การจัดการสภาวะวิกฤตที่เกิดขึ้นในบริบททางการเมืองในประเทศไทย
คำสำคัญ:
การจัดการสภาวะวิกฤติ, การสื่อสารทางการเมือง, เหตุการณ์ความขัดแย้งบทคัดย่อ
การจัดการสภาวะวิกฤตที่เกิดขึ้นในบริบททางการเมืองนั้นมีหลักการสำคัญในการจัดการสภาวะวิกฤตที่ได้ผลคือ “การสื่อสารทางการเมือง” ซึ่งในห้วงที่เกิดเหตุการณ์สำคัญนั้นการเข้าควบคุมสถานการณ์ได้รวดเร็วและเกิดการสูญเสียน้อยที่สุดเท่านั้นที่ผู้ปฏิบัติงานจะต้องตระหนักถึงให้มากที่สุด การนำแนวคิดวิกฤตการณ์ (Crisis) เข้ามาเป็นกรอบในการจัดการกับภาวะวิกฤติต้องดำเนินการ
ทุกขั้นตอนอย่างรวดเร็วไม่ว่าจะเป็น การควบคุมศักภาพของวิกฤตการณ์ (Crisis) การเตรียมเข้าสู่
การจัดการวางแผนยุทธศาสตร์ การยอมรับในวิกฤตการณ์ (Crisis) ที่เกิดขึ้น บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอแนวคิดการจัดการสภาวะวิกฤตที่เกิดขึ้นในบริบททางการเมืองในประเทศไทย ซึ่งเน้นให้เห็นถึงความสำคัญของการจัดการสภาวะวิกฤตที่เกิดขึ้นในบริบททางการเมืองในการดำเนินการควบคุมปัญหา แก้ไขวิกฤติ และการนำเอาวิกฤติเป็นโอกาส เพื่อฟื้นฟูความเสียหายและเรียกคืนความศัทธา
ต่อสถาบันเพื่อแสดงถึงความรับผิดชอบต่อสาธารณะชนและรักษาความศรัทธาที่มีต่อสถาบันไว้ให้ได้
เอกสารอ้างอิง
ณรงค์ บุญสวยขวัญ. (2552). การเมืองภาคพลเมือง บทวิเคราะห์แนวคิดและปฏิบัติการ
ท้าทายอำนาจการเมืองในระบบตัวแทน กรุงเทพมหานคร บริษัท เอดิสันเพรสโปรดักส์ จำกัด. กรุงเทพฯ : ศูนย์ศึกษาเศรษฐศาสตร์การเมือง.
ถวิลวดี บุรีกุล. (2550). การมีส่วนร่วม แนวคิด ทฤษฎีและกระบวนการ. กรุงเทพฯ :
สถาบันพระปกเกล้า.
ยุทธพร อิสรชัย. (2552). ความรู้คืออำนาจในรวมบทความวิชาการรัฐศาสตร์เนื่องใน
โอกาสครบรอบ 31 ปี มสธ. ครบรอบ 27 ปีรัฐศาสตร์.
สาขาวิชารัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, นนทบุรี.
ยุทธพร อิสรชัย. (2551). การสื่อสารทางการเมืองกับกระแสโลกาภิวัตน์ประมวลสาระชุด
วิชาการสื่อสาร. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
วันชัย วัฒนศัพท์ แปลและเรียบเรียง. (2548). คู่มือการศึกษาการมีส่วนร่วมของประชาชน
และการแก้ปัญหาความขัดแย้ม. กรุงเทพฯ : ศูนย์การพิมพ์แก่นจันทร์จำกัด.
สุรพงษ์ โสธนะเสถียร. (2541). การสื่อสารกับการเมือง. กรุงเทพฯ : ประสิทธิ์ภัณฑ์
แอนด์ พริ้นติ้ง.
สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. (2551). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยพุทธศักราช
กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา.
Almond, G. A., & Coleman, J. S. (1960). The politics of the developing areas. Princeton University Press.
Almond, G. A., & Powell, G. B., Jr. (Eds.). (1980). Comparative politics today: A world view. Brown and Company.
Chaffee, S. (1977). Mass communication in political socialization. In S. A. Renshon (Ed.), Handbook of political socialization. New York. Free Press.
Denton, R. E., & Woodward, G. C. (2003). An introduction to political communication. Routledge.
James, E., & James, E. H. (2008). Linking crisis management and leadership competencies: The role of human resource development. Advances in Developing Human Resources, 10(3), 352-367.
Deutsch, K. W. (2003). Political community and the North Atlantic area. In B. F. Nelsen & A. Stubb (Eds.), The European Union: Readings in the theory and practice of European integration (pp. 123-124). Lynn Rienner.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารเอเชียตะวันออกและอาเซียนศึกษา

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ตีพิมพ์ได้ผ่านการพิจารณาจากผู้ทรงคุณวุฒิ ทัศนะและข้อคิดเห็นจาก บทความในวารสารเป็นของผู้เขียน ไม่ถือเป็นความรับผิดชอบของคณะผู้จัดทำและศูนย์การเมือง สังคม และอาณาบริเวณศึกษา การนำบทความในวารสารไปตีพิมพ์ซ้ำต้องได้รับอนุญาตจาก กองบรรณาธิการ