รูปแบบการบริหารสถานศึกษาวิถีใหม่เพื่อพัฒนาสมรรถนะผู้เรียนอาชีวศึกษา ที่พึงประสงค์ในบริบทที่เปลี่ยนแปลง วิทยาลัยพณิชยการบึงพระพิษณุโลก THE MODEL OF NEW PROCESS ADMINISTRATION TO DEVELOP DESIRABLE COMPETENCIES OF VOCATIONAL STUDENTS IN CHANGING CONTEXT, BUNGPHRA PHITSANULOK COMMERCAL COLLEGE

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ  

            การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาศึกษาสภาพและแนวทางการบริหารสถานศึกษาวิถีใหม่เพื่อพัฒนาสมรรถนะผู้เรียนอาชีวศึกษาที่พึงประสงค์ในบริบทที่เปลี่ยนแปลง วิทยาลัยพณิชยการบึงพระพิษณุโลก 2) สร้างรูปแบบ 3) ทดลองใช้รูปแบบ และ 4) ประเมินผลการใช้รูปแบบ ประชากรที่ใช้ในการวิจัยเชิงปริมาณ ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 4 คน ครูผู้สอน จำนวน 49 คน รวม 53 คน และกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้เรียน จำนวน 140 คน การวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลหลัก ได้แก่ ผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 27 คน ผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 3 คน ครูผู้สอน จำนวน 49 คน ผู้แทนผู้ปกครอง/ชุมชน จำนวน 25 คน ได้มาโดยวิธีการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็น แบบรายงาน แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ และประเด็นการสนทนากลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา     

                    ผลการวิจัยพบว่า 1. สภาพการบริหารสถานศึกษาวิถีใหม่เพื่อพัฒนาสมรรถนะผู้เรียนอาชีวศึกษาที่พึงประสงค์ในบริบทที่เปลี่ยนแปลง วิทยาลัยพณิชยการบึงพระพิษณุโลก ในภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับปานกลาง และแนวทางการบริหารสถานศึกษาวิถีใหม่เพื่อพัฒนาสมรรถนะผู้เรียนอาชีวศึกษาที่พึงประสงค์ในบริบทที่เปลี่ยนแปลง วิทยาลัยพณิชยการบึงพระพิษณุโลกพบว่า 1) ควรมีการกำหนดเป้าหมายและนโยบายเชิงรุกเพื่อพัฒนาสมรรถนะผู้เรียนอาชีวศึกษาที่ พึงประสงค์ในบริบทที่เปลี่ยนแปลง 2) ควรมีคณะกรรมการบริหารสถานศึกษาวิถีใหม่โดยการมีส่วนร่วมที่หลากหลาย 3) กระบวนการบริหารสถานศึกษาวิถีใหม่ควรดำเนินการอย่างเป็นระบบ และ 4) ควรมีการติดตามและประเมินผลการบริหารสถานศึกษาวิถีใหม่ 2. รูปแบบที่พัฒนาขึ้นประกอบด้วย 4 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) กำหนดเป้าหมายและนโยบายเชิงรุก 2)  คณะกรรมการบริหารสถานศึกษาวิถีใหม่ 3) กระบวนการบริหารสถานศึกษาวิถีใหม่ 4) การติดตามและประเมินผลการบริหารสถานศึกษาวิถีใหม่ และประกอบด้วย 4 เงื่อนไขความสําเร็จในการบริหารสถานศึกษาวิถีใหม่ 3. ผลการทดลองใช้รูปแบบ พบว่า ความสำเร็จและความพึงพอใจที่มีต่อโครงการสำหรับใช้รูปแบบ ในภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด 4. ผลการประเมินผลการใช้รูปแบบ พบว่า 1) จำนวนระบบการปฏิบัติงานแนวใหม่ที่สถานศึกษาพัฒนาขึ้นโดยการใช้เทคโนโลยีดิจิทัล และโครงการบริหารด้านนวัตกรรมและงานสร้างสรรค์เพื่อพัฒนาสมรรถนะผู้เรียนที่พึงประสงค์ในบริบทที่เปลี่ยนแปลง เพิ่มขึ้น 13 รายการ 2) ผู้เรียนมีสมรรถนะตามกรอบคุณวุฒิอาชีวศึกษาแห่งชาติและคุณลักษณะใหม่ที่แสดงถึงการเป็นผู้มีความสามารถในการปรับตัวในบริบทที่เปลี่ยนแปลง ด้านคุณธรรม จริยธรรมและคุณลักษณะที่พึงประสงค์ อยู่ในระดับมากที่สุด สมรรถนะผู้เรียนด้านความรู้และด้านทักษะ พบว่า หมวดวิชาชีพเพิ่มขึ้นเฉลี่ยร้อยละ 11.67 และหมวดวิชาพื้นฐานประยุกต์เพิ่มขึ้นเฉลี่ยร้อยละ 14.12 และด้านความสามารถในการประยุกต์ใช้และความรับผิดชอบ อยู่ในระดับมากที่สุด 3) ผู้เรียนที่สำเร็จการศึกษามีงานทำในสถานประกอบการและที่ประกอบอาชีพอิสระ ร้อยละ 57.21 4) ความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อการบริหารสถานศึกษาวิถีใหม่ อยู่ในระดับมากที่สุด และ 5) ความพึงพอใจของผู้บริหารสถานศึกษาและครูผู้สอนที่มีต่อรูปแบบ อยู่ในระดับมากที่สุด