การจัดการความคิดสร้างสรรค์ขององค์การที่มีผลต่อรูปแบบนวัตกรรมของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ในประเทศไทย
คำสำคัญ:
การจัดการความคิดสร้างสรรค์, นวัตกรรม, ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์บทคัดย่อ
วัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) การจัดการความคิดสร้างสรรค์ขององค์การ และ 2) ความสำเร็จในการดำเนินงานด้านนวัตกรรมของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้ปฏิบัติงานในธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ จำนวน 400 ชุด วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา และสถิติเชิงอนุมานถดถอยพหุ
ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศชาย อายุระหว่าง 25-35 ปี การศึกษาระดับปริญญาตรี รายได้ 20,000-30,000 บาทต่อเดือน ปฏิบัติงานอยู่ในฝ่ายก่อสร้าง และระยะเวลาปฏิบัติงาน 4-6 ปี ให้ความสำคัญในการจัดการความคิดสร้างสรรค์ด้านคุณลักษณะความคิดสร้างสรรค์ของบุคลากรอยู่ในระดับมากที่สุด ผลการทดสอบปัจจัยการจัดการความคิดสร้างสรรค์ในด้านคุณลักษณะความคิดสร้างสรรค์ของบุคลากร ลักษณะงานที่สนับสนุนความคิดสร้างสรรค์ การสนับสนุนความคิดสร้างสรรค์จากผู้บริหารและจากองค์การ พบว่ามีความสัมพันธ์กับความสำเร็จในการดำเนินงานด้านนวัตกรรมขององค์การ ส่วนรูปแบบการดำเนินงานด้านนวัตกรรมที่เหมาะสมธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ในประเทศไทย คือ ต้องเข้าใจในบริบท สภาพปัจจุบันในอุตสาหกรรมธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ให้ชัดเจน เพื่อประกอบการวางแผนกำหนดแนวทางดำเนินงานด้านนวัตกรรมให้กับองค์การได้เหมาะสม และ ส่งเสริมทักษะความคิดสร้างสรรค์ของบุคลากรผ่านกิจกรรมต่างๆ โดยกำหนดเป็นนโยบายพัฒนาในทุกระดับ
เอกสารอ้างอิง
กรมพัฒนาธุรกิจการค้า. (2561). ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์. กรมพัฒนาธุรกิจการค้า กระทรวงพาณิชย์. https://www.dbd.go.th/news_view.php?nid=469413374.
อสังหาฯ เปิดแนวรุก เมืองผู้สูงวัย (2560, 14 มิถุนายน). กรุงเทพธุรกิจ ออนไลน์.https://www.bangkokbiznews.com/business/759401.
คณะกรรมการพัฒนาขีดความสามารถในการแข่งขันของประเทศ (2562). การสำรวจการจัดอันดับขีดความสามารถในการแข่งขัน. สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. https://www.nesdc.go.th/ewt_news.php?nid=6700&filename=index.
ทศพร บุญวัชราภัย. (2558). ความคิดสร้างสรรค์ขององค์การเพื่อสร้าง นวัตกรรมการบริการและผลการดำเนินงานของธุรกิจ : ปรากฎการณ์เชิงประจักษ์ของโรงแรมบูติกไทย. [ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ]. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
บุญใจ ศรีสถิตนรากูล. (2553). ระเบียบวิธีวิจัยทางพยาบาลศาสตร์. กรุงเทพฯ : ยูแอนด์ไอ อินเตอร์ มีเดีย.
พยัต วุฒิรงค์. (2557). กรอบแนวคิดการพัฒนาความสามารถในการสร้างสรรค์นวัตกรรมองค์การ : การบูรณาการแนวคิดทรัพยากรที่มีคุณค่าเฉพาะขององค์การและองค์การแห่งการแห่งการเรียนรู้. วารสารพัฒนบริหารศาสตร์, 54(1), 21-48.
ยุทธชัย ฮารีบิน สมนึก เอื้อจิระพงษ์พันธ์ และ สุนันทา เสียงไทย. (2559). ความสามารถด้านเครือข่ายและความสามารถเชิงนวัตกรรมของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. วารสารนักบริหาร, 36(2), 79-88.
สิริภักตร์ ศิริโท รัตติญา ละเต็บซัน และ วิวัฒน์ กิตติพงศ์โกศล. (2560). ความเป็นองค์กรนวัตกรรมของสถาบันอุดมศึกษาในประเทศไทย. วารสารบริหารธุรกิจเทคโนโลยีมหานคร, 14(1), 38-64.
Christiansen, J.A. (2000). Building the innovative organization: Management systems that encourage innovation. Hampshire: Macmillan Press.
George, M.L, Works, J., & Waston-Hemphill, K. (2005). Fast Innovation. NY: McGraw-Hill.
Higgins, J.M. (1995). Innovate or evaporate: Test & improve your organization’s IQ–Its innovation quotient. Winter Park, FL: New Management.
Holder, B. & Matter, G. (2014). The Innovative Organization. Retrieved December 11, 2014, from Geocities.com. http://www.geocities.com/CollegePark/Library/1048/innova.html.
Piteira, M. (2013, November 28-30). Professions in a changing world: The role of creativity. In H. Serra (Chairs), Challenging professionalism. New directions in policies, publics and the professions [Symposium]. ISA RC52 Interim Conference, Technical University of Lisbon, Protugal.
Seidel, S. & Rosemann, M. (2008). Creativity Management - The New Challenge for BPM. Retrieved February 2, 2020, from BPTrende-May 2008. https://www.bptrends.com/bpt/wp-content/publicationfiles/Three%2005-08-ART-CreativityManagement-Seidel-and-Rosemann-final.pdf
Shalley, C.E., Zhou, J. & Oldham, G.R. (2004). The effects of personal and contextual characteristics on creativity: Where should we go from here?. Journal of Management, 30(6), 933-958.
Unsworth, K. (2001). Unpacking creativity. Academy of Management Review, 26(2). pp. 289-297.
West, M.A. & Richter, A.W. (2009). Climates and cultures for innovation and creativity at work: In Handbook of Organizational Creativity. NewYork : Psychology Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารธุรกิจปริทัศน์

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์จะเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารธุรกิจปริทัศน์
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว

