รูปทรงความสามัคคีจากวิถีธรรมชาติ

Main Article Content

บุญเกิด ศรีสุขา

บทคัดย่อ

        รูปทรงความสามัคคีจากวิถีธรรมชาติ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อสร้างสรรค์ผลงานประติมากรรมรูปแบบเฉพาะตนจากปรัชญาธรรมชาติที่แสดงถึงความสามัคคี 2) เพื่อเผยแพร่ความรู้เข้าใจในกระบวนการสร้างสรรค์ผลงานประติมากรรมร่วมสมัยรูปแบบเฉพาะตนสู่สาธารณชน กระบวนการศึกษา รวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องและสร้างสรรค์ผลงานเพื่อติดตั้ง และประเมินความพึงพอใจการแสดงนิทรรศการ ผลการวิจัยพบว่า แนวความคิดในการสร้างสรรค์ คือ สื่อให้เห็นถึงคุณค่าของป่าหนองระเวียง ซึ่งเป็นป่าผืนสุดท้ายรอบเมือง ต้องการให้ผู้คนในชุมชนได้เห็นความสำคัญของป่า อยู่ร่วมกันอย่างเกื้อกูล และนำเสนอคุณค่าความสามัคคีในปรัชญาธรรมชาติ  เป็นผลงานประติมากรรมกับสิ่งแวดล้อมรูปแบบกึ่งนามธรรม ขนาด 413 x 413 x 608 เซนติเมตร กิจกรรมการมีส่วนร่วมของคนในชุมชน และนำมาประกอบสร้างผลงานประติมากรรมติดตั้ง  เนื้อหาคือความสามัคคีเป็นหัวใจหลักในการอยู่ร่วมกันของสิ่งมีชีวิต เป็นการรวมพลังของสิ่งต่างๆจากหน่วยย่อยเพิ่มจำนวนและพลังในการต่อสู้ปกป้อง รวมทั้งต้านภัยร้ายต่างๆ และยึดถือแบบแผนที่ถูกต้องตามหลักสัจธรรมเพื่อการอยู่ร่วมกันอย่างมั่นคงในสังคม เทคนิควิธีการ ใช้วิธีการเชื่อมประกอบโลหะของโครงสร้างหลัก การประทับรอยมือลงบนแผ่นดินเหนียวและเผาเตาฟืน ได้สีแดงอิฐ แสดงถึงเอกลักษณ์ตามธรรมชาติ และเทคนิคการปั้นปูนสด นำมาประกอบกับแผ่นดินเผา ทำให้มีความแข็งแรงมากขึ้น เกิดความหลากหลายของมิติด้านวัสดุ สีสันได้จากสีสังเคราะห์และสีธรรมชาติผสมผสานกันอย่างลงตัว ผลความพึงพอใจของผู้เข้าชมการแสดงนิทรรศการในภาพรวมมีความพึงพอใจในระดับมาก ( = 4.28, S.D. = 0.66)

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ชลูด นิ่มเสมอ. (2557). องค์ประกอบของศิลปะ (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: อัมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

ถนอมจิตร์ ชุ่มวงศ์. (2547). ประติมากรรมกับสิ่งแวดล้อม. ไฟน์อาร์ท. (22 พ.ย.-22 ธ.ค.2547). เชียงใหม่: เดอะเกรทไฟน์

อาร์ท.

บรรจบ กำจัด. (2549). “Color Therapy ศาสตร์แห่งสีเพื่อการบำบัดโรค” ชีวจิต. 9 (195), (48-62).

มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน. (2554). พรรณไม้หนองระเวียง. นครราชสีมา: เอ็กซ์เดคคอร์.

ศศินา ภารา. (2550). ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ: เอ็กซเปอร์เน็ท.