China media policy in Thailand: A case study of the Matichon-Khaosod Group and Xinhua News Agency
Keywords:
Thai-Chinese Relations, Media and Foreign Policy, Matichon-Khaosod, Xinhua News AgencyAbstract
This article aims to study the media policy of the Chinese government in Thailand and study the media cooperation between the Matichon-Khaosod Group and Xinhua News Agency. The study employs document analysis and interviews with media officials from the Matichon-Khaosod Group. The findings reveal that the Chinese government supports media policies abroad to promote a positive national image, which has led China media to play a significant role in public diplomacy in implementing these policies. The Chinese government has also encouraged China media to engage with the Thai media landscape through various forms of cooperation.
An interesting case study is the long-standing media cooperation between the Matichon-Khaosod Group and Xinhua News Agency, which can be explained through the concept of media and foreign policy. This cooperation illustrates the joint effort between Thai media and the Chinese government to set the news agenda about China. In particular, presenting content related to Chinese society and culture, which the Chinese government actively promotes and which the Matichon-Khaosod Group widely used to disseminate knowledge and information about China and to bridge the Thai-Chinese relations.
References
กอบกิจ ประดิษฐผลพานิช, ทัณฑกานต์ ดวงรัตน์, วรพงษ์ ปลอดมูสิก, ฐิติพงศ์ อินทรปาลิต, และ
รังสรรค์ พงษ์สุน. (2567). การสื่อสารด้านศิลปวัฒนธรรมเพื่อเชื่อมความสัมพันธ์ไทย-จีน
ผ่านรายการโทรทัศน์ กรณีศึกษา รายการจับจ้องมองจีน. วารสารวิจยวิชาการ, 7(3),
-378.
ข่าวสดออนไลน์. (25 กรกฎาคม 2562). ซินหัว เซ็นเอ็มโอยู มติชน-ข่าวสด ผนึกความร่วมมือเผยแพร่
ข่าว. จาก https://www.khaosod.co.th/chinawatch/news_2742185
เคอร์ลันท์ซิก, โจชัว. ผู้เขียนหนังสือเรื่อง Beijing's Global Media Offensive. (13 เมษายน 2566).
สัมภาษณ์.
ชุมฉันท์ ชำนิประศาสน์ และ คนธ์พงษ์ ธนัชพงศ์จิระ. สื่อมวลชน เครือมติชน-ข่าวสด. (26 มิถุนายน
. สัมภาษณ์.
ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. (ม.ป.ป.). ลักษณะธุรกิจบริษัท มติชน จำกัด (มหาชน). สืบค้นเมื่อ
วันที่ 1 ตุลาคม 2567, จาก https://www.set.or.th/th/market/product/stock/
quote/MATI/company-profile/information
เบนาร์นิวส์. (13 พฤษภาคม 2564). สงครามสารสนเทศและอิทธิพลด้านสื่อของจีน ก่อให้เกิดความ
แตกแยกในไทย. จาก https://www.benarnews.org/thai/news/th-fake-news-
html
มติชนออนไลน์. (1 มกราคม 2560). กว่า “40 ปี” กับ “มติชน” สมหมาย ปาริจฉัตต์. จาก
https://www.matichon.co.th/prachachuen/news_413238
มติชนออนไลน์. (9 มกราคม 2567). ‘เครือมติชน’ ผู้นำสื่อดิจิทัล-สื่อโซเชียลมีเดียชั้นนำประเทศไทย
ประจำปี 2566. จาก https://www.matichon.co.th/local/news_4367441?utm_
source=linetoday&utm_medium=footer_click
สถานเอกอัครราชทูต ณ กรุงปักกิ่ง. (ม.ป.ป.). ความสัมพันธ์ไทย-จีน. สืบค้นเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 2567,
จาก https://thaiembbeij.org/th/republic-of-china/thai-relations-china/
สถานีวิทยุซีอาร์ไอไทย. (3 กุมภาพันธ์ 2553). ภาคภาษาไทย ไชน่า มีเดีย กรุ๊ป (Cmg). จาก
https://thai.cri.cn/20100203/425c4a54-3f29-429b-9fab-6e9e0f388835.html
สมาคมนักข่าวนักหนังสือพิมพ์แห่งประเทศไทย. (11 ธันวาคม 2562). ส.นักหนังสือพิมพ์จีน เยือนไทย
เชื่อมสัมพันธ์สื่อ2ชาติ. จาก https://tja.or.th/view/activities/media-movements/13901
สุรสิทธิ์ วิทยารัฐ. (2545). การสื่อข่าว : หลักการและเทคนิค. ศูนย์หนังสือสถาบันราชภัฏสวนสุนันทา.
