แนวทางการพัฒนาหลักสูตรสาขาวิชาการจัดการการท่องเที่ยวและการบริการ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
Main Article Content
บทคัดย่อ
The present research used a mixed method. The objectives were 1) to explore the
satisfaction of the current students, the former ones and the employers towards Tourism
and Hospitality Management Program, 2) to analyze the opportunities and limitations in the
curriculum development, and 3) to propose the guidelines for the curriculum development.
The samples were collected by a random sampling method from the current students
studying from year one –year four, and the employers. The semi-structured interview was
administered with the university administrators, six representatives from the state and private
sectors related to the tourism in the province. A small group discussion method was
employed with the six curriculum committee and instructors.It was found that the current
students’ overall satisfaction was at a high level, the former students’ overall satisfaction
was at the highest level and the employers’ satisfaction was at a high level. The program
had the potential for further development. That is because the state sector has the policy
to support a tourism industry at the national and local levels. Furthermore, Ubon Rathathani
has the tourism potential. As regards the guidelines for the curriculum development,
consideration should be given to policies, a curriculum design, syllabus structures, strategies
used in the instructions, student development and cooperation network development.
Article Details
References
จิตราพร ลีละวัฒน์. (2559). การพัฒนาบัณฑิตให้เป็นมืออาชีพ: กรณีศึกษามหาวิทยาลัยศรีปทุม. วารสาร Veridian e-journal มหาวิทยาลัยศิลปากร, 9(1), 483-500.
ฉัตรทิพย์ สุวรรณชิน และ พนมพร จันทรปัญญา. (2558). การสร้างอัตลักษณ์ของผู้เรียนในระดับอุดมศึกษา. วารสารปัญญาอภิวัฒน์, 7(2), 267-280.
โฉมยง โต๊ะทอง. ((2554). ASEAN : การบูรณาการการเรียนรู้ข้ามวัฒนธรรมผ่านหลักสูตรการท่องเที่ยวในกลุ่มประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน กรณีศึกษาประเทศไทย. สนับสนุนโดยสำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.)
ติติยาพร จารุมณีรัตน์. (2555). ASEAN : การบูรณาการการเรียนรู้ข้ามวัฒนธรรมผ่านหลักสูตรการ
ท่องเที่ยวในกลุ่มประชาคมเศรษฐกิจ กรณีศึกษาประเทศสิงคโปร์. วารสารการบริการและการท่องเที่ยว, 7(2), 69-85.
บุญชม ศรีสะอาด. (2556). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย เล่ม 1 (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
Kannika Vitsupakorn. (2004). Learning Style Preferences and Medical Education. Chiang Mai Med Bull, 43(1), 25-31.
World Tourism Organization (2016), UNWTO Tourism Highlights, 2016 Edition, UNWTO, Madrid, DOI: https://doi.org/10.18111/9789284418145
World Tourism Organization (2018), UNWTO Annual Report 2017, UNWTO, Madrid, DOI: https://doi.org/10.18111/9789284419807