การประเมินการบริหารจัดการสถานศึกษาคุณธรรม วิทยาลัยอาชีวศึกษาเอกชน กรณีศึกษาวิทยาลัยเทคโนโลยีวีรพัฒน์ MANAGEMENT EVALUATION OF MORAL SCHOOL IN PRIVATE VOCATIONAL EDUCATION COLLEGES: A CASE STUDY OF VEERAPHAT TECHNOLOGICAL COLLEGE

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

วิทวัส สูญยี่ขันธ์
อัคครัตน์ พูลกระจ่าง
รินรดี ปาปะใน

摘要

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ประเมินการบริหารจัดการสถานศึกษาคุณธรรม สำหรับวิทยาลัยอาชีวศึกษาเอกชน 2) ศึกษาแนวทางการบริหารจัดการสถานศึกษาคุณธรรม สำหรับวิทยาลัยอาชีวศึกษาเอกชน กลุ่มเป้าหมายในการจัดทำแผนการบริหารสถานศึกษาคุณธรรม คือ ผู้บริหารสถานศึกษา และหัวหน้าสาขาวิชา วิทยาลัยเทคโนโลยีวีรพัฒน์ รวมจำนวน 21 คน และกลุ่มเป้าหมายในการประเมินการบริหารสถานศึกษาคุณธรรม คือ ผู้บริหารสถานศึกษา วิทยาลัยเทคโนโลยีวีรพัฒน์ จำนวน 4 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้วิธีการทางสถิติเชิงพรรณนาเพื่อหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติการเปรียบเทียบความแตกต่าง ผลการวิจัยพบว่า การประเมินการจัดทำแผนการบริหารสถานศึกษาคุณธรรม มีผลการเปรียบเทียบการจัดกิจกรรมการทำแผนการบริหารสถานศึกษาคุณธรรมหลังจัดกิจกรรมสูงกว่าค่าเฉลี่ยก่อนจัดกิจกรรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และการประเมินความคิดเห็นของผู้บริหารสถานศึกษาที่มีต่อการบริหารสถานศึกษาคุณธรรมอยู่ในระดับมากที่สุด ซึ่งสะท้อนถึงความเหมาะสมและประสิทธิภาพของการบริหารสถานศึกษาคุณธรรม ส่งผลให้สถานศึกษาสามารถพัฒนาทั้งในมิติของคุณธรรมและการบริหารจัดการได้อย่างยั่งยืน

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

##submission.howToCite##
สูญยี่ขันธ์ ว. ., พูลกระจ่าง อ. ., & ปาปะใน ร. . (2025). การประเมินการบริหารจัดการสถานศึกษาคุณธรรม วิทยาลัยอาชีวศึกษาเอกชน กรณีศึกษาวิทยาลัยเทคโนโลยีวีรพัฒน์: MANAGEMENT EVALUATION OF MORAL SCHOOL IN PRIVATE VOCATIONAL EDUCATION COLLEGES: A CASE STUDY OF VEERAPHAT TECHNOLOGICAL COLLEGE. T-VET Journal สถาบันการอาชีวศึกษาภาคเหนือ 3, 9(17), 196–211. 取读于 从 https://so01.tci-thaijo.org/index.php/TVETJournal_IVEN3/article/view/280623
栏目
บทความวิจัย

参考

ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2563). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS และ AMOS. (พิมพ์ครั้งที่ 18). เอส. อาร์. พริ้นติ้ง แมสโปรดักส์.

รัตนา ดวงแก้ว. (2563). การบริหารสถานศึกษาเชิงนวัตกรรม. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 31(2), 15-28.

ศูนย์คุณธรรม (องค์การมหาชน) (2564). รายงานประจำปี 2564: การวิเคราะห์สถานการณ์และการพัฒนาคุณธรรมในสถานศึกษา. ศูนย์คุณธรรม.

สุมิตร สุวรรณ. (2565). กลยุทธ์การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และองค์การ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). ม.ป.ท.

สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2566). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13. สำนักงาน.

Brown, T. (2024). Developing sustainable ecosystems for moral education: A theoretical and practical approach. Journal of Moral Education, 52(1), 25-40.

Fullan, M. (2020). Leading in a culture of change. (2nd ed.). Jossey-Bass.

Harris, A., & Jones, M. (2019). Teacher leadership and educational change. School Leadership & Management, 39(2), 123–126.

Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (2013). Educational administration: Theory, research, and practice. (9th ed). McGraw-Hill.

Roberts, J., & Thompson, A. (2024). Balancing professional skills and moral values in private vocational education: Challenges and strategies. International Journal of Vocational Studies, 29(1), 15-30.

Sergiovanni, T. J. (2001). The principalship: A reflective practice perspective. (5th ed.). Allyn & Bacon.

Thompson, S., & Zhang, Y. (2024). Hybrid management strategies. Oxford University Press.

Wilson, P., Carter, L., & Hughes, M. (2023). Key components for effective moral management in vocational education: An integrative framework. Journal of Educational Leadership and Policy, 47(4), 345-360.

Wilson, A., & Park, J. (2024). Leadership strategies for the 21st century: Navigating change in educational organizations. Cambridge University Press.