ปัจจัยพยากรณ์คุณภาพชีวิตของเกษตรกรสูงอายุจากการผลิตลำไยนอกฤดู อำเภอบ้านโฮ่ง จังหวัดลำพูน

บทคัดย่อ

การศึกษาแบบผสมผสานนี้มีวัตุประสงค์เพื่อศึกษาระดับคุณภาพชีวิต และพยากรณ์ปัจจัยที่มีอิทธิผลต่อคุณภาพชีวิตของเกษตรกรสูงอายุจากการผลิตลำไยนอกฤดู กลุ่มตัวอย่างเป็นเกษตรกรสูงอายุ จำนวน 104 ราย และผู้มีส่วนได้เสียกับการผลิตลำไยนอกฤดู จำนวน 8 ราย ในพื้นที่อำเภอบ้านโฮ่ง จังหวัดลำพูน เครื่องมือเป็นแบบสอบถาม การสัมภาษณ์แบบไม่เป็นทางการ และการสนทนากลุ่ม การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนา การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการศึกษา พบว่า เกษตรกรสูงอายุมีระดับคุณภาพชีวิตโดยรวมระดับมาก (ค่าเฉลี่ย 3.60) โดยอายุ (Beta = .272, p = .009) และทัศนคติต่อการใช้สารชีวภาพทดแทนสารเคมีการเกษตรในการผลิตลำไยนอกฤดู  (Beta = -.623, p = .000)  พยากรณ์ระดับคุณภาพชีวิตของเกษตรกรสูงอายุจากการผลิตลำไยนอกฤดูได้ร้อยละ 27.3 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ  อย่างไรก็ตามการสร้างกิจกรรมการเรียนรู้เกี่ยวกับการผลิตลำไยนอกฤดู และการสนับสนุนอาชีพเสริมอาจเป็นแนวทางในการสร้างเสริมคุณภาพชีวิตเกษตรกรสูงอายุอย่างยั่งยืน