การพัฒนากระบวนการจัดการรายกรณีเพื่อปรับพฤติกรรมเด็กในมูลนิธิสงเคราะห์เด็ก พัทยา

ผู้แต่ง

  • กฤษฎา สุขพัฒน์ คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์และสวัสดิการสังคม มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ
  • นุชนาฎ ยูฮันเงาะ คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์และสวัสดิการสังคม มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ

คำสำคัญ:

การปรับพฤติกรรมเด็ก, การจัดการรายกรณี, เด็กกำพร้า

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ได้กำหนดวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนากระบวนการจัดการรายกรณีเพื่อปรับพฤติกรรมเด็กในมูลนิธิสงเคราะห์เด็กพัทยาซึ่งเป็นการศึกษาเฉพาะมูลนิธิสงเคราะห์เด็ก พัทยา อำเภอบางละมุง จังหวัดชลบุรี ประชากรผู้ร่วมวิจัยครั้งนี้ประกอบด้วยผู้บริหาร, ฝ่ายบุคลากรวิชาชีพและฝ่ายครูผู้ปฏิบัติงานดูแลเด็กของมูลนิธิสงเคราะห์เด็กโดยประยุกต์วิจัยเชิงปฏิบัติการในการศึกษา ประกอบด้วย 6 ขั้นตอนดังนี้ 1) การศึกษาปัญหา 2) การวางแผนวิจัยเชิงปฏิบัติการ  3) การปฏิบัติการ 4) การสังเกตการณ์ผลการปฏิบัติการ  5) การสะท้อนผลการปฏิบัติ  และ6) การสังเคราะห์สรุปแนวทางการพัฒนากระบวนการจัดการรายกรณีเพื่อปรับพฤติกรรมเด็กให้มีประสิทธิภาพ ผลการศึกษาพบว่าการพัฒนากระบวนการจัดการรายกรณีเพื่อปรับพฤติกรรมเด็กของมูลนิธิสงเคราะห์เด็กพัทยาให้มีประสิทธิภาพสามารถพัฒนาแก้ไขปรับพฤติกรรมเด็กที่มีความยุ่งยากซับซ้อนเป็นกระบวนการการปฏิบัติงานอย่างต่อเนื่องและมีการประสานเชื่อมโยงกันโดยเริ่มจากการถอดบทเรียนการทำงานช่วยเหลือเด็กเพื่อค้นพบปัญหาความต้องการ,ปัญหาและความท้าทายในด้านการทำงานช่วยเหลือแก้ไขปัญหาพฤติกรรมสำหรับเด็กที่มีปัญหาพฤติกรรมที่ยุ่งยากซับซ้อนในแต่ละช่วงวัยและนำสู่การวิเคราะห์วางแผนพัฒนาโดยกำหนดแผนงานพัฒนากระบวนการจัดการรายกรณีเพื่อปรับพฤติกรรมเด็กของมูลนิธิฯ ซึ่งมีกระบวนการการอบรมเชิงปฏิบัติการการจัดการรายกรณีเป็นกลไกสำคัญของการเรียนรู้จากนั้นผู้จัดการรายกรณีนำองค์ความรู้การจัดการรายกรณีลงสู่การปฏิบัติและสะท้อนผลการฝึกปฏิบัติงานของผู้จัดการรายกรณีในการแก้ไขปัญหาพฤติกรรมของเด็กและเยาวชน

 

เอกสารอ้างอิง

CMSA, Case Management Society of America, Standards of practice for case management. (15 January 2022) CMSA <http://www.cmsa.org/portals/0/pdf/memberonly/Standards0fPractice.pdf>.

ชนกกร โพธิ์นาคเงินและทิพาภรณ์ โพธิ์ถวิล, “การบริหารจัดการและความร่วมมือในการสงเคราะห์และคุ้มครองสวัสดิภาพเด็กของสถานสงเคราะห์เด็กเอกชนจังหวัดชลบุรี” (2561) 9:2 วารสารสังคมภิวัฒน์.

ดำรงศิลป์ เป็งใจ, การจัดการรายกรณีสำหรับเด็กด้อยโอกาสเชิงพื้นที่: กรณีศึกษาโครงการคลองเตยโมเดล. (สังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ, 2562).

นุชนาฏ ยูฮันเงาะ, “รูปแบบการบริหารจัดการรายกรณีเพื่อการคุ้มครองเด็กที่ถูกกระทำความรุนแรงในสังคมไทย” (ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์และสวัสดิการสังคม มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ, 2561).

นพวรรณ ศรีวงค์พานิช, ปัญหาที่พบในเด็กสถานสงเคราะห์ (10 ธันวาคม 2564) GotoKnow <https://www.gotoknow.org/posts/380114>.

ปัฐยาวัชร ปรากฏผล, “พยาบาลผู้จัดการรายกรณีโรคเรื้อรัง” (2560) 28:1 วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกกล้า จันทบุรี.

เรณู สุขารมณ์ และคณะ, รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ โครงการ “การสังเคราะห์องค์ความรู้การคุ้มครองทางสังคมในกลุ่มเด็ก” (กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม, 2558).

ศิริอร สินธุ และพิเชต วงรอต, “การจัดการรายกรณีผู้ป่วยโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูง” (กรุงเทพฯ:โรงพิมพ์วัฒนาการพิมพ์, 2557).

ศรีเรือน แก้วกังวาน, จิตวิทยาพัฒนาการชีวิตทุกช่วงวัย: วัยรุ่น-วัยสูงอายุ เล่ม 2 (กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, พิมพ์ครั้งที่ 9, 2549).

โสภา อ่อนโอภาส, การจัดการรายกรณีในงานสังคมสงเคราะห์สำหรับผู้ได้รับผลกระทบจากความรุนแรงในครอบครัว (24 ธันวาคม 2563) GotoKnow <https://www.gotoknow.org/posts/676404>.

อภิญญา เวชยชัย, “รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ การพัฒนาระบบการคุ้มครองเด็กในสังคมไทย” (กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด ทริปเปิ้ล เอ ก็อปปี้, 2551).

.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-11-03

รูปแบบการอ้างอิง

สุขพัฒน์ ก. . ., & ยูฮันเงาะ น. . (2023). การพัฒนากระบวนการจัดการรายกรณีเพื่อปรับพฤติกรรมเด็กในมูลนิธิสงเคราะห์เด็ก พัทยา. วารสารวิชาการคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ, 14(1), 96–114. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/lawhcu/article/view/268036

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย