การทดสอบฉนวนกันความร้อนจากเส้นใยของกาบตาลเพื่อพัฒนาเป็นวัสดุสำหรับงาน ตกแต่งภายใน

Main Article Content

ณัฎวรัตน์ ขจัดภัย
ปราณี เท่ากลาง
ภิญญาพัชร์ สวัสดิ์กุลนิธิ
บุญชุบ บุญสุข
พิสิฐ คลังกูล

บทคัดย่อ

งานวิจัยการทดสอบฉนวนกันความร้อนจากเส้นใยของกาบตาลเพื่อพัฒนาเป็นวัสดุสำหรับงานตกแต่งภายใน โดยมีวัตถุประสงค์ในการวิจัย (1) เพื่อศึกษาคุณสมบัติจากเส้นใยของกาบตาล ที่เหมาะสมในการพัฒนาเป็นวัสดุสำหรับงานตกแต่งภายใน และฉนวนกันความร้อน (2) เพื่อพัฒนาวัสดุสำหรับงานตกแต่งภายในที่มีความสามารถในการกันความร้อนจากเส้นใยของกาบตาล โดยมุ่งเน้นอนุรักษ์ใช้พลังงานและสิ่งแวดล้อม การวิจัยนี้ศึกษาคุณสมบัติเส้นใยของกาบตาลใช้ตัวประสานเป็นกาวจากธรรมชาตินำมาทดลองขึ้นรูปโดยกำหนดสูตรไว้ทั้งหมด 12 สูตรเพื่อเหาสูตรที่เหมาะสม สรุปผลการวิจัย พบว่าสูตรผสมแบบที่ 1 ให้ผลต่างของอุณหภูมิสูงที่สุดคือ 3.22 °C ซึ่งแสดงให้เห็นว่าค่าความสามารถในการเป็นฉนวนกันความร้อนผ่านวัสดุทดสอบมีประสิทธิภาพสูงสุด เมื่อใช้ปริมาณเส้นใยตาลที่ไม่ผ่านการแปรรูปโดยใช้ปริมาณเส้นใยจากกาบตาล 65 % ผสมกับน้ำยาง 35 % เมื่อนำมาเปรียบเทียบกับไม้อัด OSB คือ จากผลการทดสอบพบว่าทุกสูตร ยกเว้นสูตรที่ 3 และสูตรที่ 5 มีความสามารถในการกันความร้อนได้ดีกว่าแผ่น OSB โดยเฉพาะในสูตรที่ 1 มีค่าการกันความร้อนได้ดีกว่าแผ่นไม้ OSB

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ชลธิศ เอี่ยมวรวุฒิกุล. (2550). อิทธิพลของสารเปลี่ยนสถานะที่มีผลต่อการถ่ายเทความร้อน. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัย ศรีปทุม. (Eiamworawutthikul, 2007, p 8)

นิรัช สุดสังข์. (2543). การออกแบบอุตสาหกรรม. กรุงเทพ : โอเดียนสโตร์

ผกามาศ ชูสิทธิ์ ภานุเดช ขัดเงางาม และ เกษมชัย บุญเพ็ง. (2555). การผลิตแผ่นผนังภายในอาคารที่ทำจากวัสดุเหลือทิ้งจากต้นสบู่ดำ. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม.

สืบศิริ แซ่ลี้. (2555). การพัฒนาผลิตภัณฑ์แผ่นฝ้าและผนังฉนวนกันความร้อนจากพืชในเขตพื้นที่ประเทศไทย. วารสารวิชาการศิลปะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 3(1) 15-24.