การพัฒนาผลทางการเรียนวิชาภาษาอาหรับ โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบ Teach Less, Learn More โดยเทคนิค project based learning ของนักเรียนชั้นมัธยม ศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนสามารถดีวิทยา อำเภอสายบุรี จังหวัดปัตตานี

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้ ผู้วิจัยได้พบปัญหานักเรียนบางกลุ่มที่มีผลการเรียนในรายวิชาภาษาอาหรับอยู่ในระดับต่ำ เนื่องจากมีความเบื่อหน่ายและไม่อยากเรียนภาษาอาหรับในรูปแบบการจัดการเรียนการสอนในรูปแบบเดิม งานวิจัยเล่มนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาอาหรับของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่ได้รับจากการจัดการเรียนรู้แบบ Teach Less, Learn More โดยเทคนิค Project-based Learning โดยเลือกกลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนหญิงที่กําลังศึกษาอยู่ในชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2/3 ปีการศึกษา 2565 จำนวน 16 คน โรงเรียนสามารถดีวิทยา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน อำเภอสายบุรี จังหวัดปัตตานี เครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แผนการจัดการเรียนรู้ เรื่องมารยาทในอิสลาม โดยการจัดการเรียนรู้แบบ Teach Less, Learn More โดยเทคนิค Project-based Learning ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียสามารถดีวิทยา และแบบทดสอบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่องมารยาทในอิสลาม  โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบ Teach Less, Learn More โดยเทคนิค Project-based Learning จำนวน 20 ข้อ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบ ผลการวิจัยพบว่า 1.การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาหรับ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 มีคะแนนทดสอบก่อนเรียน ค่าเฉลี่ย เท่ากับ 12.25 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) เท่ากับ 3.66 และมีคะแนนทดสอบหลังเรียน ค่าเฉลี่ย เท่ากับ 12.87 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) เท่ากับ 3.96 2.การพัฒนาผลสัมฤทธิ์การเรียนวิชาภาษาอาหรับของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05