การออกแบบบรรจุภัณฑ์ “ชุดของขวัญ” ผลิตภัณฑ์น้ำมันหอมระเหย (สุคนธบำบัด) วิสาหกิจชุมชนอาภานวดแผนไทย จังหวัดอ่างทอง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ผู้วิจัยฯ ทำการออกแบบบรรจุภัณฑ์ “ชุดของขวัญ” ผลิตภัณฑ์น้ำมันหอมระเหย (สุคนธบำบัด) วิสาหกิจชุมชนอาภานวดแผนไทย จังหวัดอ่างทอง โดยมีวัตถุประสงค์ในการวิจัย ดังนี้ 1) เพื่อศึกษารูปแบบผลิตภัณฑ์ และบรรจุภัณฑ์ สภาพปัญหาความต้องการ ที่วิสาหกิจชุมชนอาภานวดแผนไทย จังหวัดอ่างทอง 2) เพื่อออกแบบบรรจุภัณฑ์์ “ชุดของขวัญ” ผลิตภัณฑ์น้ำมันหอมระเหย (สุคนธบำบัด) วิสาหกิจชุมชนอาภานวดแผนไทย จังหวัดอ่างทอง 3) ประเมินความพึงพอใจผู้เกี่ยวข้อง ที่วิสาหกิจชุมชนอาภานวดแผนไทย และผู้บริโภคที่มีความสนใจในบรรจุภัณฑ์ “ชุดของขวัญ” ผลิตภัณฑ์น้ำมันหอมระเหย (สุคนธบำบัด) วิสาหกิจชุมชนอาภานวดแผนไทย จังหวัดอ่างทอง ที่มีต่อผลิตภัณฑ์ และบรรจุภัณฑ์ที่ออกแบบพัฒนาขึ้นใหม่โดยใช้แบบสอบถามแบบตรวจสอบรายการ และแบบมาตราส่วนประเมินค่า เป็นเครื่องมือในการวิจัย เก็บข้อมูลมาวิเคราะห์ทางสถิติ ประกอบด้วยค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยกลุ่มตัวอย่าง และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน คัดเลือกต้นแบบบรรจุภัณฑ์โดยผู้ทรงคุณวุฒิด้านการออกแบบผลิตภัณฑ์ การออกแบบบรรจุภัณฑ์ การออกแบบกราฟิก และการประเมินความพึงพอใจโดยผู้เกี่ยวข้อง และผู้บริโภค ผลการวิจัยพบว่า ความพึงพอใจในภาพรวมทั้งหมดอยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ย (=4.14, S.D.=0.92) กลุ่มตัวอย่างมีความพึงพอใจในด้านความสวยงามมากที่สุด มีค่าเฉลี่ย (=4.31, S.D.=0.69) รองลงมา คือ ด้านการใช้งาน มีค่าเฉลี่ย (=4.15, S.D.=0.96) ลำดับที่ 3 คือ ด้านวัสดุ และการผลิต มีค่าเฉลี่ย (=4.11, S.D.=0.94) ลำดับสุดท้าย คือ ด้านการสร้างเอกลักษณ์ มีค่าเฉลี่ย (=4.04, S.D.=0.95)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กฤษณา ภูตะคาม. (2542). น้ำมันหอมระเหย (Essential oils) และสุคนธบำบัด (Aromatherapy).
คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
กรมการพัฒนาชุมชน กระทรวงมหาดไทย. (2565). การคัดสรรสุดยอดหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ไทย
ปี พ.ศ. 2565 (OTOP Product Champion : OPC). กรุงเทพฯ.
CRRU Journal of Communication มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย. 1(3), 1-17.
ฐาปนีย์ หงส์รัตนาวรกิจ. (2555). น้ำมันหอมระเหยและการใช้ในสุคนธบำบัด. นครนายก:
คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ดวงฤทัย ธำรงโชติ. (2550). เทคโนโลยีภาชนะบรรจุ. โอเดียนสโตร์: กรุงเทพฯ.
ทองเจือ เขียดทอง. (2548). การออกแบบสัญลักษณ์. กรุงเทพมหานคร: สิปประภา.
ธนธรรศ สนธีระ, เสรี วงษ์มณฑา, พรรณวิภา กฤษฎาพงษ์ และ ชุษณะ เตชคณา. (2562).
ยุทธศาสตร์การสร้างตราสินค้าของกลุ่มธุรกิจเครื่องสำอางสมุนไพรจากภูมิปัญญาไทย
เพื่อการแข่งขันในประชาคมอาเซียน. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
มหาวิทยาลัยราชภัฏ อุบลราชธานี. 7(1), 93-103.
นิจศิริ เรืองรังษี. (2550). ตำราวิชาการสุคนธบำบัด. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
ปาพจน์ หนุนภัคดี. (2553). หลักการและกระบวนการออกแบบงานกราฟิกดีไซน์
(Graphic Design Principles). ไอดีซี พรีเมียร์.
มณฑลี ศาสนนันทน์. (2550). การออกแบบผลิตภัณฑ์เพื่อการสร้างสรรค์นวัตกรรม
และวิศวกรรมย้อนรอย (ฉบับปรับปรุง). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
ศูนย์สร้างสรรค์งานออกแบบ TCDC. (2547). คู่มือการออกแบบและสร้างสรรค์บรรจุภัณฑ์. กรุงเทพฯ.
ศูนย์บันดาลไทย กระทรวงวัฒนธรรม. (2558). “สีไทยโทน” เสน่ห์ไทยเพิ่มมูลค่าธุรกิจ. กระทรวงวัฒนธรรม.
เสรี วงษ์มณฑา. (2542). การวิเคราะห์พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: บริษัท ธีระฟิล์ม และไซเท็กซ์ จำกัด.
สุมาลี ทองรุ่งโรจน์. (2555). Packaging Design ออกแบบบรรจุภัณฑ์. วาดศิลป์.
สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (สสว.). (2559). ยุทธศาสตร์และแผนปฏิบัติ
การส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม กลุ่มอุตสาหกรรมฐานชีวภาพ
(Bio-Based Industry): อุตสาหกรรมเครื่องสำอาง. (1). โรงพิมพ์ ปัณณธร มีเดีย.
Cohen, L. (1995). Quality Function Deployment How to Make QFD Work for You.
Addision-Wesley Publishing Company., USA., pp.11-15,140-141.
Chong, P. (2018). Interactive packaging design. London: Design Media Publishing.
Kotler, P. (2003). Marketing management. (11th ed). Prentice Hall.
