แรงจูงใจในการเลือกศึกษาต่อของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลายจังหวัดศรีสะเกษ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์การวิจัยที่สำคัญคือ 1) เพื่อศึกษาแรงจูงใจในการเลือกศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษาของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลายจังหวัดศรีสะเกษ 2) เปรียบเทียบแรงจูงใจในการเลือกศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษาของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลายจังหวัดศรีสะเกษ โดยกลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายจังหวัดศรีสะเกษ จำนวน 375 คน ผู้วิจัยได้เก็บรวมรวมและการวิเคราะห์ เพื่อให้ได้ผลการวิจัยที่สอดคล้องกับวัตถุประสงค์การวิจัย เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาคือแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานใช้การทดสอบค่าที่ (t-test) และความแปรปรวนทางเดียว (One way ANOVA) และการทดสอบความแตกต่างรายคู่ ด้วยวิธีของ scheffe  ผลการวิจัยพบว่า (1) แรงจูงใจในการเลือกศึกษาต่อของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลายจังหวัดศรีสะเกษกลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็น เพศหญิง กำลังศึกษาอยู่ในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 คะแนนเฉลี่ยสะสมในระดับมัธยมศึกษาตอนปลายในช่วงระว่าง 2.51-3.00 บิดาประกอบอาชีพค้าขาย/อาชีพอิสระ มารดาประกอบอาชีพค้าขาย/อาชีพอิสระ และรายได้เฉลี่ยต่อเดือนของบิดาและมารดารวมกัน หรือผู้รับผิดชอบค่าเล่าเรียน (2) สรุปผลการวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อทดสอบสมมติฐาน แรงจูงใจในการเลือกศึกษาต่อของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลายจังหวัดศรีสะเกษ พบว่า เพศที่แตกต่างกัน โดยภาพรวมไม่แตกต่างกัน และรายข้อพบว่า มีความแตกต่างกัน จำนวน 3 ข้อ ได้แก่ ด้านภูมิหลัง ด้านคุณภาพมหาวิทยาลัย และด้านสภาพแวดล้อมของมหาวิทยาลัย เพศหญิงมีแรงจูงใจในการเลือกศึกษาต่อมากกว่าเพศชาย กำลังศึกษาอยู่ในระดับชั้นมีไม่มีความแตกต่างกันทั้งในภาพรวมและรายข้อ และในส่วนของคะแนนเฉลี่ยสะสมในระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย อาชีพของบิดา อาชีพของมารดา รายได้เฉลี่ยต่อเดือนของบิดาและมารดารวมกัน หรือ ผู้รับผิดชอบของค่าเล่าเรียนนั้นมีความแตกต่างในส่วนของภาพรวมและรายข้อ