กระเบื้องตกแต่งที่ผลิตจากปูนซีเมนต์ขาว เศษกะลาแมคคาเดเมียและเศษแก้ว

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้เป็นงานวิจัยที่มุ่งศึกษาการผลิตกระเบื้องตกแต่งจากปูนซีเมนต์ขาว โดยนำเศษกะลาแมคคาเดเมียและเศษแก้วโซดาไลม์ประเภทขวดเบียร์มาผลิตกระเบื้องตกแต่ง วัตถุประสงค์เพื่อลดปริมาณขยะจากการเกษตรที่เกิดขึ้นจากการทิ้งเศษกะลาแมคคาเดเมีย จากวิสาหกิจชุมชนกลุ่มผู้ผลิตและแปรรูปแมคคาเดเมีย เขาค้อ ต.เข็กน้อย อ.เขาค้า จ.เพชรบูรณ์ นอกจากนี้ยังนำเอาเศษเป็นการนำแก้วโซดาไลม์ที่ตกค้างตามแหล่งชุมชน มาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด โดยใช้อัตราส่วนเศษแก้วต่อปูนซีเมนต์ขาวที่ร้อยละ 20 : 80 ใช้เศษกะลาแมคคาเดเมียที่ร้อยละ 10, 20, 30 และใช้น้ำร้อยละ 30 และ 35 โดยน้ำหนัก ทำการบ่มที่ 7 วัน และ 14 วัน เพื่อศึกษาสมบัติทางกลและทางกายภาพ ได้แก่ ความแข็งแรงอัด ความหนาแน่น ร้อยละการดูดซึมน้ำ จากการวิจัยพบว่าการเพิ่มปริมาณกะลาแมคคาเดเมีย ส่งผลให้ค่าความหนาแน่น ค่าความแข็งแรงอัด และร้อยละการดูดซึมน้ำลดลง โดยพบว่า ที่เศษกะลาแมคคาเดเมียร้อยละ 10 และปริมาณน้ำร้อยละ 30 โดยน้ำหนัก บ่มเป็นระยะเวลา 14 วัน ให้ค่าเฉลี่ยความหนาแน่นและความแข็งแรงดัด ที่มากที่สุด คือ 2.16 g/cm³ และ 17.47 MPa ตามลำดับ โดยมีค่าร้อยละการดูดซึมน้ำ 6.54 นอกจากนี้ พบว่าอัตราส่วนระหว่างน้ำต่อปูนซีเมนต์ขาวร้อยละ 30 ให้สมบัติทางกายภาพและทางกลที่ดีกว่าน้ำในอัตราส่วนร้อยละ 35 เมื่อพิจารณาระยะเวลาการบ่มพบว่า ที่ 14 วัน ให้ค่าสมบัติทางกายภาพและทางกลที่ดีกว่าในระยะเวลาการบ่ม 7 วัน เนื่องจากชิ้นงานมีระยะเวลาเกิดปฏิกิริยาไฮเดรชันได้อย่างต่อเนื่อง งานวิจัยนี้เป็นอีกหนึ่งแนวทางในการเพิ่มมูลค่าให้กับผลิตภัณฑ์ และสามารถนำไปใช้ต่อยอดพัฒนาผลิตภัณฑ์ได้ในอนาคต อีกทั้งกระเบื้องปูนซีเมนต์ขาวจะลดขั้นตอนการใช้พลังงานการเผาลงได้ด้วย