ้างอิง
กัลยา ติงศภัทิย์. (2557). เส้นทางสู่ศตวรรษที่ 2” การสัมมนาทางวิชาการ เรื่อง ขอบแดนใหม่แห่งการเรียนรู้:การศึกษาระบบ 4.0 (New frontier of learning: education 4.0). ศูนย์นวัตกรรมการเรียนรู้จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ขวัญพิชชา มีแก้ว. (2562). การบริหารสถานศึกษาเพื่อเพิ่มประสิทธิผลของสถานศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี [วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต], มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
จันทิมา รุ่งเรือง (2563). โมเดลเชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนในยุคดิจิทัล. วารสารสังคศาสตร์วิจัย, 11(1), 55-75.
เจริญ สุระประเสริฐ. (2559). ภาวะผู้นำของนายกองค์การบริหารส่วนตำบลในจังหวัดพิจิตร [วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต], มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
นพพล ศุภวิทยาเจริญกุล. (2560). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 1. [วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา], มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
พนิดา อุสายพันธ์ , เสาวณีย์ สิกขาบัณฑิต และณกมล ปุญชเขตต์ทิกุล. (2567). การบริหารสถานศึกษาเพื่อเสริมสร้างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์แก่นักเรียน โรงเรียนอนุบาลประจำจังหวัด ประเทศไทย (ภาคกลาง). วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ, 11(2), 584-598.
พนิดา อุสายพันธ์, เสาวณีย์ สิกขาบัณฑิต และณกมล ปุญชเขตต์ทิกุล. (2567). สภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์การบริหารสถานศึกษาเพื่อเสริมสร้างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์แก่นักเรียน โรงเรียนอนุบาลประจำจังหวัด ประเทศไทย (ภาคกลาง). วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ, 11(2), 501-515.
รุ่งรัตน์ พลชัย. (2563). ภาวะผู้นำกับการบริหารในยุคดิจิทัล. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มมร. วิทยาเขตอีสาน, 1(3), 53-62.
วาลิกา รักยินดี และ พิชญาภา ยืนยาว. (2562). รูปแบบการบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัลสู่สถานศึกษาแห่งนวัตกรรม. การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม ครั้งที่ 11 (น. 1661-1670). มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
สุกัญญา แช่มช้อย (2562). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุธิกานต์ บริเอก. (2564). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาเพื่อเพิ่มการปฏิบัติงานของครูผู้สอนในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22. [วิทยานิพนธ์ครุศาสตร-มหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
สำนักงานศึกษาธิการภาค 5. (2565). แผนพัฒนาการศึกษากลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งอ่าวไทย พ.ศ. 2566 – 2570. สำนักงานสำนักปลัดกระทรสงศึกษาธิการ.
เอกชัย กี่สุขพันธ์. (2559). การบริหารโรงเรียนยุคดิจิทัล. http://www.pracharathscool.go.th/skill/detail/52232
Avolio, B. J., & Kahai, S. S. (2003). Adding the “E” to E-Leadership: How it may impact your leadership. Organizational Dynamics, 31(4), 325-338.
Bondarouk, T., & Ruël, H. (2020). The contribution of e-HRM to HRM enhancing. Employee Relations, 29(3), 280-291.
Brynjolfsson, E., & McAfee, A. (2014). The Second Machine Age: Work, Progress, and Prosperity in a Time of Brilliant Technologies. W. W. Norton & Company.
Greenleaf, R. K. (1970). The Servant as Leader. Robert K. Greenleaf Center.
Hackman, J. R. (2002). Leading Teams: Setting the Stage for Great Performances. Harvard Business School Press.
Katzenbach, J. R., & Smith, D. K. (1993). The Wisdom of Teams: Creating the High-Performance Organization. Harvard Business School Press.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607–610.
Manz, C. C., & Sims, H. P. (2001). The New Super Leadership: Leading Others to Lead Themselves. Berrett-Koehler Publishers.
Senge, P. M. (1990). The Fifth discipline: the art and practice of the learning organization. Doubleday.
Sousa, M. J., & Rocha, Á. (2020). Transformational leadership and organizational innovation: The moderating role of emotional intelligence. Journal of Business Research, 115, 121-130.
Tuckman, B. W. (1965). Developmental sequence in small groups. Psychological Bulletin, 63(6), 384-399.
Westerman, G., Bonnet, D., & McAfee, A. (2014). Leading digital: turning technology into business transformation. Harvard Business Review Press.
Yukl, G. (2008). How leaders influence organizational enchanting. The Leadership Quarterly, 19(6), 708-722.
Zeike, S., Bradbury, K., Lindert, L., & Pfaff, H. (2019). Digital leadership skills and associations with psychological well-being. International Journal of Environmental Research and Public Health, 16(14), 2628.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
