Study and application of benjarong ware patterns to clothes and accessory design

Main Article Content

Kavinna Raksombat
Suthasini Bureekhampun

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาเครื่องถ้วยเบญจรงค์เพื่อเป็นแนวทางในการออกแบบ 2) เพื่อออกแบบเสื้อผ้าและเครื่องแต่งกายจากการศึกษาเครื่องถ้วยเบญจรงค์


ผลการวิจัยพบว่า เครื่องถ้วยเบญจรงค์แสดงถึงอัตลักษณ์ลวดลาย สีสัน และความประณีตศิลป์ โดยลวดลายแบ่งออกเป็น 4 กลุ่มได้แก่ ลวดลายเทพ ลวดลายพรรณพฤกษา ลวดลายผ้ายก และลวดลายสัตว์ในวรรณคดี สีที่ใช้ตั้งแต่ 3 สีขึ้นไป ได้แก่ สีแดง สีเหลือง สีเขียว สีขาว และสีดำ แสดงถึงงานประยุกต์ศิลป์ไทยที่มีความประณีตละเอียดอ่อน โดยผู้วิจัยได้ทำการถอดลวดลายของแต่ละกลุ่มเพื่อทำการวิเคราะห์หาความเหมาะสมเพื่อนำมาออกแบบลงบนเสื้อผ้าและเครื่องแต่งกาย ผู้วิจัยได้ทำการเลือกกลุ่มลายพรรณพฤกษาและนำมาออกแบบลวดลายที่ผสมสานกับลวดลายเรขาคณิต เพื่อประยุกต์ลวดลายตามองค์ประกอบศิลป์ให้เกิดเป็นลวดลายใหม่ที่น่าสนใจ สำหรับใช้ในการออกแบบเสื้อผ้าและเครื่องแต่งกาย โดยใช้รูปภาพจำลองกลุ่มเสื้อผ้า 3 ประเภท กลุ่มรองเท้าส้นสูง 2 ประเภท และกลุ่มกระเป๋า โดยแต่ละประเภทแบ่งออกแบบเป็น 3 รูปแบบ เพื่อทำการประเมินจากผู้เชี่ยวชาญ คัดเลือกให้เหลือประเภทละ 1 รูปแบบเพื่อนำมาปรับปรุงแก้ไขและสร้างต้นแบบให้มีรูปแบบที่เหมาะสม ผลการประเมินทางด้านการออกแบบจากผู้เชี่ยวชาญจํานวน 3 ท่าน พบว่า ผลการประเมินโดยภาพรวมของรูปแบบกลุ่มเสื้อผ้าอยู่ในความพึงพอใจในระดับมาก ( gif.latex?\bar{x}=4.00) และ (S.D.= 0.38) ผลการประเมินโดยภาพรวมของรูปแบบรองเท้าส้นสูงอยู่ในความพึงพอใจในระดับมาก (gif.latex?\bar{x} =4.00) และ (S.D.= 0.62) และผลการประเมินโดยภาพรวมของกระเป๋าสะพายข้าง (Cross body) อยู่ในความพึงพอใจในระดับมาก (gif.latex?\bar{x} =4.14) และ (S.D.= 0.34)


คำสำคัญ: เครื่องถ้วยเบญจรงค์, ประยุกต์, ออกแบบ, เสื้อผ้าและเครื่องแต่งกาย

Article Details

Section
บทความวิจัย

References

กีรติญา สอนเนย. (2554). Fashion Design การวาดภาพแฟชั่นและการออกแบบเสื้อผ้า. กรุงเทพ: โรงพิมพ์มิตรสัมพันธ์กราฟฟิค.

นิดดา หงส์วิวัฒน์. (2554). เครื่องถ้วยเบญจรงค์และลายน้ำทอง. กรุงเทพ: สำนักพิมพ์คติ.

ประเสริฐ ศีลรัตนา. (2538). การออกแบบลวดลาย. สำนักพิมพ์ กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.

ปริวรรต ธรรมาปรีชากร. (2539). ศิลปะเครื่องถ้วยในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: โอสถสภา.

พรรณี ลีกิจวัฒนะ. (2559). การวิจัยทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.

พิสณุ ฟองศรี. (2553). วิจัยทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: บริษัท ด่านสุทธาการพิมพ์.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี. (2560) แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12. สืบค้น 22 พฤศจิกายน 2561, จากhttp://www.nesdb.go.th/ewt_dl_link.php?nid=6422.

ฤดี นิยมรัตน์. (2554). อัตลักษณ์ลวดลายเบญจรงค์ไทย. สืบค้น 19 พฤศจิกายน 2561. จากhttp://ssruir.ssru.ac.th/handle/ssruir/520.