การจัดการห่วงโซ่อุปทานการท่องเที่ยวเชิงอาหารในเส้นทางรถไฟสายอีสานใต้ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
จุดเริ่มต้นสำหรับการท่องเที่ยวมีความสำคัญต่อความสำเร็จของการท่องเที่ยวที่สามารถตรวจสอบประสิทธิภาพของเทคโนโลยีที่เน้นประสิทธิภาพการวิจัยและประสานงานการทำงานร่วมกันในต้นน้ำกลางน้ำและปลายน้ำที่ ที่มีประสิทธิภาพและการสร้างประสิทธิภาพเพื่อเพิ่มมูลค่าเพิ่มประสิทธิภาพของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเป็นครั้งแรกในคานนาคมขนส่งเป็นประวัติศาสตร์หลักที่อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในปัจจุบันได้สัมผัสกับการเดินทางโดยรถไฟความเร็วสูง... การท่องเที่ยวที่ช้าๆ ของการท่องเที่ยวในช่วงที่ผ่านมามีการเฉลิมฉลองในเส้นทางการท่องเที่ยวเชิงสัญลักษณ์ Theme Route หรือ Heritage Route การท่องเที่ยวในช่วงเทศกาลในช่วงเทศกาลท่องเที่ยวเชิงท่องเที่ยวเชิงอาหาร... (การท่องเที่ยวเชิงอาหาร) เพื่อเพิ่มช่องทางส่งเสริมการท่องเที่ยวในเส้นทางอีสานรถไฟใต้
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2563). รายงานฉบับสมบูรณ์ โครงการศึกษาตลาดนักท่องเที่ยว
ต่างประเทศกลุ่มคุณภาพสูง: จีน. กรุงเทพฯ: กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา
การรถไฟแห่งประเทศไทย. (2564). ผลการดำเนินงานด้านการโดยสาร และการขนส่งสินค้าทางรถไฟ
ปีงบประมาณ 2563: การรถไฟแห่งประเทศไทย. สืบค้นเมื่อ 20 ตุลาคม 2566, จาก
https://www.railway.co.th/AboutUs/Performance_detail?
value1=00DE5502B5AA7B42A92BE9FF953D8EBD01000000EA875343CF8495CD64EAB036E78CCA6073297866A7F0A2771F7A6881E5F084AA33F580DD3290665490F4689990A21082&value2=00DE5502B5AA7B42A92BE9FF953D8EBD0100000091A640B6CCF
ธนาคารเกียรตินาคินภัทร. (2564). พลิกท่องเที่ยวไทย ให้ฟื้นได้อย่างทรงพลัง ตอนที่ 2. สืบค้นเมื่อ 20 ตุลาคม 2566, จาก https://thaipublica.org/2021/03/kkp-research22/
เบญจมาภรณ์ ชำนาญฉา. (2561). การท่องเที่ยวเชิงอาหาร: ศักยภาพและความได้เปรียบของ ประเทศ
ไทย. สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย, 24(1), 108-116.
สริตา พันธ์เทียน, ทรงพล จันทรจร และมาริสา โกเศยะโยธิน (2560) รูปแบบการจัดการการท่องเที่ยวเชิง
อาหารโดยใช้แนวคิดเศรษฐกิจสร้างสรรค์ ในเขต จังหวัดลุ่มแม่น้ำภาคกลาง วารสารวิจัยและ
พัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 9(3), 190-198.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและ
สังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560 - 2564. กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี
Bertella, G. (2020). Re-thinking sustainability and food in tourism. Annals of Tourism Research, 84, 103005. doi:10.1016/j.annals.2020.103005
Chen, Q., & Huang, R. (2018). Understanding the role of local food in sustaining Chinese
destinations. Current Issues in Tourism, 22(5), 544-560. doi:10.1080 /13683500.2018.1444020
Hjalager, A.-M., & Richards, G. (2002). A typology of gastronomy tourism. London: Routledge.
Mgonja, J. T., Backman, K. F., Backman, S. J., Moore, D. D., & Hallo, J. C. (2017).
A structural model to assess international visitors' perceptions about local foods in Tanzania. Journal of Sustainable Tourism, 25(6), 796-816. doi:10.1080/09669582.2016.1250768
Nair, B. B., & Mohanty, P. P. (2021). Positioning spice tourism as an emerging form of
special interest tourism: perspectives and strategies. Journal of EthnicFoods, 8(1),
doi:10.1186/s42779-021-00086-4