The development of visual arts: a study of the work process of painting and sculpture creation made by Sakon Phu Ngamdee during the year 2018-2020
Main Article Content
Abstract
The major objective of this research was to analyse the process of creating paintings and sculptures created by Associate Professor Dr. Sakon Phu-ngamdee” The samples included the art works which were created and displayed in a solo exhibition during the year 2018-2020, consisted of 38 paintings and 2 sculptures. Research methods consisted of (1) documentary research to synthesize information from relevant theories and researches and (2) content analysis to determine on the following issues; (2.1) the origin of the creation, (2.2) the content presented within the work, (2.3) the choice of color group, (2.4) the type of color, (2.5) the method of coloring, and (2.6) the art element composition within the works. The major research result included final methods for painting and sculpture creation, namely (1) the origin of most of the creations came from the artist's surroundings; both joyful and heartbreaking matters. (2) the content presented within most of the works presented the story of happiness seen from different places and the story of the shock from social and political problems that needed to stimulate critical thinking. (3) most of the color groups included contrasting colors to express their feelings clearly in each story, (4) the most type of paint were oil and acrylic paints; (5) the method of painting were 6 methods that were unique to the artist, and (6) the art element composition techniques were both symmetrical and asymmetrical arrangements to suit the content of each piece.. In this regard, the results from the analysis could be a model for teaching and learning subjects related to art creation and communication art , as well as for being the inspiration for those who are interested in studying the process of creating paintings and sculptures to apply the results of the analysis in their own work.
Article Details
References
กำจร สุนพงษ์ศรี. (2523). ศิลปะสมัยใหม่. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
ชลูด นิ่มเสมอ. (2534). องค์ประกอบศิลปะ. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
ราชบัณฑิตสถาน. (2541). พจนานุกรมศัพท์ศิลปะ (อังกฤษ-ไทย) ฉบับราชบัณฑิตสถาน พ.ศ.2541.กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
วิกิพีเดีย. (ม.ป.ป.). “ความหมายขององค์ประกอบศิลป์”. สืบค้นเมื่อ 8 มกราคม 2564. จาก http://en.wikipedia.org/wiki/Elements_of_art
วนิดา ขำเขียว. ( 2543). สุนทรียศาสตร์. กรุงเทพฯ: พรานนกการพิมพ์.
วิรุณ ตั้งเจริญ. (2535). ศิลปะและความงาม. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
สมเกียรติ ตั้งนโม. (2536). ทฤษฎีสี. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
สุรชาติ ทินานนท์. (2541). “ศิลปะอบอริจิน: มีอะไรในจุดกับขีด.” วารสารศิลปกรรมศาสตร์ 1(2),: 56-59.
สุชาติ เถาทอง. (2532). หลักการทัศนศิลป์. กรุงเทพฯ: นำอักษร.
อารี สุทธิพันธุ์. (2528). ศิลปนิยม. กรุงเทพฯ: กระดาษสา.
_อารี สุทธิพันธุ์. (2532). ทัศนศิลป์และความงาม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ต้นอ้อ.
ภาษาอังกฤษ
Barnlund, D. C. (2008). A transactional model of communication. New Brunswick, New Jersey: Transaction.