ผลกระทบต่อสาธารณะจากการใช้กัญชาเพื่อการรักษาโรค

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาผลกระทบเชิงบวกต่อสาธารณะจากแนวนโยบายการใช้กัญชาเพื่อการรักษาโรคของประชาชน 2)เพื่อศึกษาผลกระทบเชิงลบต่อสาธารณะจากแนวนโยบายการใช้กัญชาเพื่อการรักษาโรคของประชาชน โดยมีวิธีการดำเนินการวิจัยโดยกำหนดประชากรกลุ่มเป้าหมายไว้ คือผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ และผู้คิดค้นศึกษากัญชาทางการแพทย์ โดยผู้เกี่ยวข้องกับกลุ่มงานวิจัยครั้งนี้ทาให้ทราบถึงนัยและความคิดทางด้านกระบวนการนำกัญชามาใช้ทางการแพทย์ โดยทำการดำเนินการคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการสุ่มแบบเจาะจง (Purposive random) จากที่ผู้วิจัยมีข้อจำกัดเรื่องของระยะเวลาในการศึกษา จึงใช้วิธีการเก็บข้อมูลจากผุ้ให้ข้อมูลหลัก (Key informant Interview) คือการสัมภาษณ์แบบเฉพาะเจาะจง เพราะผู้ตอบเป็นกลุ่มที่เป็นเป้าหมายที่เหมาะสมในความต้องการของผู้วิจัย ซึ่งคือบุคคลประเภทนี้เรียกว่า “ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ” โดยเลือกตัวอย่างที่ผู้ศึกษาได้ดำเนินการพิจารณาเลือกตัวอย่างด้วยตนเอง หลังจากทำการค้นคว้าและสัมภาษณ์ผู้ศึกษาได้ พบว่า การวิจัยและการพัฒนามาเป็นยาโดยการสกัดจากกัญชา เป็นประโยชน์ทางการแพทย์ โดยได้รับความเห็นชอบจากหน่วยงานจากภาครัฐ โดยประเทศไทยมีการดำเนินการเกี่ยวกับกัญชาโดยการแยกประเด็นการใช้กัญชาทางการแพทย์เพื่อทำการประเมินในการใช้กัญชาให้มีผลตามแนวนโยบายพึงหวังประโยชน์และเกิดโทษน้อยที่สุด จากการศึกษาทางผู้ศึกษาได้ข้อสรุป จากหัวข้อการค้นคว้าว่า กัญชาเป็นพืชสมุนไพรที่แพทย์นำมาใช้ในการรักษาโรคในยุคปัจจุบัน เพื่อนำมาเป็นประโยชน์ทางการแพทย์ ซึ่งได้รับการสนับสนุนทั้งทางการแพทย์แผนไทย และแพทย์แผนปัจจุบัน สรุปผลข้างเคียงในระยะสั้นของกัญชาเป็นผลข้างเคียงที่ไม่รุนแรง ส่วนด้านผลข้างเคียงในระยะยาวนั้น ยังไม่มีผลข้อมูลที่ชัดเจน