Analyzing Parikamma Bhavana of Phraraj Nirodharangsi (Thesaka Thesarangsi) Along with Theravada Buddhist Philosophy
คำสำคัญ:
การบริกรรม; ภาวนา; พระราชนิโรธรังสี (เทสก์ เทสรังสี)บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1. เพื่อศึกษาการบริกรรมภาวนาตามหลักพุทธปรัชญาเถรวาท 2. เพื่อศึกษาการบริกรรมภาวนาของพระราชนิโรธรังสี (เทสก์ เทสรังสี) และ 3. เพื่อวิเคราะห์การบริกรรมภาวนาของพระราชนิโรธรังสี (เทสก์ เทสรังสี) ตามหลักพุทธปรัชญา เถรวาท วิธีดำเนินการวิจัยแบบเชิงคุณภาพจากจากเอกสารคัมภีร์พระไตรปิฎก เอกสารวิชาการ และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง แล้วนำมาจัดหมวดหมู่ วิเคราะห์ข้อมูลให้สอดคล้องอย่างเป็นระบบ แล้วนำเสนอข้อมูลเชิงพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า การบริกรรมภาวนาตามหลักพุทธปรัชญาเถรวาทเป็นคำสอนของพระพุทธเจ้า ส่วนนิมิตที่ควรนำมาให้จิตบริกรรมคือคำที่เป็นกุศลเพื่อให้ตั้งอยู่ได้ดี มี ความสงบเกิดขึ้น วิธีการบริกรรมภาวนา ขั้นแรก การเลือกคำบริกรรมให้เหมาะสม ขั้นสอง การปฏิบัติด้วยความตั้งใจแน่วแน่ ขั้นสาม การบริกรรมภาวนาจนเป็นสมาธิ และขั้นสี่ เมื่อจิตเป็นสมาธิแล้ว นำมาพิจารณาขันธ์ห้าให้เป็นไตรลักษณ์ การบริกรรมภาวนาของพระราชนิโรธรังสี (เทสก์ เทสรังสี) การบริกรรมภาวนาแบบใช้คำบริกรรมว่า พุทโธ ให้ทำความเชื่อมั่นในคำบริกรรมพุทโธ มีสติควบคุมจิตของตนให้อยู่ในพุทโธ ปล่อยวางความสงสัยทั้งหมด และจิตจะรวมเข้ามาอยู่ในคำบริกรรมพุทโธ ส่วนอุปสรรคของการบริกรรมภาวนา ได้แก่ เข้าใจว่าตัวเองวาสนาไม่มี หลงเพลิดเพลิน รีบร้อน ศรัทธาอ่อน มีความกลัว และการข้ามขั้นตอน การฝึก วิเคราะห์การบริกรรมภาวนาของพระราชนิโรธรังสี (เทสก์ เทสรังสี) ตามหลักพุทธปรัชญาเถรวาท ซึ่งสอดคล้องกับคำสอนของพระพุทธเจ้า ผลการปฏิบัติคือเกิดสมาธิเหมือนกัน ในคัมภีร์พระไตรปิฎกใช้คำว่า นิมิต แต่พระราชนิโรธรังสี (เทสก์ เทสรังสี) ใช้คำว่า “คำบริกรรม” ซึ่งมีความหมายเหมือนกัน การใช้คำบริกรรมบางอย่างถ้าหากไม่ใช่เพื่อความสงบ ถือว่าผิดหลักพุทธปรัชญา
References
เจริญ ช่วงชิต. (2558). การศึกษาสมาธิในพระพุทธศาสนาเถรวาท. สารนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฏีบัณฑิต พระนครศรีอยุธยา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาไพฑูรย์ กตปุญฺโญ (สิงหะ). (2561). ศึกษาแนวทางการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนาโดยอาศัยการกำหนดรู้จิตเป็นอารมณ์. ปริญญานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย พระนครศรีอยุธยา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระรัชเวธน์ เตชวณฺโณ (รุ่งเรือง). (2559). การจัดการเรียนรู้ตามหลักไตรสิกขาในโรงเรียนทีปังกรวิทยาพัฒน์ (ทวีวัฒนา) ในพระราชูปถัมภ์ฯ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 1 กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต พระนครศรีอยุธยา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระอาจารย์ทูล ขิปปปญฺโญ. (2546). พุทโธ. อุดรธานี : ยิ่งสุข.
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). อภิธัมมปิฎก วิภังค์ เล่ม 36. กรุงเทพฯ : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2022 วารสารวิชาการแสงอีสาน
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เชียนบทความโดยตรง ซึ่งวารสารไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง นอกจากนั้น ผู้เขียนทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์เผยแพร่นั้น จะต้องไม่เป็นบทความที่กำลังอยู่ในการพิจารณาเพื่อตีพิมพ์ในวารสารอื่นหรือเคยตีพิมพ์เผยแพร่มาแล้ว หากมีการใช้ภาพ ข้อความหรือตารางของผู้เขียนหรือผู้นิพนธ์ท่านอื่น ผู้เขียนจะต้องอ้างแหล่งที่มาหรือเจ้าของลิขสิทธ์
Publication Ethic:
The detail published in Saeng Isan Journal is opinion and responsibility of the authors, and it is not relevant with the jouranl. Besides, the authors must certify that the original manuscript is not in the process to publish in other journals or used to publish in other journals. If the authors use paragraphs, pictures or tables from others, the athours must refer to the original sources.
Article Consideration:
Each article will be published by a panel three journalists with expertise in relevant fields, and get the editorial approval before publishing. The review is in the form of The article's double blind.
To comply with copyright law. The author must sign the copy of the article submission form to the journal. In addition, the author must confirm that the original article submitted to the journal is only one publication in Saeng Isan Journal. If the images or tables of other authors appearing in other publications are used, the author must ask permission of the copyright owner before publishing.
