APPROPRIATE LEGAL MEASURES FOR RECIDIVISTS
Main Article Content
Abstract
This article examines on interpretation of the provisions increasing the punishments of the recidivists shall be taken into account to see whether using and interpreting the provisions in practice which shall be increased for the subsequent offenses in the forms of imprisonment and fine are in pursuance of the intendment of laws or not. Upon taking into consideration the concepts of punishments against the persistent offenders and theory of punishments, inclusive of each category of punishments’ objectives, the purposes for punishing the persistent offenders are demand for punishing the offenders not fearing to repeat the offenses and cure the offending behaviors by not being afraid of the penalty provisions, based upon deterrence and incapacitation theory. The measure in response to such objective is imprisonment
In addition, this study found that Section 92 of the Criminal Code is an inflexible rule lacking differentiation. Even so, other factors, such as the frequency and the rapidity with which criminal behavior reoccurs after release from imprisonment, as well as the severity of the present offense, also play a role in the decision, which compels a court simply to impose unsuitable penalties, and which, therefore, violates both the axiom that punishment must be compatible with guilt and the prohibition against excessive punishment. From the comparative study, the provision should be amended to create and establish the facts-related frameworks so that the judges would be able to impose the punishments in line within the scope of the penology theories and appropriate for both the offence and each individual offender.
Article Details
บทความหรือข้อความคิดเห็นใด ๆ ที่ปรากฏในวารสารบัณฑิตศึกษานิติศาสตร์เป็นวรรณกรรมของผู้เขียนโดยเฉพาะคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
References
ทวีเกียรติ มีนะกนิษฐ์.ประมวลกฎหมายอาญา ฉบับอ้างอิง. พิมพ์ครั้งที่ 40. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์วิญญูชน, 2560.
ธานี วรภัทร์. หลักกฎหมายมาตรการบังคับทางอาญา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์วิญญูชน, 2557.
ประเสริฐ เมฆมณี. หลักทัณฑวิทยา. กรุงเทพมหานคร: บพิธการพิมพ์จำกัด, 2525.
สง่า ลีนะสมิต. กฎหมายอาญา 1. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 2523.
หยุด แสงอุทัย. กฎหมายอาญา ภาค 1. บรรณาธิการโดย ทวีเกียรติ มีนะกนิษฐ. พิมพ์ครั้งที่ 21. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2554.
วิทยานิพนธ์
อุทิศ สุภาพ. “การนำปรัชญาอาชญาวิทยามาใช้ในการกำหนดโทษของศาลไทย: ศึกษาเฉพาะกรณีผู้กระทำผิดที่เป็นผู้ร้ายและผู้กระทำความผิดโดยพลั้งพลาด”. วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต สาขาอาชญาวิทยาและการบริหารงานยุติธรรม, 2545.
Books
Eser, Albin and Stree, Walter. Strafgesetzbuch: StGB – Schönke / Schröder. Munchen: c.r.beck, 1982.
Articles
Cheong, Chan Wing. “Preventive Detention and Corrective Training for Habitual Offenders in Singapore”. Singapore Academy of Law Journal, (8 March 1996)
Meyer Juergen, “Recidivisim in German Criminal Law”. Cochin university law review, 1982.
Electronic Media
An Overview of the United States Sentencing Commission, Available from:
http://www.ussc.gov
The Purposes of Punishment. Accessed September 26, 2017 from :
https://open.lib.umn.edu/criminallaw/chapter/1-5-the-purposes-of-
punishment
National Institute of Justice, Recidivism, Accessed September 28, 2017 from
http://www.nij.gov/topics/corrections/recidivism/pages/welcome.aspx