แนวทางการปรับปรุงพื้นที่อาคารเรียนเดิมสู่พื้นที่ทำงานร่วมกันของนักศึกษา สถาปัตยกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี
Main Article Content
บทคัดย่อ
ปัจจุบันสถานการณ์ได้เข้ามาเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของเราในหลาย ๆ ด้าน โดยเฉพาะด้านการทำงาน เห็นได้จากการที่หลาย ๆ องค์กร ได้ปรับเปลี่ยนกระบวนการทำงาน การเรียนการสอนเป็นแบบ Work from Home หรือ Remote Working มากขึ้น ตั้งแต่ปีที่ผ่านมาถึงปัจจุบัน ได้แสดงให้เห็นว่าสามารถปรับตัวในการเรียนและทำงานที่ใดก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นที่บ้าน ที่มหาวิทยาลัยหรือสถานที่อื่น ๆ ถือเป็นการสร้างสรรค์พื้นที่อาคารเรียนเดิม ให้เกิดประสิทธิภาพในการใช้อาคารอย่างสูงสุด
จุดประสงค์ของวิจัยนี้เพื่อเสนอแนวทางการปรับปรุงพื้นที่ชั้น1อาคารเรียนสู่พื้นที่ทำงานร่วมกันของนักศึกษาสาขาสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี โดยการสำรวจพื้นที่อาคารเรียนเดิมชั้น 1 รวบรวมข้อมูลทฤษฎีและแนวความคิด รวมทั้งการใช้การสัมภาษณ์แบบสนทนากลุ่ม ตัวอย่างนักศึกษาสาขาสถาปัตยกรรม 5 ชั้นปี จำนวน 100 ราย เพื่อให้ได้ความต้องการด้านพื้นที่ใช้สอย สิ่งอำนวยความสะดวกที่สำคัญสรุปผลการวิเคราะห์และเสนอแนวทางในการปรับปรุงอาคารเรียนเดิมสู่พื้นที่ทำงานร่วมกัน พบว่าส่วนใหญ่ชอบทำงานในที่ที่สะดวกสบาย อิสระ อยู่ตรงไหนก็ทำงานได้และทำออกมาได้ดีด้วยถ้าไม่รู้สึกกดดันหรือเครียด จึงให้ปรับปรุง Co-working Space (สถานที่นั่งทำงานร่วมกันกับผู้อื่น) ในอาคารเรียนด้วยการปรับเปลี่ยนพื้นที่ทำงาน ภายใต้กรอบแนวคิด Think Innovatively สามารถมานั่งทำงานได้ พูดคุยกันได้ ซึ่งสามารถรองรับนักศึกษาพร้อมกันได้มากกว่า 50 คนของการทำงาน โดยแบ่งเป็นโซนสำหรับผู้ที่ต้องการความสงบเงียบและสมาธิในการทำงาน และโซนที่นั่งทำงานร่วมกันเพื่อพูดคุย ประชุมทำงานรวมไปถึงกิจกรรมใหม่ ๆ เน้นให้นักศึกษาได้มีโอกาสสร้างสรรค์ไอเดียที่ไม่มีการปิดกั้นใด ๆ ส่งเสริมให้เกิดการทำงานคิดค้นนวัตกรรมใหม่ ๆ การทำงานของนักศึกษาในยุค New Normal การทำงานในพื้นที่ Co-working Space สามารถเพิ่มโอกาสให้ได้สร้างความสัมพันธ์ระหว่างกัน ได้พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดในด้านอื่น ๆ เพื่อหาแนวทางการทำงานหรือวิธีการปรับปรุงการทำงานให้ดีขึ้นต่อไปในอนาคต
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
จิระ อำนวยสิทธิ์. (2558). สถาปัตยกรรมกับพื้นที่ระหว่าง: ความกลมกลืนภายใต้บริบทที่แตกต่าง .
(วิทยานิพนธ์สถาปัตยกรรมศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยศิลปากร)
นิรมล เหง่าตระกูล. (2560). การปรับเปลี่ยนประโยชน์ใช้สอยกับการฟื้นฟูบุรณะย่านพาณิชกรรมเก่าและคลังสินค้าริมน้ำ :
กรณีศึกษาย่านทรงวาด (วิทยานิพนธ์สถาปัตยกรรมศาสตร์มหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
นิจสิรีห์ แววชาญ. (2560). พฤติกรรมการเรียนรู้ของนักศึกษาสถาปัตยกรรมภายใน:กรณีศึกษาหลักสูตรสถาปัตยกรรมภายใน
สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง. วารสารวิชาการคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สจล.25(2),
-123.
ปวันรัตน์ อิ่มเจริญกุล. (2560). ปัจจัยที่ส่งต่อความพึงพอใจในการเข้ารับบริการสถานที่ให้บริการ พื้นที่ทำงาน Co-Working
Space ในกรุงเทพมหานคร. (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต) .กรุงเทพ ฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
มารู้จัก Co-Working Space เทรนด์ใหม่เปลี่ยนชีวิตการทํางาน. (2558). สืบค้นจาก https://www.forfur.com.
วิไลวรรณ ศรีสงคราม. (2549). จิตวิทยาทั่วไป. กรุงเทพฯ: ทริปเพิ้ล เอ็ดดูเคชั่น.
สุวิทย์ วงศ์รุจิราวาณิชย์. (2555). เจาะลึกเทรนด์ Coworking Space ตอนที่ 1 : ทำไมฟรีแลนซ์ถึงติดใจห้องทำงานรูปแบบ
ใหม่นี้ สืบค้นจาก http://www.tcdc.or.th/articles/others/ 18005/#เจาะลึกเทรนด-์Coworking-Space-ตอนที่-1—
ทำไมฟรีแลนซ์ถึงติดใจห้อง ทำงานรูปแบบใหม่นี้.
Allen, L., & Santrock, J. Psychology .(1993). The contexts of behavior. William C. Brown