การพัฒนาแบบวัดความเป็นพลเมืองดิจิทัล สำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น

Main Article Content

ศศิวิมล ศรีนวล
กันธิยา เส้าเปา
น้ำทิพย์ องอาจวาณิชย์

บทคัดย่อ

       การพัฒนาแบบวัดความเป็นพลเมืองดิจิทัลสำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างและหาคุณภาพของแบบวัดความเป็นพลเมืองดิจิทัลสำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น  จำนวน 108 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบวัดความเป็นพลเมืองดิจิทัลสำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น แบ่งออกเป็นสองตอน ตอนที่หนึ่งเป็นข้อมูลทั่วไปของผู้ตอบ และตอนที่สองเป็นแบบวัดความเป็นพลเมืองดิจิทัล มีข้อคำถาม จำนวน 34 ข้อ เป็นมาตรประมาณค่า 5 ระดับ (ปฏิบัติมากที่สุด (5) - ปฏิบัติน้อยที่สุด (1)) ประกอบด้วย 3 องค์ประกอบ คือ 1) ความเคารพต่อตนเองและผู้อื่นในโลกดิจิทัล 2) ใช้งานดิจิทัลอย่างมีความรับผิดชอบและปลอดภัย 3) สร้างนวัตกรรมดิจิทัล ทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าความเชื่อมั่นแบบสอดคล้องภายใน


       ผลการวิจัย พบว่า แบบวัดความเป็นพลเมืองดิจิทัลสำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น มีค่าความเชื่อมั่นสูงมีค่าเท่ากับ 0.921 และการตรวจสอบความตรงเชิงโครงสร้างของแบบวัดความเป็นพลเมืองดิจิทัล โดยการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันอันดับที่สอง พบว่า โมเดลมีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (Chi-square = 28.452, df = 22, P = 0.1612, RMSEA = 0.052, CFI = 0.993, TLI = 0.989, SRMR = 0.026)

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ศรีนวล ศ., เส้าเปา ก., & องอาจวาณิชย์ น. . (2021). การพัฒนาแบบวัดความเป็นพลเมืองดิจิทัล สำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารงานวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ, 8(2), 43–53. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/sskru-resarch/article/view/252382
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กาญจนา เดชสม และ รุงชัชดาพร เวหะชาติ. (2564). การพัฒนาความเป็นพลเมืองดิจิทัลของนักเรียนในศตวรรษ ที่ 21. PAYAP UNIVERSITY JOURNAL, 31(1), 151-163.

ต้องตา จำเริญใจ. (2561). ความเป็นพลเมืองดิจิทัลของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-6 ของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบูรณ์ เขต 3. ปริญญานิพนธ์ปริญญา

ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรมมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.

พรชนิตว์ ลีนาราช. (2557). รูปแบบบริการสนับสนุนการวิจัยสำหรับห้องสมุดมหาวิทยาลัยวิจัยในประเทศไทย. ปริญญานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

วรรณากร พรประเสริฐ & รักษิต สุทธิพงษ์. (2562). ความเป็นพลเมืองดิจิทัลของนิสิตนักศึกษาระดับปริญญาตรีในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ. Journal of Education Thaksin University,19(2),

-117.

วิโรจน์ สารรัตนะ. (2556). กระบวนทัศน์ใหม่ทางการศึกษากรณีทัศนะต่อการศึกษาศตวรรษที่21. กรุงเทพฯ : หจก.ทิพยวิสุทธิ์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สํานักยุทธศาสตร์ สํานักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (2563). รายงานผลการสำรวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทย ปี 2563

Thailand Internet User Behavior 2020. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.

Eric, S., & Jared, C. (2014). The New Digital Age: Reshaping the Future of People, Nations and Business. Brilliance Corp.