การสร้างความหมายเกี่ยวกับ “หนังสือดี” ในวรรณกรรมร่วมสมัย
Main Article Content
บทคัดย่อ
สังคมปัจจุบันมีปัจจัยมากมายที่ส่งผลต่อการสร้างคุณค่าของ “หนังสือดี” วรรณกรรมร่วมสมัยบางเล่ม ร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการสร้างความหมายของหนังสือดี ผู้ศึกษาพบลักษณะการสร้างความหมายของ “หนังสือดี” ในวรรณกรรมร่วมสมัย 3 เรื่อง คือ ร้านหนังสือแมวฮกเกี้ยน ของ นฤพนธ์ สุดสวาท ปาฏิหาริย์แมวลายส้มผู้พิทักษ์หนังสือ ของ โซสุเกะ นัตสึคาวะ และความเปลี่ยวดายอันกึกก้องเกินต้าน ของ โบฮุบิล ฮราบัล โดยในวรรณกรรมร่วมสมัยดังกล่าวมีการสร้างความหมายของ “หนังสือดี” หลายประเด็น ทั้งนี้วรรณกรรมร่วมสมัยสื่อว่า “หนังสือดี” คือ ส่วนเติมเต็มความรู้สึกระดับปัจเจกไม่ว่าจะเป็นเติมเต็มกำลังใจในภาวะสิ้นหวัง และเยียวยาจิตใจ รวมถึง “หนังสือดี” ยังต้องเติมเต็มการเข้าใจมนุษย์ โดยผู้เขียนใช้กลวิธีของเรื่องเล่าเพื่อสื่อความหมายหนังสือดี ทั้งการเล่าผ่านมุมมอง ของตัวละครโดยส่วนใหญ่จะผ่านมุมมองของตัวละครเอก การเล่าผ่านการสร้างสถานการณ์ในโครงเรื่องจะโดดเด่น ในประเด็นเกี่ยวกับการผจญภัย การเล่าผ่านสภาวะอารมณ์ของตัวละครที่แฝงความเหงา โดดเดี่ยว และเล่าผ่านสัญญะในตัวบทที่แฝงนัยทั้งเชิงพื้นที่ ความแปลกแยกและอารมณ์ ความหมายของ “หนังสือดี” จะถูกสร้างผ่านปัจจัยต่าง ๆ ที่ส่งผลต่อการสร้างความหมาย คือ ปัจจัยระดับสังคมที่ร่วมกันสร้างความหมายของ “หนังสือดี” และปัจจัยระดับปัจเจกที่มีความหมายอันเลื่อนไหล ประเด็นดังที่กล่าวมานั้นเป็นการสร้างความหมายของ “หนังสือดี” ในวรรณกรรมร่วมสมัยที่ชี้ให้เห็นความเลื่อนไหลของความหมายของ “หนังสือดี”
Downloads
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่าหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนาญาตจากวารสารวิชาการ ฯ ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กะรัตพลอย ถ้ำแก้ว. (2558). กระบวนการผลิต การนำเสนอ และการสร้างความหมายเชิงสัญญะ ในรายการ เดอะวอยซ์ไทยแลนด์. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
โซสุเกะ นัตสึคาวะ. (2563). ปาฏิหาริย์แมวลายส้มผู้พิทักษ์หนังสือ (พิมพ์ครั้งที่ 3) (แปลจาก The Cat Who Loved to Protect Books โดย ฉัตรขวัญ อดิศัย). กรุงเทพฯ: Bibli.
ธนาพล ลิ่มอภิชาต, และวริศา กิตติคุณเสรี. (2551, ตุลาคม - ธันวาคม). ประวัติศาสตร์การเมืองของวาทกรรมหนังสือดี. อ่าน, 1(3), 38 - 60.
ธัญวดี กำจัดภัย, และทิพรัตน์ สิทธิวงศ์. (2560, ตุลาคม - ธันวาคม). การศึกษาการสร้างความหมายเชิงวัฒนธรรมผ่านการจัดแสดงพิพิธภัณฑ์ เพื่อส่งเสริมการเรียนรู้แบบนำตนเอง. ศึกษาศาสตร์, 21(4), 121 - 131.
นฤพนธ์ สุดสวาท. (2559). ร้านหนังสือแมวฮกเกี้ยน. กรุงเทพฯ: ผจญภัย.
บัญชา เตส่วน. (2561, กรกฎาคม - ธันวาคม). การสร้างความหมายของผู้ชายเมโทรเซ็กส์ชวลในนิตยสาร Attitude. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 14(2), 33 - 61.
โบฮุบิล ฮราบัล. (2560). ความเปลี่ยวดายอันกึกก้องเกินต้าน (พิมพ์ครั้งที่ 2) (แปลจาก Příliš hlučná samota โดย วริตตา ศรีรัตนา). กรุงเทพฯ: bookmoby.
ปฐม หงส์สุวรรณ. (2556, มกราคม - มิถุนายน). การช่วงชิงความหมายเนื่องด้วยประเพณีบุญบั้งไฟในกลุ่มชาติพันธุ์อีสาน. วิถีสังคมมนุษย์, 1(พิเศษ), 32 - 58.
ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์. (2555, กันยายน - สิงหาคม). แสงเงาของระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ที่ฉายทับ ศิลปะสถาปัตยกรรม ล้านนา: การช่วงชิงความหมายของพื้นที่ ระหว่างล้านนากับสยาม (ทศวรรษ 2440 - พ.ศ. 2475). หน้าจั่ว, 2555(9), 41 - 67.
รื่นฤทัย สัจจพันธุ์. (2557, กรกฎาคม - กันยายน). ๑๐๐ ปี วรรณคดีสโมสร. ราชบัณฑิตยสถาน, 39(3), 318 - 338.
______. (2564). อ่านเรื่องเล่า เล่าเรื่องอ่าน. กรุงเทพฯ: สถาพรบุ๊คส์.
โรล็องด์ บาร์ตส์. (2558). มายาคติ (แปลจาก Mythologies โดย วรรณพิมล อังคศิริสรรพ). กรุงเทพฯ: คบไฟ.
วรรณสิกา เชื้อชาติไทย. (2546). ความเหงาในชุมชนเสมือน: กรณีศึกษา www.pantip.com และ www.sanook.com. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วสันต์ ลิมป์เฉลิม. (2552). สู่ทฤษฎีความเหงาที่อิงตัวตน. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สำนักเฝ้าระวังทางวัฒนธรรมและประชาสัมพันธ์ กระทรวงวัฒนธรรมและกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.). (2557). วรรณกรรมชั้นดี 50 เล่มที่เยาวชนควรอ่านก่อนโต. กรุงเทพฯ: อมรินทร์.
สุทธวรรณ อินทรพาณิช, และแก้วตา จันทรานุสรณ์. (2557, มกราคม - เมษายน). การช่วงชิงความหมายในการจัดการพื้นที่ชุ่มน้ำกรณีศึกษา กุดทิง จังหวัดบึงกาฬ. สังคมลุ่มน้ำโขง, 10(1), 163 - 185.