The Effects of Using a Guidance Activities Package to Enhance Chinese Learning Motivation of Grade 10 Students at Ban Chang Kanchanakul Wittaya School in Rayong Province
Main Article Content
Abstract
This research aims to compare the Chinese learning motivation of an experimental group students before and after using a guidance activities package to enhance Chinese learning motivation. The research also aims to compare the motivation for learning Chinese between the experimental group students who used the guidance activities package, and the control group students who used the information set after the experiment. The research samples were 60 grade 10 students at Ban Chang Kanchanakul Wittaya School, Rayong Province, during the first semester of the 2022 academic year. They were assigned into an experimental group and a control group, each of which consisted of 30 students. Research instruments included: a guidance activities package to enhance Chinese learning motivation; an information set; and a Chinese learning motivation assessment form with 30 items. Statistics used for data analysis were percentage, mean, standard deviation, and t-test. The research revealed that: after using the guidance activities package to enhance Chinese learning motivation, the experimental group students’ post-experiment mean score of Chinese learning motivation was significantly higher than their pre-experiment with a statistical significance of .01; and after the experiment, the post-experiment mean score of Chinese learning motivation of the experimental group students, who used the guidance activities package, was significantly higher than the post-experiment mean score of the control group students, who used the information set at the .01 level of statistical significance.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่าหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนาญาตจากวารสารวิชาการ ฯ ก่อนเท่านั้น
References
กาญจนา น้อยวิมล. (2560). การพัฒนาชุดกิจกรรมแนะแนวส่งเสริมด้านการศึกษาและอาชีพ. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ปิยวรรณ ปรีชานุกูล. (2561, มกราคม - มิถุนายน). ผลการใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวอาชีพเพื่อพัฒนาการรับรู้ด้านการศึกษาต่อสายอาชีพของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนโคกตูมวิทยา จังหวัดลพบุรี. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 10(1), 308 - 320.
เผิง ลี่ถิง. (2557, กรกฎาคม - ธันวาคม). ปัจจัยที่ส่งผลต่อแรงจูงใจในการเรียนภาษาจีนของนักศึกษา มหาวิทยาลัยสยาม. วารสารกระแสวัฒนธรรมมหาวิทยาลัยสยาม, 15(28), 27 - 38.
พระสุวรรณ สุเมธปุญโญ. (2561, มกราคม - มิถุนายน). การเสริมแรงด้วยเบี้ยอรรถกรเพื่อพัฒนาระเบียบวินัย ของนักเรียนในวิชาประวัติศาสตร์. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย, 6(1), 455 - 471.
เพ็ญประภา พุฒซ้อน. (2559). ผลการสร้างแรงจูงใจในการเรียนวิชาภาษาไทยโดยใช้เบี้ยอรรถกรของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ. วารสารออนไลน์บัณฑิตศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 1 - 10. สืบค้น กันยายน 15, 2565, จาก http://www.edu-journal.ru.ac.th/index.php/abstractData/viewIndex/210.ru.
แพรวา รัตนทยา. (2564, มกราคม - มิถุนายน). แรงจูงใจและกลวิธีการเรียนภาษาจีนของนักศึกษามหาวิทยาลัยแม่โจ้. วารสารการจัดการและพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 1(1), 1 - 9.
วรทา รุ่งบานจิต, และคณะ. (2560). แรงจูงใจในการเรียนวิชาภาษาจีนของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติมหาวิทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 27 ประจำปี 2560 และการประชุมวิชาการระดับชาติด้านบริหารธุรกิจและเศรษฐศาสตร์ ครั้งที่ 3 ประเทศไทย 4.0 "วิจัยขับเคลื่อนสังคม" วันที่ 3 - 6 พฤษภาคม 2560 ณ โรงแรมบีพี สมิหลาบีช อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา (หน้า793 – 799). สงขลา: มหาวิทยาลัยทักษิณ.
วรนุช มะธิปิไข. (2561). ผลการใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนาการควบคุมตนเองด้านการเรียนภาษาอังกฤษของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนสีดาวิทยา. ใน การประชุมวิชาการนำเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษาแห่งชาติ ครั้งที่ 47 วันที่ 6 ธันวาคม 2561 ณ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม (หน้า 432 - 442). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
วรลักษณ์ แก้วเอียด. (2561). โปรแกรมส่งเสริมความสามารถการตั้งเป้าหมายในการเรียนของนักศึกษาคณะครุศาสตร์อุตสาหกรรมและเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย. ใน การประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 56 วันที่ 30 มกราคม - 2 กุมภาพันธ์ 2561 (หน้า 126 – 132). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
วิไลวรรณ เพชรเศรษฐ์. (2561). ผลการใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวโดยใช้กรอบความคิดแบบเติบโตเพื่อพัฒนาการตั้งเป้าหมายทางการศึกษาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนขจรเกียรติศึกษา จังหวัดภูเก็ต. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ศุภิกา นิรัติศัย. (2561, กรกฎาคม - ธันวาคม). ทัศนคติ แรงจูงใจ และพฤติกรรมการเรียนภาษาอังกฤษของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 9(2), 138 - 170.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ และสมาคมแนะแนวแห่งประเทศไทย. (2559ก). การจัดการเรียนรู้กิจกรรมแนะแนว. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
_____. (2559ข). การออกแบบกิจกรรมแนะแนวที่เน้นการพัฒนาทักษะสำหรับผู้เรียน. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
_____. (2559ค). บริการแนะแนวและเครื่องมือทางจิตวิทยา. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
อมราภรณ์ เพ็ชรสุ่ม. (2561). ผลการใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวตามแนวคิดพหุปัญญาเพื่อพัฒนาการตระหนักรู้ด้านอาชีพของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนสตรีระนอง จังหวัดระนอง. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
Gardner, R. C. (1985). Social Psychology and Second Language Learning. Great Britain: Edward Arnold Ltd.