การพัฒนากระบวนการจัดการรายกรณีเพื่อปรับพฤติกรรมเด็กในมูลนิธิสงเคราะห์เด็ก พัทยา
คำสำคัญ:
การปรับพฤติกรรมเด็ก, การจัดการรายกรณี, เด็กกำพร้าบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ได้กำหนดวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนากระบวนการจัดการรายกรณีเพื่อปรับพฤติกรรมเด็กในมูลนิธิสงเคราะห์เด็กพัทยาซึ่งเป็นการศึกษาเฉพาะมูลนิธิสงเคราะห์เด็ก พัทยา อำเภอบางละมุง จังหวัดชลบุรี ประชากรผู้ร่วมวิจัยครั้งนี้ประกอบด้วยผู้บริหาร, ฝ่ายบุคลากรวิชาชีพและฝ่ายครูผู้ปฏิบัติงานดูแลเด็กของมูลนิธิสงเคราะห์เด็กโดยประยุกต์วิจัยเชิงปฏิบัติการในการศึกษา ประกอบด้วย 6 ขั้นตอนดังนี้ 1) การศึกษาปัญหา 2) การวางแผนวิจัยเชิงปฏิบัติการ 3) การปฏิบัติการ 4) การสังเกตการณ์ผลการปฏิบัติการ 5) การสะท้อนผลการปฏิบัติ และ6) การสังเคราะห์สรุปแนวทางการพัฒนากระบวนการจัดการรายกรณีเพื่อปรับพฤติกรรมเด็กให้มีประสิทธิภาพ ผลการศึกษาพบว่าการพัฒนากระบวนการจัดการรายกรณีเพื่อปรับพฤติกรรมเด็กของมูลนิธิสงเคราะห์เด็กพัทยาให้มีประสิทธิภาพสามารถพัฒนาแก้ไขปรับพฤติกรรมเด็กที่มีความยุ่งยากซับซ้อนเป็นกระบวนการการปฏิบัติงานอย่างต่อเนื่องและมีการประสานเชื่อมโยงกันโดยเริ่มจากการถอดบทเรียนการทำงานช่วยเหลือเด็กเพื่อค้นพบปัญหาความต้องการ,ปัญหาและความท้าทายในด้านการทำงานช่วยเหลือแก้ไขปัญหาพฤติกรรมสำหรับเด็กที่มีปัญหาพฤติกรรมที่ยุ่งยากซับซ้อนในแต่ละช่วงวัยและนำสู่การวิเคราะห์วางแผนพัฒนาโดยกำหนดแผนงานพัฒนากระบวนการจัดการรายกรณีเพื่อปรับพฤติกรรมเด็กของมูลนิธิฯ ซึ่งมีกระบวนการการอบรมเชิงปฏิบัติการการจัดการรายกรณีเป็นกลไกสำคัญของการเรียนรู้จากนั้นผู้จัดการรายกรณีนำองค์ความรู้การจัดการรายกรณีลงสู่การปฏิบัติและสะท้อนผลการฝึกปฏิบัติงานของผู้จัดการรายกรณีในการแก้ไขปัญหาพฤติกรรมของเด็กและเยาวชน
เอกสารอ้างอิง
CMSA, Case Management Society of America, Standards of practice for case management. (15 January 2022) CMSA <http://www.cmsa.org/portals/0/pdf/memberonly/Standards0fPractice.pdf>.
ชนกกร โพธิ์นาคเงินและทิพาภรณ์ โพธิ์ถวิล, “การบริหารจัดการและความร่วมมือในการสงเคราะห์และคุ้มครองสวัสดิภาพเด็กของสถานสงเคราะห์เด็กเอกชนจังหวัดชลบุรี” (2561) 9:2 วารสารสังคมภิวัฒน์.
ดำรงศิลป์ เป็งใจ, การจัดการรายกรณีสำหรับเด็กด้อยโอกาสเชิงพื้นที่: กรณีศึกษาโครงการคลองเตยโมเดล. (สังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ, 2562).
นุชนาฏ ยูฮันเงาะ, “รูปแบบการบริหารจัดการรายกรณีเพื่อการคุ้มครองเด็กที่ถูกกระทำความรุนแรงในสังคมไทย” (ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์และสวัสดิการสังคม มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ, 2561).
นพวรรณ ศรีวงค์พานิช, ปัญหาที่พบในเด็กสถานสงเคราะห์ (10 ธันวาคม 2564) GotoKnow <https://www.gotoknow.org/posts/380114>.
ปัฐยาวัชร ปรากฏผล, “พยาบาลผู้จัดการรายกรณีโรคเรื้อรัง” (2560) 28:1 วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกกล้า จันทบุรี.
เรณู สุขารมณ์ และคณะ, รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ โครงการ “การสังเคราะห์องค์ความรู้การคุ้มครองทางสังคมในกลุ่มเด็ก” (กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม, 2558).
ศิริอร สินธุ และพิเชต วงรอต, “การจัดการรายกรณีผู้ป่วยโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูง” (กรุงเทพฯ:โรงพิมพ์วัฒนาการพิมพ์, 2557).
ศรีเรือน แก้วกังวาน, จิตวิทยาพัฒนาการชีวิตทุกช่วงวัย: วัยรุ่น-วัยสูงอายุ เล่ม 2 (กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, พิมพ์ครั้งที่ 9, 2549).
โสภา อ่อนโอภาส, การจัดการรายกรณีในงานสังคมสงเคราะห์สำหรับผู้ได้รับผลกระทบจากความรุนแรงในครอบครัว (24 ธันวาคม 2563) GotoKnow <https://www.gotoknow.org/posts/676404>.
อภิญญา เวชยชัย, “รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ การพัฒนาระบบการคุ้มครองเด็กในสังคมไทย” (กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด ทริปเปิ้ล เอ ก็อปปี้, 2551).
.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 วารสารวิชาการคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความหรือข้อความคิดเห็นใด ๆ ที่ปรากฏในวารสารฉบับนี้เป็นวรรณกรรมของผู้เขียนโดยเฉพาะ คณะนิติศาสตร์มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และกองบรรณาธิการไม่มีส่วนรับผิดชอบหรือไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับข้อคิดเห็นนั้น แต่ประการใด

