นวัตกรรมการบริหารสถานศึกษาแบบมีส่วนร่วม เพื่อพัฒนาสมรรถนะผู้เรียน อาชีวศึกษาในการเข้าสู่โลกอาชีพ วิทยาลัยเทคนิคอุตรดิตถ์ AN INNOVATION IN EDUCATIONAL COLLABORATIVE MANAGEMENT TO ENHANCE THE COMPETENCIES OF VOCATIONAL EDUCATION STUDENTS IN ENTERING THE PROFESSIONAL WORLD AT UTTARADIT TECHNICAL COLLEGE
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพและแนวทางการบริหารสถานศึกษาแบบมีส่วนร่วม เพื่อพัฒนาสมรรถนะผู้เรียนอาชีวศึกษาในการเข้าสู่โลกอาชีพ วิทยาลัยเทคนิคอุตรดิตถ์ กลุ่มเป้าหมายเป็นข้าราชการครู และครูจ้างสอน จำนวน 121 คน 2) เพื่อสร้างนวัตกรรมการบริหารสถานศึกษาแบบมีส่วนร่วม เพื่อพัฒนาสมรรถนะผู้เรียนอาชีวศึกษาในการเข้าสู่โลกอาชีพ วิทยาลัยเทคนิคอุตรดิตถ์ โดยการสนทนากลุ่มผู้บริหารสถานศึกษา หัวหน้างาน หัวหน้าสาขาวิชาและผู้ที่เกี่ยวข้อง จำนวน 47 คน 3) เพื่อทดลองใช้นวัตกรรมการบริหารสถานศึกษาแบบมีส่วนร่วม เพื่อพัฒนาสมรรถนะผู้เรียนอาชีวศึกษาในการเข้าสู่โลกอาชีพ วิทยาลัยเทคนิคอุตรดิตถ์ โดยการเก็บรวบรวมข้อมูลจากแบบสอบถาม และแบบประเมินพฤติกรรมผู้เรียน จากครู จำนวน 93 คน และผู้เรียน จำนวน 336 คน และ 4) เพื่อประเมินนวัตกรรมการบริหารสถานศึกษาแบบมีส่วนร่วม เพื่อพัฒนาสมรรถนะผู้เรียนอาชีวศึกษาในการเข้าสู่โลกอาชีพ วิทยาลัยเทคนิคอุตรดิตถ์ โดยการสนทนากลุ่มกับกลุ่มเป้าหมายที่นำนวัตกรรมไปทดลองใช้ จำนวน 47 คน และประเมินด้วยแบบสอบถามกับผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 20 คน เพื่อประเมินความสอดคล้อง ความเหมาะสม ความเป็นไปได้ และความเป็นประโยชน์ของนวัตกรรม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบ (t-test) และการวิเคราะห์เนื้อหาผลการวิจัย พบว่า 1) การศึกษาสภาพการบริหารสถานศึกษาแบบมีส่วนร่วม มีค่าเฉลี่ยโดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง ( = 3.33) 2) นวัตกรรมที่สร้างขึ้นมีองค์ประกอบ 3 องค์ประกอบหลัก 5 องค์ประกอบย่อย ได้แก่ 1. การบริหารงานวิชาการ ประกอบด้วย 2 องค์ประกอบย่อย ได้แก่ 1.1 ผู้เรียน และ 1.2 หลักสูตร 2. การบริหารทรัพยากรทางการศึกษา ประกอบด้วย 3 องค์ประกอบย่อย ได้แก่ 2.1 บริหารงานบุคคล (โครงสร้างการบริหารสถานศึกษา) 2.2 งบประมาณ (ต้นทุน) และ 2.3 บริหารงานบริหารทั่วไป (ทรัพยากรที่จำเป็นต้องใช้ในการจัดการเรียนการสอน) และ 3. การบริหารสถานศึกษาแบบมีส่วนร่วม 3) ผลการทดลองใช้นวัตกรรม พบว่า ผู้บริหารสถานศึกษาและครูผู้สอน มีความคิดเห็นในภาพรวมหลังใช้นวัตกรรมฯ มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก ( = 4.44) สูงกว่าค่าเฉลี่ยก่อนใช้นวัตกรรม 4) ผลการประเมินนวัตกรรม ด้านความสอดคล้อง ความเหมาะสม ความเป็นไปได้ และความเป็นประโยชน์ของนวัตกรรม โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.53) เมื่อพิจารณาตามรายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ได้แก่ ด้านความเป็นไปได้ อยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.56)
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2566). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง นโยบายและจุดเน้นของ กระทรวงศึกษาธิการ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2566 . สืบค้น วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ.2565 จาก https://www.bic.moe.go.th/images/stories/pdf/Education_
Management_Policy of_the_Ministry_of_Education_2566_20-1-2565.pdf
