การพัฒนาชุดการเรียนรู้วัฒนธรรมดนตรี อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนมสำหรับนักศึกษาสาขาวิชาดนตรีศึกษาชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยนครพนม

Main Article Content

สุวัฒน์ ดวงรัตน์
บพิตร เค้าหัน

บทคัดย่อ

การพัฒนาชุดการเรียนรู้วัฒนธรรมดนตรี อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม สำหรับนักศึกษาสาขาวิชาดนตรีศึกษาชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยนครพนม ดำเนินการวิจัยตามระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ มีจุดมุ่งหมายการวิจัย คือ 1) เพื่อศึกษาวัฒนธรรมดนตรี อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม 2) เพื่อพัฒนาชุดการเรียนรู้วัฒนธรรมดนตรี อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม 3) เพื่อศึกษาผลสัมฤทธิ์ หลังการใช้งานชุดการเรียนรู้วัฒนธรรมดนตรี อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนมมีพัฒนาการของผู้เรียนสูงกว่าก่อนเรียน และ 4) เพื่อศึกษาความพึงพอใจการใช้ชุดการเรียนรู้วัฒนธรรมดนตรี อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม   มีระยะเวลาที่ทำการศึกษาเริ่มต้นตั้งแต่เดือน ตุลาคม พ.ศ 2567 ถึงเดือน มกราคม พ.ศ. 2568 ข้อมูลภาคสนามได้จากการสัมภาษณ์และการสังเกตและชุดการเรียนรู้วัฒนธรรมดนตรี อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม  


             ผลวิจัยพบว่า วัฒนธรรมดนตรี อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม ประกอบด้วย 1) ลักษณะทางดนตรีวัฒนธรรมดนตรี ประกอบด้วย วงดนตรีและเครื่องดนตรี ระบบเสียง และบทเพลง 2) บริบทที่เกี่ยวข้องกับดนตรีอำเภอธาตุพนม ประกอบด้วย กลุ่มชาติพันธุ์ ภาษา พื้นที่อาศัย พิธีกรรม และความเชื่อกระบวนการพัฒนาชุดการเรียนรู้วัฒนธรรมดนตรี มีประสิทธิภาพ 80.42/89.16 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์มาตรฐานที่กำหนดไว้ 80/80 คะแนนหลังการใช้งานชุดการเรียนรู้วัฒนธรรมดนตรี อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม พบว่า คะแนนก่อนเรียน (Pre-Test) มีคะแนนค่าเฉลี่ย (Mean) อยู่ที่ 58.83 เปอร์เซ็นต์ มีค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานของคะแนน อยู่ที่ 0.79 แสดงว่าความสามารถของกลุ่มทดลองอยู่ที่ระดับ พอใช้ และ กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 12 คน หลังเรียน (Post-Test) ค่าเฉลี่ย (Mean) อยู่ที่ 89.16 เปอร์เซ็นต์ มีค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานของคะแนน อยู่ที่ 0.67 แสดงว่าความสามารถของกลุ่มทดลองอยู่ที่ระดับ ดีมาก  ความพึงพอใจของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาดนตรีศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม ต่อการใช้งานชุดการเรียนรู้วัฒนธรรมดนตรี มีความพึงพอใจอยู่ในระดับมาก (  = 4.16)

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ดวงรัตน์ ส. ., & เค้าหัน บ. (2025). การพัฒนาชุดการเรียนรู้วัฒนธรรมดนตรี อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนมสำหรับนักศึกษาสาขาวิชาดนตรีศึกษาชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยนครพนม. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 16(1), 252–266. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/humanjubru/article/view/279176
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กาญจนา ลินทรัตนศิริกุล. (2546). การรวบรวมข้อมูลการวิจัย. ประมวลสาระชุดวิชา

วิทยานิพนธ์ 2. นนทบุรี: สาขาศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

กำพร ประชุมวรรณ, พงษ์พิทยา สัพโส และพรพรรณ แก่นอำพรพันธ์. (2567).

การพัฒนาระบบการเรียนการสอนทักษะปฏิบัติดนตรีด้วยระบบการเรียนแบบผสมผสาน. วารสาร มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 15(2) (กรกฎาคม–ธันวาคม), 29-43.

เจริญชัย ชนไพโรจน์. (2563). การสร้างสรรค์ลายดนตรีพื้นบ้านอีสาน. วารสารศิลปกรรมศาสตร์

มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 12(2), 133-145.

ประทีป คงเจริญ. (2565). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดกระบวนการคิดเชิงออกแบบ

ร่วมกับแนวคิดความผูกพันต่อโรงเรียนของครอบครัวและชุมชน เพื่อส่งเสริมทักษะการเรียนรู้และ

นวัตกรรมสำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย. (วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน, มหาวิทยาลัยนเรศวร).

ไชยยศ เรืองสุวรรณ. (2533). เทคโนโลยีการออกแบบและพัฒนา. กรงเทพฯ: โอเดียนสโตร.

พิริยาภรณ์ เลชธรากร. (2562). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดของคาร์ล ออร์ฟ

เพื่อส่งเสริมความสามารถในการบรรเลงเพลงเชิงสร้างสรรค์สำหรับนิสิตดุริยางคศาสตร์

สากล. (วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน, มหาวิทยาลัยนเรศวร)