ความคิดเห็นของสมาชิกและผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นต่อการยุบรวมองค์การบริหาร ส่วนตำบลเป็นเทศบาล : กรณีศึกษาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขต อำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น

Main Article Content

ดร.อำนวย สังข์ช่วย

บทคัดย่อ

                       งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความคิดเห็น,เปรียบเทียบความคิดเห็นของสมาชิกและผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นต่อการยุบรวมองค์การบริหารส่วนตำบลเป็นเทศบาล ในเขตอำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น จำแนกตาม  เพศ อายุ ระดับการศึกษา ตำแหน่งหน้าที่ และรายได้ต่อเดือน และศึกษาแนวทางการพัฒนาการบริหารจัดการของสมาชิกและผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นต่อการยุบรวมองค์การบริหารส่วนตำบลเป็นเทศบาล ในเขตอำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่นเป็นการศึกษาวิจัยแบบผสมผสาน โดยการวิจัยเชิงปริมาณ ขนาดกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 170 คน กำหนดนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ใช้แบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ.813 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานทดสอบค่า t (t-test) และทดสอบความแปรปรวนทางเดียว (One way ANOVA/F – test) และการวิจัยเชิงคุณภาพ(Qualitative Research) ใช้แบบการสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างเจาะลึก ผู้ให้ข้อมูล จำนวน 10 คน วิเคราะห์ข้อมูลการวิจัยเชิงพรรณนา (Descriptive Analysis)          


                        ผลการวิจัยพบว่า 1)ความคิดเห็นของสมาชิกและผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นโดยรวม พบว่า มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก และเมื่อพิจารณารายด้านอยู่ในระดับมากทุกด้าน เรียงลำดับจากระดับสูงสุด 3 ด้าน ได้แก่ ด้านการวางแผนอยู่ในระดับมาก รองลงมาได้แก่ ด้านการประสานงานและต่ำสุด ด้านการควบคุม ตามลำดับ 2)ผลการวิเคราะห์เปรียบเทียบความคิดเห็นของสมาชิกและผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นต่อการยุบรวมองค์การบริหารส่วนตำบลเป็นเทศบาล ในเขตอำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น จำแนกตาม เพศ อายุ ระดับการศึกษา ตำแหน่งหน้าที่ และรายได้ต่อเดือน โดยรวมและรายด้าน ไม่แตกต่างกัน 3)แนวทางการพัฒนาการบริหารจัดการของสมาชิกและผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นต่อการยุบรวมองค์การบริหารส่วนตำบลเป็นเทศบาลในเขตอำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น 5 ด้าน พบว่า 1) ด้านการวางแผน ควรให้ความสำคัญกับการประชุม ผู้บริหาร สมาชิกสภาเทศบาลและผู้นำชุมชนและควรเปิดโอกาส เปิดเวทีประชาคม ให้ประชาชนเข้ามามีบทบาท มีส่วนร่วม ในการวางแผน 2) ด้านการจัดองค์การ ควรให้ความสำคัญกับการประชุม ที่เปิดโอกาสให้ประชาชน ผู้แทนชุมชน หรือผู้แทนภาคประชาชน เข้าร่วมรับฟังความคิดเห็น ข้อเสนอแนะและควรให้ความสำคัญกับการแบ่งงานตามโครงสร้างการบริหาร แบ่งงานตามความรับผิดชอบตามลำดับชั้น 3) ด้านการบังคับบัญชา ผู้บริหารต้องมีวิสัยทัศน์ บริหารงานตั้งอยู่ในความเป็นธรรม มีคุณธรรม จริยธรรม และมีความกล้าในการตัดสินใจ 4) ด้านการประสานงาน ผู้บริหารควรเปิดโอกาส สร้างความร่วมมือ ร่วมใจต่อผู้ใต้บังคับบัญชา เปิดให้ประชาชนเข้ามามีส่วนร่วมเป็นกรรมการติดตามประเมินผลโครงการ และ 5)ด้านการควบคุม ควรเปิดโอกาส ให้ผู้นำชุมชนประชาชนเข้ามามีบทบาทมีส่วนร่วมเป็นกรรมการควบคุม การติดตามประเมินผลโครงการ และควรให้มีการประเมินผลการปฏิบัติงานของข้าราชการบุคลากรและพนักงานของรัฐ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สังข์ช่วย ด. (2018). ความคิดเห็นของสมาชิกและผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นต่อการยุบรวมองค์การบริหาร ส่วนตำบลเป็นเทศบาล : กรณีศึกษาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขต อำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 8(1), 97–107. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/AJMBU/article/view/194928
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

โกวิทย์ พวงงาม. (2548). การปกครองท้องถิ่นไทย. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร : เดือนตุลา.

คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย,สพฐ.,กพร. (2553). การบริหารจัดการที่ดีตามหลักธรรมาภิบาล. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

จิตรลัดดา ถิ่นสำราญ. (2551). ความคิดเห็นของประชาชนต่อการดำเนินงานตามหน้าที่ขององค์การบริหารส่วนตำบลบ้านหม้อ อำเภอศรีเชียงใหม่ จังหวัดหนองคาย. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. สำนักวิทยบริการและเทคโนโลยีสารสนเทศ : มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

ชนนาถ เจริญรักษ์. (2556). ความคิดเห็นของประชาชนต่อผลการปฏิบัติงานของเทศบาลตำบลเกวียนหัก อำเภอขลุง จังหวัดจันทบุรี. ปัญหาพิเศษ สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน. วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ : มหาวิทยาลัยบูรพา.

ชูวงศ์ ฉายะบุตร. (2539). การปกครองท้องถิ่นไทย. กรุงเทพมหานคร : บริษัท พิฆเนศ พริ้นท์ติ้งเซ็นเตอร์ จำกัด.

นภสร ภูบาลชื่น. (2551). ความคิดเห็นของประชาชนต่อการดำเนินงานขอเทศบาลตำบลห้วยแถลง อำเภอห้วยแถลง จังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. สำนักวิทยบริการ : มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.

เบญจวรรณ วันดีศรี. (2547). การศึกษาความเป็นธรรมาภิบาลของนายกองค์การบริหารส่วนวนตำบลในจังหวัดร้อยเอ็ด. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาสังคมศาสตร์เพื่อการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.

สุเทพ นิลมูล. (2552). ภาวะผู้นำของนายกเทศมนตรีเทศบาลนครเชียงใหม่จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.