แรงจูงใจทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อการเดินทางเข้าร่วมงานกีฬาอิเล็กทรอนิกส์ของนิสิตนักศึกษาระดับอุดมศึกษา

作者

  • อิสระพงษ์ พลธานี
  • อุมาพร บุญเพชรแก้ว

关键词:

ปัจจัยที่มีอิทธิพล , กีฬาอิเล็กทรอนิกส์ , แรงจูงใจ

摘要

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ในการศึกษาพฤติกรรมการเล่นเกมออนไลน์และแรงจูงใจของส่วนประสมทางการตลาดที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเดินทางมาร่วมงานกีฬาอิเล็กทรอนิกส์ของนิสิตนักศึกษาระดับอุดมศึกษา รวมถึงการศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเดินทางเข้าร่วมงานกีฬาอิเล็กทรอนิกส์ของนิสิตนักศึกษาระดับอุดมศึกษาของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตบางเขน จำนวน 200 คน  โดยมีกลุ่มตัวอย่างจำนวน 200 คน โดยใช้วิธีการสุ่มแบบบังเอิญ (Accidental  Sampling) ทำการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณา และสถิติเชิงอนุมานเพื่ออธิบายการพยากรณ์ตัวแปรที่ใช้ในการศึกษาด้วยวิธีการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ 

ผลการศึกษาพบว่า ส่วนใหญ่เคยเล่นเกมออนไลน์มาแล้ว 5 ปีขึ้นไป ใช้เวลาในการเล่นเกมออนไลน์เฉลี่ยต่อ 4 - 6 ครั้งต่อสัปดาห์ โดยมีช่วงเวลาที่ใช้เล่นเกมออนไลน์ช่วง 20.01 - 24.00 น. และส่วนใหญ่เล่นเกมออนไลน์ที่ บ้านโดยส่วนใหญ่เล่นเพื่อความบันเทิง นอกจากนั้น ตัวแปรอิสระที่มีอำนาจในการทำนายปัจจัยดึงดูดที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเดินทางไปงานกีฬาอิเล็กทรอนิกส์ของนิสิตนักศึกษาระดับอุดมศึกษา ได้ดีที่สุด คือ ความพึงพอใจโดยรวม ประสบการณ์ที่ได้รับจากการเข้าร่วมงานกีฬาอิเล็กทรอนิกส์ ความตั้งใจในการแนะนำ

参考

กฤตนัย แซ่อึ้ง และสหรัฐ บัตรพิมาย. (2559). การศึกษาพฤติกรรมการเล่นเกม ออนไลน์ของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา. นครราชสีมา:มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.

ชาคร จันทนโชติวงศ์. (2560). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด (7Ps) ที่มีอิทธิพลต่อความพึงพอใจในการ รับชมกีฬาอีสปอร์ต (E-Sport) ผ่านระบบออนไลน์ ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. การค้นคว้าอิสระ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ธตรฐ จีรัญพงษ์. (2561). e-Sports โอกาสทำงธุรกิจที่มีมากกว่าแค่เกม. กรุงเทพ: การเงินการธนาคาร.

พุฒตาล ปราชญ์ศรีภูมิ. (2561). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจที่จะชมกีฬาอิเล็กทรอนิกส์. การค้นคว้าอิสระ วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต,มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

พิมพ์พิชชำ เจียนมะเริง. (2557). ความพึงพอใจของสมาชิกในการให้บริการสหกรณ์ออมทรัพย์แปรงไทยและบี.โอ. จำกัด. การศึกษาค้นคว้าอิสระมหาบัณฑิต สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์สหกรณ์, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

วิทยา อินทร์พงษ์พันธุ์. (2562). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อการท่องเที่ยวเชิงกีฬาของประเทศไทย. วารสารการจัดการธุรกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา, 8(1), 43 – 61.

ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2541). การบริหารการตลาดยุคใหม่. กรุงเทพฯ: บริษัท ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์ จำกัด.

อิสระพงษ์ พลธานี และ อุมาพร บุญเพชรแก้ว. (2563). ภาพลักษณ์ของจังหวัดภูเก็ตที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวชาวยุโรป. วารสารมนุษยศาสตร์วิชาการ, 27(1), 274 – 300.

Faul, F., Erdfelder, E., Lang, A.- G.,& Buchner, A. (2007). G*Power.3: A flexible statistical power analysis programe for the social, behavioral, and biomedical science. Behavior Research Methods, 39, 175-191.

Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis: A global perspective. Upper Saddle River, NJ: Pearson.

Kotler, P. (1997). Marketing management: analysis, planning, implementation and control. 9 th ed. New Jersey: A simon & Schuster Company.

##submission.downloads##

已出版

2022-06-27

##submission.howToCite##

พลธานี อ. ., & บุญเพชรแก้ว อ. . (2022). แรงจูงใจทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อการเดินทางเข้าร่วมงานกีฬาอิเล็กทรอนิกส์ของนิสิตนักศึกษาระดับอุดมศึกษา . Business Administration and Management Journal Review, 14(1), 330–345. 取读于 从 https://so01.tci-thaijo.org/index.php/bahcuojs/article/view/243266