สำนักข่าวซินหัวไทย. (5 พฤศจิกายน 2562ก). ไทย-จีน จับมือแลกเปลี่ยนข่าวสาร ชูจุดเด่นเว็บไซต์
'ซินหัวไทย'. จาก https://www.xinhuathai.com/high/49509_20191105
สำนักข่าวซินหัวไทย. (20 พฤศจิกายน 2562). สำนักข่าวซินหัวไทยจัดโครงการจัดเสวนาโต๊ะกลม
พบปะสื่อมวลชนไทย. จาก https://www.xinhuathai.com/news-partner/53688_
Chan, J. M. (2003). Administrative boundaries and media marketization A comparative
analysis of the newspaper, TV and Internet markets in China. In C. Lee (Eds.),
Chinese Media, Global Contexts (pp. 15-16). RoutledgeCurzon.
Chen, C. (2020). China's Influence on Media in Southeast Asia: A Case Study of the
Philippines, Thailand and Cambodia. [Master's Thesis]. Hong Kong Baptist
University. Retrieved from https://scholars.hkbu.edu.hk/en/studentTheses/ chinas-influence-on-media-in-southeast-asia-a-case-study-of-the-p
Chia, J. (2020, January 31). Thai Media Is Outsourcing Much of Its Coronavirus Coverage to Beijing and That’s Just the Start. Thai Enquirer. Retrieved from https://www.thaienquirer.com/7301/thai-media-is-outsourcing-much-of-its-
coronavirus-coverage-to-beijing-and-thats-just-the-start/
Curtin, M. (2012). Chinese Media and Globalization. Chinese Journal of
Communication, 5(1), 1-9.
DeWoskin, K. (2001). The WTO and the telecommunications sector in China.
The China Quarterly, 167, 630-654.
Ding, S. (2011). Branding a Rising China: An Analysis of Beijing’s National Image
Management in the Age of China’s Rise. Journal of Asian and African Studies,
(3), 293-306.
Flew, T. (2016). Entertainment Media, Cultural Power, and Post-Globalization: The
Case of China’s International Media Expansion and the Discourse of Soft
Power. Global Media and China, 1(4), 278-294.
Hartig, F. (2016). How China Understands Public Diplomacy: The Importance of
National Image for National Interests. International Studies Review, 18(4),
-680.
Kornphanat Tungkeunkunt. (2016). Culture and Commerce: China's Soft Power in
Thailand. International Journal of China Studies, 7(2), 151-73.
Lee, C. (2003). The Global and the National of the Chinese Media: Discourses, Market, Technology, and Ideology. In C. Lee (Ed.), Chinese Media, Global Contexts.
RoutledgeCurzon.
Leslie, M. (2016). The Dragon Shapes Its Image: A Study of Chinese Media Influence
Strategies in Africa. African Studies Quarterly, 16(3 & 4), 161-174.
McCormick, B. L., & Liu, Q. (2003). Globalization and the Chinese Media: Technologies,
Content, Commerce and the Prospects for the Public Sphere. In C. Lee (Ed.),
Chinese Media, Global Contexts. RoutledgeCurzon.
Neack, L. (2018). Public Opinion and Media. In Studying Foreign Policy Comparatively:
Cases and Analysis. Rowman & Littlefield.
Ramo, J. C. (2007). Brand China (淡色中国). Foreign Policy Centre.
Sparks, C. (2010). China Media Colloquium| China's Media in Comparative
Perspective. International Journal of Communication, 4, 552-566.
Sparks, C. (2015). China, Soft Power and Imperialism. In G. D. Rawnsley & M. T.
Rawnsley (Eds.), Routledge Handbook of Chinese Media. Routledge.
Sun, W. (2010). Mission impossible? Soft power, communication capacity, and the
globalization of Chinese media. International journal of communication, 4,
-72.
Teerati Banterng. (2021). Creating Country Image through Public Diplomacy: The Case
of Foreign Media in Thailand. Journal of Legal, Ethical and Regulatory Issues,
(S5), 1-11.
Wu, Y., Thomas, R., & Yu, Y. (2021). From external propaganda to mediated public
diplomacy: The construction of the Chinese dream in president Xi Jinping’s
new year speeches. In P. Surowiec, & I. Manor (Eds.), Public diplomacy and
the politics of uncertainty. Palgrave Macmillan.
Zhao, Y. (2011). Understanding China's Media System in a World Historical Context. In
D. C. Hallin, & P. Mancini (Eds.), Comparing Media Systems Beyond the
Western World. Cambridge University Press.
Zhou, Y. (2001). Expanded space, refined control: the intellectual electronic press in
China. Woodrow Wilson Center for International Scholars.
Zhu, Y. (2022). China’s ‘New Cultural Diplomacy’ in International Broadcasting:
Branding the Nation through Cgtn Documentary. International Journal of
Cultural Policy, 28(6), 671-683.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 วารสารเอเชียตะวันออกและอาเซียนศึกษา
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ตีพิมพ์ได้ผ่านการพิจารณาจากผู้ทรงคุณวุฒิ ทัศนะและข้อคิดเห็นจาก บทความในวารสารเป็นของผู้เขียน ไม่ถือเป็นความรับผิดชอบของคณะผู้จัดทำและศูนย์การเมือง สังคม และอาณาบริเวณศึกษา การนำบทความในวารสารไปตีพิมพ์ซ้ำต้องได้รับอนุญาตจาก กองบรรณาธิการ
