การพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้เชิงประสบการณ์เพื่อ เสริมสร้างจิตสาธารณะของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย

Main Article Content

บุญมา เวียงคำ
ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. เสนอ ภิรมจิตรผ่อง

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์การวิจัย 1) เพื่อศึกษาลักษณะสำคัญการจัดกิจกรรมการเรียนรู้เชิง
ประสบการณ์เพื่อเสริมสร้างจิตสาธารณะของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย
2) เพื่อพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้เชิงประสบการณ์เพื่อเสริมสร้างจิตสาธารณะ
ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย 3) เพื่อศึกษาประสิทธิผลของรูปแบบ
การจัดกิจกรรมการเรียนรู้เชิงประสบการณ์เพื่อเสริมสร้างจิตสาธารณะของนักเรียนระดับ
ชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายและ 4) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อรูปแบบ
การจัดกิจกรรมการเรียนรู้เชิงประสบการณ์เพื่อเสริมสร้างจิตสาธารณะของนักเรียนระดับชั้น
มัธยมศึกษาตอนปลาย
ผลการวิจัยพบว่า 1) ลักษณะสำคัญการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ ได้แก่ เป็นกิจกรรมเสริม
หลักสูตร, เรียนรู้โดยการปฏิบัติจริง, สร้างความรู้โดยการแลกเปลี่ยนประสบการณ์จากกลุ่ม
และสังคมรอบข้าง, เป็นกิจกรรมส่งเสริมการเสียสละเพื่อส่วนรวม, มีเนื้อหาเกี่ยวกับสถาบัน
ทางสังคม, เรียนรู้จากแหล่งเรียนรู้หลากหลายทั้งในห้องเรียนและนอกห้องเรียน และนักเรียน
มีส่วนร่วมในการประเมินผล 2) รูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ ประกอบด้วยหลักการ
จุดมุ่งหมายเนื้อหา การจัดกิจกรรม มี 5 ขั้นได้แก่ การให้ความรู้และสร้างความตระหนัก,การสร้างเสริมความรู้, การสร้างผลงาน, การนำเสนอผลงานและการประยุกต์ใช้, การประเมิน
ผลและการสะท้อนกลับ การวัดผลประเมินผล 3) ประสิทธิผล ของรูปแบบการจัดกิจกรรม
การเรียนรู้ มีค่าเท่ากับ .765 นักเรียนมีความก้าวหน้าร้อยละ 76.50 และ 4) นักเรียน
มีความพึงพอใจต่อรูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ อยู่ในระดับมากที่สุด

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

บท
บทความวิชาการ

References

กระทรวงศึกษาธิการ. หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551.
กรุงเทพฯ:โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตร แห่งประเทศไทยจำกัด, 2551.
กิตติคม คาวีรัตน์. การพัฒนารูปแบบกิจกรรมการเรียนรู้เชิงประสบการณ์เพื่อเสริมสร้าง
สุขภาวะสำหรับนักศึกมหาวิทยาลัยราชภัฏ. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฏีบัณฑิต
สาขาหลักสูตรและการสอนมหาวิทยาลัยศิลปากร, 2553.
จิราพร วัฒนศรีสิน. การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้เชิงประสบการณ์เพื่อเสริมสร้างจริยธรรม
ของนักศึกษาพยาบาลวิทยาลัยพยาบาล สังกัดกระทรวงสาธารณสุข. วิทยานิพนธ์
ปริญญาการศึกษาดุษฏีบัณฑิต สาขาวิชาการอุดมศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ,
2547.
ชัยรัตน์ สุทธิรัตน์. สอนเด็กให้มีจิตสาธารณะ. กรุงเทพฯ: วีพริ้นท์, 2552.
ชาย โพธิสิตา. รายงานการวิจัยเรื่อง จิตสำนึกต่อสาธารณะสมบัติ. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัย
ประชากรและสังคม. มหาวิทยาลัยมหิดล, 2540.
ทิศนา แขมมณี. ศาสตร์การสอนองค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ.
กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2552.
บุญทัน ภูบาล. การใช้วีดีทัศน์และละครหุ่นเชิดเป็นตัวแบบเพื่อพัฒนาจิตสาธารณะของ
นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการวัดผล
และวิจัยการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 2549.
ประเวศ วะสี. การปฏิรูปการศึกษายกเครื่องทางปัญญาทางรอดจากความหายนะ. กรงุ เทพฯ:
มูลนิธิสดสีสฤษดิ์วงศ์, 2549.
26 การพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้เชิงประสบการณ์
เพื่อเสริมสร้างจิตสาธารณะของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย
บุญมา เวียงคำม, เสนอ ภิรมจิตรผ่อง
พิชยา พรมาลี. การพัฒนารูปแบบโครงข่ายด้วยการเรียนรู้เชิงประสบการณ์ด้วยเทคโนโลยี
สารสนเทศและการสื่อสารของมหาวิทยาลัยราชภัฏ. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตร์
ดุษฏีบัณฑิต สาขาวิขาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา คณะครุศาสตร์จุฬาลกรณ์
มหาวิทยาลัย, 2549.
สมบัติ ท้ายเรือคำ. ระเบียบวิธีการวิจัยสำหรับมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์. มหาสารคาม.
สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 2555.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม
แห่งชาติ ฉบับที่ 11.กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและ
สังคมแห่งชาติ, 2554.