กฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศกับการคุ้มครองสิทธิในชีวิตและร่างกายของบุคคลพลเรือนในสถานการณ์ความขัดแย้งจังหวัดชายแดนภาคใต้

Abstract

บทความเรื่องกฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศกับการคุ้มครองสิทธิในชีวิตและร่างกายของบุคคลพลเรือนในสถานการณ์ความขัดแย้งจังหวัดชายแดนภาคใต้ เป็นการศึกษาถึงการใช้บังคับและกรอบของกฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศ ซึ่งมีที่มาจากอนุสัญญาเจนีวา ค.ศ.1949 4 ฉบับ โดยผู้ศึกษาได้กำหนดเป้าหมายของการศึกษาไว้คือเรื่องของผลกระทบด้านสิทธิในชีวิตและร่างกายของบุคคลผู้ซึ่งอาศัยอยู่ในพื้นที่ความขัดแย้งจังหวัดชายแดนภาคใต้ และเป็นผู้ที่มิได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการสู้รบที่เกิดขึ้นในพื้นที่ว่ากลุ่มบุคคลดังกล่าวจะได้รับการคุ้มครองตามกฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศโดยเฉพาะสิทธิในชีวิตและร่างกายอย่างไร โดยในบทความฉบับนี้ผู้เขียนได้อธิบายให้เห็นถึงหน้าที่ของประเทศไทยต่อการคุ้มครองสิทธิในชีวิตและร่างกายของบุคคลในพื้นที่ความขัดแย้งจังหวัดชายแดนภาคใต้ในฐานะภาคีของอนุสัญญาเจนีวา ค.ศ.1949 อีกทั้งยังได้อธิบายตีความสถานการณ์ความขัดแย้งในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ว่าถือเป็นความขัดแย้งทางอาวุธ (Armed conflict) หรือไม่โดยเป็นการพิจารณาตามหลักเกณฑ์ที่กฎหมายมนุษยธรรมได้กำหนด นั่นเพราะการตีความสถานการณ์พื้นที่ความขัดแย้งถือเป็นกุญแจดอกสำคัญที่จะทำให้ผู้ศึกษาได้เข้าใจถึงเหตุและผลของการนำกฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศไปใช้บังคับ โดยผู้เขียนได้ทำการวิเคราะห์รายละเอียดของบทบัญญัติต่างๆที่ถูกเขียนขึ้นมาเพื่อคุ้มครองสิทธิในชีวิตและร่างกายของบุคคลผู้ซึ่งมิได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการสู้รบว่าจะได้รับการคุ้มครองสิทธิดังกล่าวไว้ในบทบัญญัติข้อใด และมีรายละเอียดอย่างไร เพื่อให้ผู้ศึกษาได้เข้าใจถึงการทำงานของบทบัญญัติต่างๆที่ตราขึ้นมาเพื่อใช้บังคับกับสถานการณ์ความขัดแย้งที่เกิดขึ้น นั่นเพื่อนำไปสู่วัตถุประสงค์สำคัญของบทความคือเพื่อให้ผู้ศึกษาได้เข้าใจถึงเครื่องมือที่จะนำมาใช้เพื่อคุ้มครองสิทธิในชีวิตและร่างกายของบุคคลในสถานการณ์ความขัดแย้งโดยเฉพาะในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ ที่คงไม่อาจคำนึงถึงเพียงกฎหมายภายในที่จะนำมาใช้บังคับกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นแต่เพียงอย่างเดียวเท่านั้น แต่ยังต้องคำนึงถึงกฎหมายระหว่างประเทศซึ่งประเทศไทยได้เข้าเป็นภาคีด้วยเพื่อประโยชน์สูงสุดของประชาชนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ให้ได้รับการคุ้มครองอย่างเป็นธรรมต่อไป