มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานีกับการเสริมสร้างความสุขของชุมชน

บทคัดย่อ

              การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาภาวะความสุขของชุมชนที่อยู่ในพื้นที่บริการของมหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี และ 2) ศึกษาแนวทางการเสริมสร้างความสุขของชุมชนที่อยู่ในพื้นที่บริการของมหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี โดยใช้วิธีวิจัยแบบผสมผสาน การวิจัยเชิงปริมาณ ใช้แบบสอบถาม เก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้นำชุมชน ผู้อำนวยการ ครู นักเรียน ผู้ปกครอง และประชาชนที่เคยเข้าร่วมโครงการของมหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี ในช่วงปี พ.ศ.2563-2566 จำนวน 395 คน ทำการสุ่มโดยใช้สูตรของ W.G. Cochran การวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้แบบสัมภาษณ์และการสนทนากลุ่ม เก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มเป้าหมาย จำนวน 25 คน ทำการคัดเลือกแบบเจาะจงจากผู้ที่เคยเข้าร่วมโครงการภายใต้แผนงานพัฒนาชุมชนท้องถิ่นและโรงเรียนตามบทบาทของมหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานีและตามพระบรมราโชบาย (Flagship project) ในช่วงปี พ.ศ. 2565-2566 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา เขียนบรรยายเชิงพรรณนา   

              ผลการวิจัย พบว่า 1) ภาวะความสุขของชุมชนที่อยู่ในพื้นที่บริการของมหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานีในภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยอยู่ในระดับมากที่สุด 4 ด้าน ได้แก่ Happy Soul (ทางสงบ) Happy Heart (น้ำใจงาม) Happy Society (สังคมดี) และ Happy Family (ครอบครัวดี) ตามลำดับ และอยู่ในระดับมาก 4 ด้าน ได้แก่ Happy Brain (หาความรู้) Happy Body (สุขภาพดี) Happy Relax (ผ่อนคลาย) และ Happy Money (ปลอดหนี้) ตามลำดับ 2) แนวทางการเสริมสร้างความสุขของชุมชน ควรมุ่งเน้นการเสริมสร้างความสุขที่ยั่งยืนใน 6 องค์ประกอบ ได้แก่: 1) ครอบครัวอบอุ่นและชุมชนเข้มแข็ง ด้วยการส่งเสริมการศึกษา อาชีพ สุขภาพ และการดูแลผู้สูงอายุ 2) สภาพแวดล้อมสมดุล ผ่านการพัฒนาที่อยู่อาศัยให้มั่นคง และสร้างสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัย 3) ชุมชนประชาธิปไตยและธรรมาภิบาล ด้วยการสนับสนุนสิทธิเสรีภาพ ความสามัคคี และการแก้ปัญหาอย่างมีส่วนร่วม 4) การบริหารจัดการชุมชนที่ดี โดยส่งเสริมการรักษาประเพณี วัฒนธรรม ภูมิปัญญาท้องถิ่น และการบริหารชุมชนอย่างมีเหตุผล 5) สุขภาวะที่ดี ผ่านการดูแลสุขภาพกาย ใจ ปลูกฝังคุณธรรม และ 6) เศรษฐกิจชุมชนเข้มแข็งและเป็นธรรม โดยการพัฒนาอาชีพ และการเสริมศักยภาพผู้นำชุมชน