องค์ประกอบความสัมพันธ์ระยะยาวระหว่างผู้ซื้อและผู้จัดจำหน่ายธุรกิจระบบเทคโนโลยีสารสนเทศในประเทศไทย
คำสำคัญ:
องค์ประกอบความสัมพันธ์ระยะยาว , โมเดลความสำเร็จของระบบสารสนเทศ, ระบบเทคโนโลยีสารสนเทศ, ผู้ซื้อ, ผู้จัดจำหน่ายบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อค้นหาความหมายของความสัมพันธ์ระยะยาวระหว่างผู้ซื้อและผู้จัดจำหน่ายธุรกิจระบบเทคโนโลยีสารสนเทศในประเทศไทยและ เพื่อตรวจสอบความถูกต้องและครบถ้วนขององค์ประกอบความสัมพันธ์ระยะยาวระหว่างผู้ซื้อและผู้จัดจำหน่ายธุรกิจระบบเทคโนโลยีสารสนเทศในประเทศไทยที่ได้จากการบูรณาการจากตัวแบบความสำเร็จของระบบสารสนเทศ และรูปแบบความสัมพันธ์การแลกเปลี่ยนที่แน่นแฟ้น โดยใช้การวิจัยเชิงคุณภาพรูปแบบการสัมภาษณ์จากตัวแทนองค์กรธุรกิจที่มีระบบสารสนเทศ 12 คน ซึ่งถือเป็นผู้ให้ข้อมูลหลัก เครื่องมือการวิจัยประกอบด้วยข้อคำถามกึ่งโครงสร้างและระบบออนไลน์เพื่อการสัมภาษณ์ และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า ความหมายของความสัมพันธ์ระยะยาวของผู้ซื้อและจำหน่ายธุรกิจระบบเทคโนโลยีสารสนเทศ เกิดจากความจริงใจ ความไว้เนื้อเชื่อใจ และความรับผิดชอบ ตามที่การตกลงกันตามสัญญา มีความพร้อมและความทุ่มเทในการพัฒนาองค์กรร่วมกัน ยืดหยุ่นและแก้ปัญหาทันต่อสถานการณ์ และ การบูรณาการตัวแบบ มีความสอดคล้องในการอธิบายความสัมพันธ์ระยะยาวในการจัดจำหน่ายระบบสารสนเทศขององค์กรธุรกิจ
เอกสารอ้างอิง
Buttle, F. (2009). Customer Relationship Management: Concepts and Technologies. Oxford: Elsevier.
Clauss, T., & Tangpong, C. (2018). In search for impregnable exchange relationships with buyers: Exploratory insights for suppliers. Industrial Marketing Management, 75, 1–16.
De Ruyter, K., Keeling, D. I., & Cox, D. (2019). Customer-supplier relationships in high technology markets 3.0. Industrial Marketing Management, 79, 94-101.
DeLone, W. H., & McLean, E. R. (2003). The DeLone and McLean model of information systems success: A ten-year update. Journal of Management Information Systems, 19(4), 9–30.
Griffith, D. A., & Zhao, Y. (2015). Contract specificity, contract violation, and relationship performance in international buyer- supplier relationships. Journal of International Marketing, 23(3), 22–40.
Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
Monk, E., & Wagner, B. (2006). Concepts In Enterprise Resource Planning. Boston. MA: Thomson.
Pasunon, P. (2015). Operational problems of agricultural cooperratives in Thailand: A grounded theory developed from government officials in cooperative promotion department and cooperative auditing department. Srinakharinwirot Research and Development (Journal of Humanities and Social Sciences), 7(1), 85-101.
Tangwannawit, S. (2012). Strategic information systems and information systems development. Information Technology Journal, 8(2), 56-63.
Urbach, N., & Müller, B. (2012). The updated DeLone and McLean model of information systems success. In Y. K. Dwivedi, M. R. Wade, & S. L. Schneberger (Eds.). Information Systems Theory: Explaining and Predicting Our Digital Society, 1, 1–18.
Van de Vijver, M., Vos, B., & Akkermans, H. (2011). A tale of two partnerships: Socialization in the development of buyer-supplier relationships. Journal of Supply Chain Management, 47(4), 23–41.
Whipple, J. M., & Roh, J. (2010). Agency theory and quality fade in buyer-supplier relationships. International Journal of Logistics Management, 21(3), 338–352.
Yang, J., Wong, C. W. Y., Lai, K. -H., & Ntoko, A. N. (2009). The antecedents of dyadic quality performance and its effect on buyer-supplier relationship improvement. International Journal of Production Economics, 120, 243–251.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารธุรกิจปริทัศน์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์จะเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารธุรกิจปริทัศน์
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
