สภาวะน่าสบายในสิมอีสาน Thermal Comfort in Isan Sim

Abstract

การศึกษาสภาวะน่าสบายในอาคารสิมอีสาน 3 กรณีศึกษา คือ วัดขุนก้อง อำเภอนางรอง วัดหนองบัวเจ้าป่า อำเภอ
สตึก และวัดชัยมงคล อำเภอประโคนชัย จังหวัดบุรีรัมย์ ซึ่งเป็นสิมอายุมากกว่า 50 ปี โดยการวัดค่าอุณหภูมิของอากาศ
ความชื้นสัมพัทธ์ และความเร็วลมด้วยเครื่องมือทางวิทยาศาสตร์ ภายในของสิมตั้งแต่เดือนธันวาคม พ.ศ.2555 ถึง กรกฎาคม
พ.ศ.2556 ผลการศึกษาได้ว่า ตลอดทั้งวันทั้งในฤดูหนาว ฤดูร้อน และฤดูฝนภายในสิมทั้งสามหลังเกิดสภาวะน่าสบายแก่ผู้ใช้
อาคาร กล่าวคือ มีอุณหภูมิต่ำสุด-สูงสุดเฉลี่ยอยู่ระหว่าง 21.60 °c – 37.00°c ความชื้นสัมพัทธ์ต่ำสุด-สูงสุดเฉลี่ยระหว่าง 36.00
– 99.00% ความเร็วลมต่ำสุด-สูงสุดเฉลี่ย 0.04 – 2.02 เมตรต่อวินาที แม้ว่าจะมีอุณหภูมิสูงกว่าแผนภูมิสภาวะน่าสบายของ
Victor Olgyay แต่ส่วนใหญ่อยู่ในขอบเขตสภาวะน่าสบายของนักวิชาการไทย
คำสำคัญ : สถาปัตยกรรม สถาปัตยกรรมพื้นถิ่น สภาวะน่าสบาย

The Thermal Comfort in Sim (Northeast Buddhist holy Temple) with the 3 case studies, namely
Khun Kong Sim in Nang Rong district, Nong Bua Chao Pa Sim in Sa Tuk district, and Chaimongkol Sim in
Prakhon Chai district in Buriram province which are the Sims aged over 50 years. The researcher has
measured the air temperature, relative humidity, and wind speed by using scientific instruments with both
inside of the three Sims since December 2012 to July 2013. The results from the study showed that the
researcher found that throughout the day in winter, summer, and rainy season, the inside of the three
temples, these Sims provided the thermal comfort to the users: the average temperature was between
21.60 – 37.00°c, the average relative humidity was between 36.00 – 99.00%, and the average wind speed
was between 0.04 – 2.02 meters per second. They did not know that the wind has blown against them.
Even though the temperature was above the Bioclimatic Chart developed by Victor Olgyay, but most of the
temperature was in comfort zone with the field study of Thai academics.