ศึกษาเปรียบเทียบแนวทางการกำหนดค่าเสียหายต่อทรัพยากรป่าไม้ตามกฎหมายว่าด้วยอุทยานแห่งชาติของไทยและสหรัฐอเมริกา

บทคัดย่อ

ความเสียหายที่เกิดขึ้นกับทรัพยากรป่าไม้นี้มีสาเหตุมาจากหลายประการ อาทิ การบุกรุกตัด การทำลายการแผ้วถางป่าไฟป่าเพื่อการนำทรัพยากรป่าไม้ไปใช้เป็นวัตถุดิบหรือเข้าครอบครองพื้นที่ป่าไม้โดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย บทความนี้ใช้วิธีการวิจัยโดยการเปรียบเทียบกฎหมายเรื่องการกำหนดค่าเสียหายต่อทรัพยากรป่าไม้ตามหลักความรับผิดทางแพ่งภายใต้กฎหมายว่าด้วยอุทยานทั้งกฎหมายของไทยและสหรัฐอเมริกาให้บุคคลต้องชดใช้ค่าเสียหายเพื่อชดเชยความสูญเสีย อย่างไรก็ตาม ความเสียหายต่อทรัพยากรป่าไม้ไม่สามารถนำราคาตลาดมาใช้กำหนดเป็นค่าเสียหายได้ครอบคลุม จากการศึกษาพบว่าในหลายประเทศกำหนดค่าเสียหายจากมูลค่าทางเศรษฐศาสตร์ และค่าใช้จ่ายที่ใช้ในการดำเนินการของภาครัฐ เช่น ค่าใช้จ่ายในการฟื้นฟูทรัพยากรป่าไม้ซึ่งคิดจากสิ่งที่ภาครัฐได้จ่ายไปในการทำให้ทรัพยากรป่าไม้กลับสู่สภาพเดิมก่อนมีความเสียหายเกิดขึ้น ค่าใช้จ่ายในการประเมินความเสียหาย หรือค่าใช้จ่ายในการดำเนินการเพื่อให้ได้รับค่าสินไหมทดแทน ซึ่งจากการศึกษากฎหมายของไทยพบว่า ไม่มีการกำหนดนิยามความหมายของทรัพยากรธรรมชาติ กฎหมายบางฉบับไม่มีการให้อำนาจฝ่ายปกครองออกหลักเกณฑ์กำหนดแนวทางคำนวณค่าเสียหายไว้ รวมถึงไม่มีการกำหนดค่าเสียหายอันเกิดจากค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวกับการดำเนินการของภาครัฐไว้ ดังนั้น จึงควรแก้ไขเพิ่มเติมนิยามความหมายของทรัพยากรธรรมชาติใช้ชัดเจน ประการที่สอง แก้ไขกฎหมายให้มูลค่าของทรัพยากรธรรมชาติชัดเจนถึงมูลค่าทางตรงและทางอ้อมของทรัพยากรป่าไม้ด้วยและพัฒนาระบบฐานข้อมูลทรัพยากรป่าไม้ให้หน่วยงานใช้เทียบสภาพก่อนและหลังมีความเสียหายเกิดขึ้นได้