พื้นที่ในชีวิตประจำวันของผู้เกษียณอายุที่พำนักระยะยาวชาวญี่ปุ่นในเมืองเชียงใหม่

บทคัดย่อ

จากปรากฏการณ์การขยายตัวของสังคมผู้สูงอายุในประเทศญี่ปุ่น รัฐบาลจึงได้มีนโยบายสนับสนุนให้ประชากรเกษียณอายุเดินทางไปพำนักระยะยาวต่างประเทศ เมืองเชียงใหม่เป็นอีกปลายทางในการพำนักระยะยาวเนื่องมาจากการเดินทางที่สะดวก ภูมิอากาศที่อบอุ่น ค่าครองชีพที่ต่ำกว่าประเทศญี่ปุ่น นอกจากปัจจัยข้างต้นแล้วยังมีอีกปัจจัยที่ส่งผลให้ผู้เกษียณอายุชาวญี่ปุ่นเลือกเข้ามาพำนักระยะยาวซึ่งก็คือปัจจัยด้านพื้นที่โดยเฉพาะพื้นที่ที่ผู้เกษียณอายุชาวญี่ปุ่นเลือกใช้ในชีวิตประจำวัน “พื้นที่ในชีวิตประจำวัน” ในบทความนี้เป็นกรอบทฤษฎีที่เกิดขึ้นจากการผสาน แนวคิดปรากฏการณ์วิทยาของ Martin Heidegger และ แนวคิดที่ว่าด้วยผลผลิตของพื้นที่ของ Henri Lefebvre เป็นความคิดรวบยอดที่ใช้เพื่ออธิบายความสัมพันธ์ระหว่างคน พื้นที่ และปฏิบัติการเชิงพื้นที่ ที่เกิดขึ้นในสังคม บทความฉบับนี้นำแนวคิดพื้นที่ในชีวิตประจำวันมาอธิบายลักษณะการใช้งานพื้นที่ของกลุ่มผู้เกษียณอายุชาวญี่ปุ่นและลักษณะของพื้นที่ที่ถูกพวกเขาใช้งาน ทั้งในพื้นที่ระดับเมืองและย่าน และพื้นที่ทางสถาปัตยกรรม เพื่อมองหาลักษณะการใช้งานพื้นที่ของกรณีตัวอย่างกลุ่มผู้เกษียณอายุชาวญี่ปุ่นและคุณลักษณะทางพื้นที่และทางสถาปัตยกรรมที่เอื้อให้เกิดการเลือกใช้งานในชีวิตประจำวัน รวมถึงระบุความสัมพันธ์ระหว่าง ตัวตน และ พื้นที่ในชีวิตประจำวันของผู้เกษียณอายุผ่านปฏิบัติการเชิงพื้นที่ ที่ส่งผลให้ผู้เกษียณอายุชาวญี่ปุ่นเลือกเข้ามาพำนักระยะยาวอย่างมีความสุขจนก่อให้เกิดย่านของผู้เกษียณอายุชาวญี่ปุ่นในเมืองเชียงใหม่ขึ้น