พัฒนาการของแนวคิดทางกฎหมายเกี่ยวกับการให้บริการทางเพศในราชอาณาจักรไทย
Main Article Content
บทคัดย่อ
พัฒนาการทางกฎหมายเกี่ยวกับการให้บริการทางเพศในราชอาณาจักรไทยสามารถแบ่งออกได้เป็น 3 ยุค ได้แก่ ยุคการค้าประเวณีไม่เป็นความผิดต่อกฎหมาย (ก่อน พ.ศ. 2503) ซึ่งมีการกำหนดให้การค้าประเวณีจะต้องมีใบอนุญาตและขึ้นทะเบียน ต่อมาในยุคที่สอง (พ.ศ. 2503 - พ.ศ. 2539) ได้มีการยกเลิกระบบใบอนุญาตและทะเบียนโสเภณีรวมถึงการบัญญัติให้การกระทำบางอย่างที่เป็นปัจจัยให้เกิดโสเภณีของทุกเพศเป็นความผิด ซึ่งอาจเรียกยุคนี้ได้ว่า ยุคปรามการค้าประเวณี และในยุคที่สาม (พ.ศ. 2539 - ปัจจุบัน) ได้มีการแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายที่มีความเข้มงวดมากขึ้นโดยการเพิ่มเติมฐานความผิดและเพิ่มโทษในฐานความผิดต่างๆ จึงอาจเรียกยุคนี้ได้ว่า ยุคป้องกันและปราบปรามการค้าประเวณี จากการศึกษาพบว่า ราชอาณาจักรไทยมีแนวโน้มทางกฎหมายที่มุ่งกำจัดการให้บริการทางเพศให้หมดไป จึงอาจเรียกระบบกฎหมายเกี่ยวกับการให้บริการทางเพศของราชอาณาจักรไทยได้ว่า “ระบบที่ทำให้การกระทำที่ไม่ผิดกฎหมายเป็นการกระทำที่ผิดกฎหมาย (Delegalization)”
Article Details
บทความหรือข้อความคิดเห็นใด ๆ ที่ปรากฏในวารสารบัณฑิตศึกษานิติศาสตร์เป็นวรรณกรรมของผู้เขียนโดยเฉพาะคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย