การสำรวจภาพตัวแทนทางวัฒนธรรม: กรณีศึกษาวัฒนธรรมต่างประเทศ ในรายการโทรทัศน์จีน “Informal Talks”
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อวิเคราะห์การแสดงออกทางวัฒนธรรมของวัฒนธรรมต่างประเทศที่พบได้ในรายการโทรทัศน์จีน "Informal Talks" โดยเน้นการศึกษาการแสดงออกของวัฒนธรรมต่างประเทศและการสื่อสารข้ามวัฒนธรรม ผ่านการวิเคราะห์ข้อความซึ่งเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ การศึกษานี้ตรวจสอบการผลิตรายการโทรทัศน์ การเลือกประเด็นในการพูดคุย และการแสดงออกของแขกรับเชิญในรายการ เพื่อนำเสนอวัฒนธรรมต่างประเทศ โดยเลือกวิเคราะห์เนื้อหาจากฤดูกาลที่ 1 ถึง 4 ของรายการ "Informal Talks" ที่จำแนกเป็นด้านวัฒนธรรม การเก็บข้อมูล และการวิเคราะห์ ผลลัพธ์จากการวิเคราะห์เนื้อหาตามวัตถุประสงค์ในการวิจัย โดยได้พบวิธีที่วัฒนธรรมต่างประเทศนั้นถูกแสดงออกในรายการ รวมถึงหัวข้อที่ถูกเลือกใช้ในรายการในการพูดคุยกับแขกรับเชิญชาวต่างชาติ ซึ่งมีการใช้อารมณ์ขันและการพูดคุยที่มีความเกี่ยวข้องกับแขกรับเชิญ เพื่อเพิ่มความเข้าใจในความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรม ความอ่อนไหวทางวัฒนธรรม และการนำเสนอการสื่อสารระหว่างวัฒนธรรมในรายการโทรทัศน์จีน การวิจัยนี้มีความสำคัญในการให้ความเข้าใจในวัฒนธรรมต่างประเทศที่ถูกแสดงออกในรายการโทรทัศน์จีน เพื่อช่วยให้เกิดความเข้าใจระหว่างวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน และส่งเสริมการสื่อสารที่แสดงออกถึงวัฒนธรรมของแต่ละชาติในบริบทของความเป็นนานาชาติได้อย่างมีประสิทธิภาพ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่นำมาสมัครลงตีพิมพ์ในวารสารต้องไม่เคยได้รับการตีพิมพ์เผยแพร่มาก่อน และไม่ส่งต้นฉบับบทความซ้ำซ้อนกับวารสารอื่น รวมทั้งผู้เขียนบทความต้องไม่ละเมิดหรือคัดลอกผลงานของผู้อื่น
เอกสารอ้างอิง
Carley, K. (1994). Extracting culture through textual analysis. Poetics, 22(4), 291–312.
Cuirini, L., & Franzese, R. (2019). Handbook of research methods in political science and international relations. Thousand Oaks, CA: Sage.
Eydam, T. (2020). ‘So, he is practically a Korean?’: Power relations and re-articulation of the Korean self in the TV show non-summit. East Asian Journal of Popular Culture, 6(2), 257–273. https://doi.org/10.1386/eapc_00029_1
Feng, Z. (2012). Cultural difference in television programs: Foreign television programs in China. Berlin: Peter Lang.
Gardner, G. H. (1962). Cross cultural communication. The Journal of Social Psychology, 58(2), 241–256.
Hofstede, G. (2011). Dimensionalizing cultures: The Hofstede model in context. Online Readings in Psychology and Culture, 2(1), 1-26.
Hofstede, G., & Bond, M. H. (1984). Hofstede’s culture dimensions. Journal of Cross-Cultural Psychology, 15(4), 417–433.
Huang, Y. (2024). Exploring cultural connections: Communication in Sense8. Lecture Notes in Education Psychology and Public Media, 53(1), 235–240. https://doi.org/10.54254/2753-7048/53/20240055
Ifversen, J. (2003). Text, discourse, concept: Approaches to textual analysis. Kontur, 7, 60-69.
Levine, T. R., Park, H. S., & Kim, R. K. (2007). Some conceptual and theoretical challenges for cross-cultural communication research in the 21st century. Journal of Intercultural Communication Research, 36(3), 205–221.
Livingstone, S. (2013). Making sense of television: The psychology of audience interpretation. London: Taylor & Francis.
Mishan, F. (2005). Designing authenticity into language learning materials. Bristol: Intellect.
Robinson, O. C. (2014). Sampling in interview-based qualitative research: A theoretical and practical guide. Qualitative Research in Psychology, 11(1), 25–41.
Sapir, E. (1929). The status of linguistics as a science. Language, 5(4), 207-214.
Tannen, D. (1983). I take out the rock - Dok!: How Greek women tell about being molested (and create involvement). Anthropological Linguistics, 25(3), 359-374.
Tannen, D. (1985). Cross-cultural communication. In T. A. van Dijk (ed.), Handbook of discourse analysis, vol. 4 discourse analysis in society (pp. 203-215). London: Academic Press.
Wen, X. (2019). A meeting of minds. Retrieved October 10, 2023, from https://www.chinadaily.com.cn/ a/201906/12/WS5d003f31a310176577230a1a_1.html
