ความพึงพอใจของลูกค้าที่มีต่อการให้บริการของธุรกิจท่องเที่ยว กรณีศึกษา: บริษัท ยัวร์เฟรนด์ ทราเวล จังหวัดพิษณุโลก
คำสำคัญ:
ความพึงพอใจของลูกค้า, การบริการ, ธุรกิจท่องเที่ยวบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของลูกค้าที่มีต่อการให้บริการในธุรกิจ
ท่องเที่ยวและ 2) เพื่อเปรียบเทียบระดับความพึงพอใจของลูกค้าที่มีต่อการให้บริการในธุรกิจท่องเที่ยว
กรณีศึกษา:บริษัท ยัวร์เฟรนด์ ทราเวล จังหวัดพิษณุโลก การศึกษานี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณเก็บ
ข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามจากผู้ใช้บริการจำนวน 133 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์คือร้อยละ
ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติที่ใช้ทดสอบสมมติฐานคือ Independent t-test และ
One-way ANOVA ผลการศึกษาพบว่าระดับความพึงพอใจของลูกค้าโดยภาพรวมมีระดับความพึง
พอใจมากที่สุด เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านจำแนกตามคุณภาพการให้บริการพบว่าด้านที่มีค่าเฉลี่ยอยู่
ในระดับมากที่สุดคือด้านการรู้จักและเข้าใจลูกค้า รองลงมาคือด้านการให้ความเชื่อมั่นต่อลูกค้า
ด้านการตอบสนองต่อลูกค้า ด้านความเชื่อถือไว้วางใจ และด้านความเป็นรูปธรรมของบริการตาม
ลำดับ และ2) ผู้ใช้บริการท่องเที่ยวที่มีปัจจัยส่วนบุคคลแตกต่างกันมีความพึงพอใจต่อการให้บริการ
ในธุรกิจท่องเที่ยวทุกปัจจัยไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
เอกสารอ้างอิง
โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กาญจนา ทวินันท์ และ แววมยุรา ค?ำสุข. (2558). คุณภาพการบริการที่ส่งผลต่อความพึงพอใจของลูกค้า
ในธุรกิจการท่องเที่ยวแบบพ?ำนักระยะยาวในการท่องเที่ยวในประเทศไทย. วารสารธุรกิจ
ปริทัศน์, 7(2), 151-167.
ณัฐนุช วณิชย์กูล. (2559). ความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวที่มีต่อการให้บริการน?ำเที่ยวเชิงพุทธในประเทศ
ศรีลังกาของบริษัท ทัวร์เอื้องหลวง จ?ำกัด.วารสารกระแสวัฒนธรรม, 17(32), 17–30.
ปฏิภาณ บัณฑุรัตน์. (2553). ปัจจัยที่มีผลต่อความพึงพอใจในด้านการให้บริการของโรงแรมอมารีในเขต
กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร.
รสสุคนธ์ แซ่เฮีย. (2556). ปัจจัยพฤติกรรมการใช้บริการโรงแรม คุณภาพการบริการ ส่วนผสมการตลาด
บริการ และคุณค่าตราสินค้าที่ส่งผลต่อความพึงพอใจของลูกค้าชาวต่างชาติที่ใช้บริการ
โรงแรมระดับห้าดาวแห่งหนึ่งในจังหวัดกรุงเทพมหานคร. หลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต,
มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
เลิศพร ภาระสกุล. (2555). พฤติกรรมนักท่องเที่ยว.กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมบัติ กาญจนกิจ. (2560). นันทนาการและอุตสาหกรรมท่องเที่ยว. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สรชัย พิศาลบุตร. (2551). การวิจัยตลาด. กรุงเทพฯ: วิทยพัฒน์.
สภาอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2560). รายงานประจ�ำ ปี 2560. สืบค้นเมื่อ 10 ธันวาคม
2561, เว็บไซต์: http://www.thailandtourismcouncil.org
ส?ำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2558). รายงานภาวะเศรษฐกิจท่องเที่ยว. สืบค้นเมื่อ 10
ธันวาคม 2561, เว็บไซต์: https://www.mots.go.th/ewt_dl_link.php?nid=7533
Chuanchom, J., & Popichit, N. (2014). Key Factors for Success in Business Management of Tourism
Business: A Case Study of Tourism Business in Bangkok Area. SDU Res. J., 10(3), 1-16.
Kerdpitak, C., & Alongkorn, V. (2017). Factors Leading To Success of Tourism Business In Bangkok
Thailand. The Journal of Applied Business Research, 33(3), 501-508.
Kotler, P., & Keller, K. L. (2012). Marketing Management. (14th Edition). Harlow: Pearson Education.
Kuo, N. T., Chang, K. C., Cheng, Y. S., & Lai, C. H. (2013). How Service Quality Affects Customer
Loyalty in the Travel Agency: The Effects of Customer Satisfaction, Service Recovery,
and Perceived Value. Asia Pacific Journal of Tourism Research, 18(7), 803-822.
Likert, R. (1972). Likert Technique for Attitude Measurement. In W. S. Sahakian (Ed.), Social
Psychology: Experimentation, Theory, Research. Scranton, USA: Intext Educational
Publishers.
Osman, Z., & Sentosa, I. (2013). Mediating Effect of Customer Satisfaction on Service Quality and
Customer Loyalty Relationship in Malaysian Rural Tourism. International Journal of
Economics Business and Management Studies, 2(1), 25-37.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. Third Edition. New York: Harper and Row
Publication.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์จะเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารธุรกิจปริทัศน์
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