ทิศนา แขมมณี. (2562). หลักสูตรฐานสมรรถนะกับบทบาทของศึกษานิเทศก์แนวใหม่. สืบค้น วันที่ 25 มกราคม 2566จาก https://kruthim.blogspot.com/2021/06/blog-post.html
นันทกิตติ แก้วกล้า. (2553). การบริหารแบบมีส่วนร่วม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์บรรณกิจ.
ปรัชญา เวสารัชช์. (2554). หลักการจัดการศึกษา. กรุงเทพฯ : ภาพพิมพ์.
พรเทพ เหมรานนท์. (2564). การบริหารแบบมีส่วนร่วมของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี เขต 1และเขต 2. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตร์มหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
ภูมิภควัธจ์ ภูมพงศ์คชศร และไพฑูรย์ วชิรวงศ์ภิญโญ. (2562). รูปแบบนวัตกรรมการบริหารโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาชลบุรีเขต 2. วารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 7(1), 159-172.
รัตน์ฐาภัทร์ ธนโชติสุขสบาย. (2557). ทักษะทางวิทยาศาสตร์ของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการบริหารแบบมีส่วนร่วมในโรงเรียน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ การศึกษาดุษฎีบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วินัย ดิสสงค์ และถวัลย์ มาศจรัส. (2550). การบริหารโรงเรียนแบบมีส่วนร่วม . กรุงเทพฯ : ธารอักษร.
ศักดิ์ไทย สุรกิจบวร. (2557). สมรรถนะสำคัญของผู้บริหารมืออาชีพ. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 6 (12), 165-183.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี. (2553). พระราชบัญญัติ การศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2545 และ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. กรุงเทพฯ : พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2566) . ประกาศสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา เรื่องนโยบายและจุดเน้นการปฏิบัติราชการของสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา ประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2566. สืบค้น วันที่ 5 มกราคม 2566 จาก https://www.vec.go.th/ข่าว/ข่าวประชาสัมพันธ์/รายละเอียดข่าวประชาสัมพันธ์/tabid/6276/ArticleId/40220/language/th-TH/40220.aspx
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). การวิจัยและพัฒนา
รูปแบบการพัฒนาหลักสูตรและการจัดการเรียนการสอนฐานสมรรถนะตามกรอบ
คุณวุฒิแห่งชาติ. กรุงเทพฯ : พริกหวานกราฟฟิค.
Bezdrob, M. and Sunje, A. (2014). Management innovation-designing and
testing a theoretical model. South East European Journal of Economics and Business-Special Issue ICSE Conference, 9(1), 16-29.
Cohen, J.M., & Uphoff, N.T. (1981). Rural Development Participation: Concept and Measure ForProject Design Implementation and Evaluation : Rural Development Committee Center for international Studies. New York :Cornell University Press.
Hamel, G. (2006). The Why, What , and How of Management Innovation : Harvard Business Review.
Hamel, G. (2007). The future of management. Boston : Harvard Business school press.
Volberda, H.W., A.J., Bosch, V.D. and Heij, C.V. (2013). Management Innovation : Management as Fertile Ground for Innovation. European Management Review, 10. 1-15.
