ทัศนคติของผู้ให้บริการในโซ่อุปทานอุตสาหกรรมท่องเที่ยวที่มีต่อแนวทางการส่งเสริม พฤติกรรมเชิงบวกของนักท่องเที่ยวชาวจีนในประเทศไทย

ผู้แต่ง

  • ชุติระ ระบอบ คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ
  • ชณิชา หมอยาดี
  • พรวิสา ทาระคำ
  • อภิญญา ไกรสำโรง

คำสำคัญ:

โซ่อุปทาน, อุตสาหกรรมท่องเที่ยว, พฤติกรรมเชิงบวก, นักท่องเที่ยวชาวจีน

บทคัดย่อ

งานวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพการณ์และผลกระทบที่เกิดจากนักท่องเที่ยวชาวจีน
วิเคราะห์ทัศนคติและพฤติกรรมของนักท่องเที่ยวชาวจีนในประเทศไทย เสนอแนวทางที่เหมาะสมใน
การส่งเสริมพฤติกรรมเชิงบวก โดยใช้แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ ประชากร ได้แก่ ผู้ให้บริการ
โรงแรมและที่พัก ภัตตาคารและร้านอาหาร ธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์ ในจังหวัดสมุทรปราการ
ชลบุรี และระยอง โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างตามความสะดวก ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 384 ราย
สถิติที่ใช้ สถิติเชิงพรรณนา การทดสอบสมมติฐาน และวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า ทัศนคติผู้ให้บริการด้านการเรียนรู้ของนักท่องเที่ยวชาวจีนคือ ไม่เข้าใจ
ขนบธรรมเนียมประเพณีคนไทย ด้านพฤติกรรม คือ มักสร้างความรำคาญให้บุคคลอื่น แนวทาง
เหมาะสม ที่ส่งเสริมพฤติกรรมเชิงบวก คือ ให้ความรู้วัฒนธรรมไทยผ่านหัวหน้าบริษัทนำ เที่ยว
ประชาสัมพันธ์ผ่านเว็บไซด์ จัดทำคู่มือส่งเสริมความรู้วัฒนธรรมไทย ผลการทดสอบสมมติฐาน
ผู้ให้บริการมีทัศนคติต่อนักท่องเที่ยวชาวจีนด้านการเรียนรู้และพฤติกรรมไม่แตกต่างกัน แนวทาง
เหมาะสมที่ส่งเสริมพฤติกรรมเชิงบวก ได้แก่ ให้ความรู้วัฒนธรรมไทย ประชาสัมพันธ์ผ่านเว็ปไซด์
และจัดทำคู่มือนักท่องเที่ยว ข้อค้นพบคือ นักท่องเที่ยวชาวจีนที่มีเพศ ระดับการศึกษาและภูมิลำเนา
ต่างกัน มีพฤติกรรมเชิงบวกแตกต่างกัน

ประวัติผู้แต่ง

ชุติระ ระบอบ, คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ

คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ
18/18 ถ.บางนา-ตราด ต.บางโฉลง อ.บางพลี จ.สมุทรปราการ 10540

เอกสารอ้างอิง

กองเศรษฐกิจการท่องเที่ยวและกีฬา. (2561). รายงานภาวะเศรษฐกิจการท่องเที่ยว. วารสารรายงานภาวะ
เศรษฐกิจการท่องเที่ยว, 1(6), 11-15.
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2561). รายงานวิสัยทัศน์การท่องเที่ยวไทย พ.ศ. 2579. สืบค้นเมื่อ
8 กุมภาพันธ์ 2562, จาก กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา เว็บไซด์: https://secretary.mots.go.th
ชุติระ ระบอบ. (2559). โซ่อุปทานอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของประเทศจีน. วารสารธุรกิจปริทัศน์, 8(1),
199-214.
ศรีสุดา วนภิญโญศักดิ์. (2558). การเติบโตอย่างก้าวกระโดดของนักท่องเที่ยวจีนกับผลกระทบต่อสังคมไทย.
สถาบันการต่างประเทศเทวะวงศ์วโรปการ กระทรวงการต่างประเทศไทย.กรุงเทพมหานคร :
กระทรวงการต่างประเทศ.
ศศิธร เจตานนท์. (2558). แนวทางส่งเสริมการท่องเที่ยวสำหรับนักท่องเที่ยวชาวจีน ในเขตกรุงเทพมหานคร.
กรุงเทพมหานคร : คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
ศูนย์ข้อมูลเพื่อธุรกิจไทยในจีน. (2560). ส่องพฤติกรรมนักท่องเที่ยวจีน ประจ�ำ ปี 2560. สืบค้นเมื่อ
2 มีนาคม 2562, เว็บไซด์: http://www.thaibizchina.com.
ส?ำนักงานปลัดการท่องเที่ยวและกีฬา. (2560). “ศักยภาพการท่องเที่ยวเชิงกีฬาของไทย” รายงานภาวะ
เศรษฐกิจการท่องเที่ยว, 1(6), 3-10.
Anderson, L. W. and Krathwohl, D.R., et al (Eds..). (2001, ). A Taxonomy for Learning,
Teaching, and Assessing : A Revision of Bloom’s Taxonomy of Educational Objectives., p. 213-217
Cohen & Uphoff. (1980). Effective Behavior in Organizations. New York : Richard D. Irwin.
Pearce, J.A., and Robinson.R.B. (1996). An Industry Approach to Case in Strategic Management. 2nd ed.
New York : Time Mirror Higher Education Group.
Smith, M. (1989.) Educational leadership : culture and diversity. Gateshead:Athenaeum Press. ,

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2019-06-27

รูปแบบการอ้างอิง

ระบอบ ช., หมอยาดี ช., ทาระคำ พ., & ไกรสำโรง อ. (2019). ทัศนคติของผู้ให้บริการในโซ่อุปทานอุตสาหกรรมท่องเที่ยวที่มีต่อแนวทางการส่งเสริม พฤติกรรมเชิงบวกของนักท่องเที่ยวชาวจีนในประเทศไทย. วารสารบริหารธุรกิจและการจัดการปริทัศน์, 11(1), 213–230. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/bahcuojs/article/view/198382

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย