แรงจูงใจทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อการเดินทางเข้าร่วมงานกีฬาอิเล็กทรอนิกส์ของนิสิตนักศึกษาระดับอุดมศึกษา
คำสำคัญ:
ปัจจัยที่มีอิทธิพล , กีฬาอิเล็กทรอนิกส์ , แรงจูงใจบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ในการศึกษาพฤติกรรมการเล่นเกมออนไลน์และแรงจูงใจของส่วนประสมทางการตลาดที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเดินทางมาร่วมงานกีฬาอิเล็กทรอนิกส์ของนิสิตนักศึกษาระดับอุดมศึกษา รวมถึงการศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเดินทางเข้าร่วมงานกีฬาอิเล็กทรอนิกส์ของนิสิตนักศึกษาระดับอุดมศึกษาของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตบางเขน จำนวน 200 คน โดยมีกลุ่มตัวอย่างจำนวน 200 คน โดยใช้วิธีการสุ่มแบบบังเอิญ (Accidental Sampling) ทำการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณา และสถิติเชิงอนุมานเพื่ออธิบายการพยากรณ์ตัวแปรที่ใช้ในการศึกษาด้วยวิธีการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ
ผลการศึกษาพบว่า ส่วนใหญ่เคยเล่นเกมออนไลน์มาแล้ว 5 ปีขึ้นไป ใช้เวลาในการเล่นเกมออนไลน์เฉลี่ยต่อ 4 - 6 ครั้งต่อสัปดาห์ โดยมีช่วงเวลาที่ใช้เล่นเกมออนไลน์ช่วง 20.01 - 24.00 น. และส่วนใหญ่เล่นเกมออนไลน์ที่ บ้านโดยส่วนใหญ่เล่นเพื่อความบันเทิง นอกจากนั้น ตัวแปรอิสระที่มีอำนาจในการทำนายปัจจัยดึงดูดที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเดินทางไปงานกีฬาอิเล็กทรอนิกส์ของนิสิตนักศึกษาระดับอุดมศึกษา ได้ดีที่สุด คือ ความพึงพอใจโดยรวม ประสบการณ์ที่ได้รับจากการเข้าร่วมงานกีฬาอิเล็กทรอนิกส์ ความตั้งใจในการแนะนำ
เอกสารอ้างอิง
กฤตนัย แซ่อึ้ง และสหรัฐ บัตรพิมาย. (2559). การศึกษาพฤติกรรมการเล่นเกม ออนไลน์ของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา. นครราชสีมา:มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
ชาคร จันทนโชติวงศ์. (2560). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด (7Ps) ที่มีอิทธิพลต่อความพึงพอใจในการ รับชมกีฬาอีสปอร์ต (E-Sport) ผ่านระบบออนไลน์ ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. การค้นคว้าอิสระ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ธตรฐ จีรัญพงษ์. (2561). e-Sports โอกาสทำงธุรกิจที่มีมากกว่าแค่เกม. กรุงเทพ: การเงินการธนาคาร.
พุฒตาล ปราชญ์ศรีภูมิ. (2561). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจที่จะชมกีฬาอิเล็กทรอนิกส์. การค้นคว้าอิสระ วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต,มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พิมพ์พิชชำ เจียนมะเริง. (2557). ความพึงพอใจของสมาชิกในการให้บริการสหกรณ์ออมทรัพย์แปรงไทยและบี.โอ. จำกัด. การศึกษาค้นคว้าอิสระมหาบัณฑิต สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์สหกรณ์, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
วิทยา อินทร์พงษ์พันธุ์. (2562). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อการท่องเที่ยวเชิงกีฬาของประเทศไทย. วารสารการจัดการธุรกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา, 8(1), 43 – 61.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2541). การบริหารการตลาดยุคใหม่. กรุงเทพฯ: บริษัท ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์ จำกัด.
อิสระพงษ์ พลธานี และ อุมาพร บุญเพชรแก้ว. (2563). ภาพลักษณ์ของจังหวัดภูเก็ตที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวชาวยุโรป. วารสารมนุษยศาสตร์วิชาการ, 27(1), 274 – 300.
Faul, F., Erdfelder, E., Lang, A.- G.,& Buchner, A. (2007). G*Power.3: A flexible statistical power analysis programe for the social, behavioral, and biomedical science. Behavior Research Methods, 39, 175-191.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis: A global perspective. Upper Saddle River, NJ: Pearson.
Kotler, P. (1997). Marketing management: analysis, planning, implementation and control. 9 th ed. New Jersey: A simon & Schuster Company.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารธุรกิจปริทัศน์

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์จะเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารธุรกิจปริทัศน์
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว

