การพัฒนาภาชนะเบญจรงค์ส่งเสริมรูปลักษณ์อาหารแนวคิดเอกลักษณ์ไทยเชิงเศรษฐกิจสร้างสรรค์ บนฐานการผลิตในจังหวัดสมุทรสาคร

Main Article Content

ปฤณัต นัจนฤตย์

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อสร้างต้นแบบภาชนะอาหารเบญจรงค์และนำทดลองจัดอาหารในงานเลี้ยงแนวคิดเอกลักษณ์ไทย โดยนักออกแบบรูปลักษณ์อาหาร และ 2. เพื่อประเมินผลรับรองต้นแบบภาชนะอาหารเบญจรงค์ส่งเสริมรูปลักษณ์อาหาร แนวคิดเอกลักษณ์ไทยเชิงเศรษฐกิจสร้างสรรค์ ด้วยวิธีการวิจัยแบบวิจัยและพัฒนา 4 ขั้น โดยการสุ่มแบบเจาะจงที่หมู่บ้านเบญจรงค์ดอนไก่ดี อำเภอกระทุ่มแบน จังหวัดสมุทรสาคร ผลการวิจัย พบว่า 1. ผลการสร้างต้นแบบภาชนะอาหารเบญจรงค์และทดลองจัดอาหารในงานเลี้ยงแนวคิดเอกลักษณ์ไทย พบว่า การสัมภาษณ์นักออกแบบรูปลักษณ์อาหาร ผู้ผลิตเบญจรงค์ และสังเกตการณ์ทำเครื่องเบญจรงค์ พบว่า จาน คือ ภาชนะที่นิยมใช้มาก การเขียนภาพและลายที่แสดงเอกลักษณ์ไทยประกอบด้วย ภาพสัตว์ ภาพดอกไม้ และลวดลายต่าง ๆ ผลการพัฒนาแบบร่างและคัดเลือกแบบร่างภาชนะ   เบญจรงค์ จำนวน 15 ชุด ชุดละ 3 แบบ จำนวน 45 ชิ้นงาน โดยให้ผู้เชี่ยวชาญประเมินผล ได้ค่าเฉลี่ยร้อยละ 90 ถึง 98 ซึ่งเป็นค่าเฉลี่ยในระดับสูง โดยแบบร่างที่ได้รับการคัดเลือก คือ แบบไก่ แบบปลากัด แบบช้าง แบบนกยูง แบบดอกบัว แบบดอกราชพฤกษ์ แบบดอกกล้วยไม้ แบบลายรวงข้าว แบบลายมาลัย และ แบบลายดอกเข็ม ผลการสร้างต้นแบบภาชนะเบญจรงค์เป็นจานกลมขนาด 14 นิ้ว 11 นิ้ว และ 8 นิ้ว ชุดละ 3 ใบ จำนวน 10 ชุด และการทดลองจัดอาหารในงานเลี้ยงตามแนวคิดของนักออกแบบรูปลักษณ์อาหาร จำนวน 5 คน โดยมีผู้เชี่ยวชาญด้านอาหาร จำนวน 3 คน ตรวจสอบความเหมาะสมรายการอาหาร และ ช่างภาพอาหาร จำนวน 3 คน เลือกภาพ โดยเป็นการจัดอาหารแบบพอดีคำ อาหารว่าง และ อาหารหวานสำหรับงานเลี้ยงแบบบุฟเฟต์ และ ค็อกเทล มีแจกันและของตกแต่งที่สอดคล้องแนวคิดภาพและลวดลายของจาน ซึ่งแนวคิดหลักเน้นการสื่อความหมายในทางมงคล และเป็นสัญลักษณ์ อันแสดงเอกลักษณ์ของไทย 2. ผลประเมินผลรับรองต้นแบบภาชนะ พบว่า การจัดนิทรรศการเพื่อรับรองผลได้จัดขึ้น ณ หมู่บ้านเบญจรงค์ดอนไก่ดี และผู้วิจัยสัมภาษณ์เพื่อประเมินผลรับรอง โดย ผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปะและการออกแบบ ด้านการออกแบบรูปลักษณ์อาหาร และด้านมาตรฐานผลิตภัณฑ์ จำนวน 18 คน ให้การรับรองคุณภาพทุกชุดได้ผลการรับรองระดับคุณภาพดีมากที่สุด ทั้งภาพรวมและด้านต่าง ๆ ของแต่ละชุดโดยมีค่าเฉลี่ย ( ) อยู่ระหว่าง 4.900    ถึง 4.700

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย
ประวัติผู้แต่ง

ปฤณัต นัจนฤตย์, คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลันสวนดุสิต

ปรัชญาดุษฏีบัรฑิต สาขา หลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยศิลปากร

เอกสารอ้างอิง

กองบริหารมาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชน สำนักงานมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมม. (2561). มาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชนประเภท

เบญจรงค์.เข้าถึงจาก http://tcps.tisi.go.th2public/certificatesearch.aspx

เบญวรรณ บวรกุลภา และ สัมฤทธิ์ เทียนดา. (2556). การพัฒนากลยุทธตลาดผลิตภัณฑเครื่องเบญจรงค กรณีศึกษาหมูบาน

เบญจรงค ตําบลดอนไกดี จังหวัดสมุทรสาคร. ในการประชุมวิชาการ การพัฒนาชนบทที่ยั่งยืน 2556 ครั้งที่ 3 .น.708-

ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

พรรนา พูนพิน และคณะ. (2552). การพัฒนาระบบผลิตภัณฑ์เครื่องเบญจรงค์ของกลุ่มหมู่บ้านเบญจรงค์ดอนไก่ดี อ.กระทุ่ม

แบน จ.สมุทรสาคร. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมราชบัณฑิตยสถานพุทธศักราช 2554. กรุงเทพฯ:ราชบัณฑิตยสถาน.

ฤดี นิยมรัตน์. (2554). รายงานการวิจัยเรื่องอัตลักษณ์ลวดลายเบญจรงค์ไทย. สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏ

สวนสุนันทา.

ลักขิกา วารีสมบูรณ์ และนรินทร์ สังข์รักษา. (2561). การปฏิบัติที่ดีในการจัดการเครื่องเบญจรงค์ของผู้ประกอบการชุมชนดอน

ไก่ดี ตำบลดอนไก่ดี อำเภอกระทุ่มแบน จังหวัดสมุทรสาคร. Veridian E – Journal, ฉบับภาษาไทย สาขามนุษย์

สังคมศาสตร์และศิลปะ 3(1), 3442-3458.

ศาสตรา กระฉอดนอก. (2553). การจัดอาหารไทยให้แสดงออกซึ่งเอกลักษณ์ไทย. Veridian E – Journal. ฉบับภาษาไทย

สาขามนุษย์สังคมศาสตร์และศิลปะ 3(1), 63-77.

UNCTAD. (2008). Creative Economy Report 2008United Nations. Retrieved May 1, 2017, from

http://www.unctad.org/creative-economy.