The Decision Making Model of Ratchathanicharoensrisothon Citizens Regarding Choosing of the Members of Parliament
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of the research article were 1) to study for the conceptual framework of the decision making of Ratchathanicharoensrisothon citizens regarding choosing of the members of parliament. 2. To study the decision making of Ratchathanicharoensrisothon citizens regarding choosing of the members of parliament. 3. To analyze the structural equations and examine the structural equations that influence the decision making of Ratchathanicharoensrisothon citizens regarding choosing of the members of parliament. 4. To create a form and confirm the suitability of the decision making of Ratchathanicharoensrisothon citizens regarding choosing of the members of parliament.Sample groups include there are 400 people in the voter group in the Ratchathanicharoensrisothon citizens. The research instruments were Questionnaires and Focus Group Discussion (FGD). From experts, To review the complete model and confirm the suitability of the political behavior of people in the group of Ratchathanicharoensrisothon citizens.
The results of the research showed that: 1. Conceptual framework from the study of behavior display that comes in different ways such as The duty of citizens, In demand for political utilities and The need to resist or change the government. As for the influence on the behavior of the members of the House of Representatives, the population is divided into 4 main factors consisting of 12 sub-factors. 2. Behavioral levels of the decision to choose Member of Parliament of the people in Ratchathanicharoensrisothon citizens. 3. Equations, structure, relationships, patterns of political behavior of people in Ratchathanicharoensrisothon citizens consistent with the empirical data and (4) The Decision Making model of Ratchathanicharoensrisothon citizens regarding choosing of the members of parliament from the research is most suitable.
Article Details
References
กรรณิกา ชมดี. (2524). การมีส่วนร่วมของประชาชนที่มีผลต่อการพัฒนาเศรษฐกิจ ศึกษาเฉพาะกรณี : โครงการสารภี ตำบลท่าช้าง อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี. วิทยานิพนธ์สังคมสงเคราะห์ศาสตรามหาบัณฑิต สาขาการบริหารสังคม. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
จำลอง พรมสวัสดิ์. (2554). พฤติกรรมทางการเมืองของชนชั้นกลางกับการเมืองในระบอบประชาธิปไตยของไทยในเขตกรุงเทพมหานคร และปริมณฑลช่วงพุทธศักราช 2551-2553. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาสื่อสารการเมือง. วิทยาลัยสื่อสารการเมือง มหาวิทยาลัยเกริก.
ธิดารัตน์ ชวรัตน์สกุลกิจ (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร : ศึกษากรณี ประชาชนผู้มีสิทธิเลือกตั้งจังหวัดเชียงใหม่. สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาสื่อสารการเมือง. วิทยาลัยสื่อสารการเมือง มหาวิทยาลัยเกริก.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร : สุวีริยาสาส์น.
เบญจพร อาจวิชัย. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดมหาสารคาม : ศึกษากรณีการเลือกตั้งทั่วไป วันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2557. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสารการเมือง. วิทยาลัยสื่อสารการเมือง มหาวิทยาลัยเกริก.
ประจักษ์ ก้องกีรติ. (2548). การเมืองวัฒนธรรมของนักศึกษาและปัญญาชนก่อน 14 ตุลาฯ. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พิกุล มีมานะ และสนุก สิงห์มาตร. (2561). ประชาธิปไตย Thailand 4.0 ความมั่นคงของชาติพันธุ์อีสาน. การประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยบัณฑิตศึกษาระดับชาติ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม ครั้งที่ 3. วันที่ 11–12 มกราคม 2561. 219-228.
สัญญา เคณาภูมิ. (2560). อิทธิพลของอรรถประโยชน์ทางการเมืองที่ส่งผลต่อการตัดสินใจทางการเมืองแบบประชาธิปไตยของประชาชนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลาง ประเทศไทย. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 5(2). 17-38.
สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้ง. (2562). ประกาศผลการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร. สืบค้นเมื่อ 2 กุมภาพันธ์ 2563. จาก https://www.ect.go.th/ect_th/news_all.php? cid=24
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2558). แนวโน้มเศรษฐกิจ เงินเฟ้อและการดำเนินงานนโยบายการเงิน, รายงานฯ โยบายการเงิน ธันวาคม 2558. สืบค้นเมื่อ 1 ธันวาคม 2562. จาก https://www.bot.or.th/Thai/MonetaryPolicy/Monet Policy Comittee/MPR/DocLib/Chapter1_December2558_GTH58.pdf
อมร รักษาสัตย์. (2537). ประชาธิปไตยยุคหลีกภัย. กรุงเทพมหานคร : สมาคมรัฐศาสตร์แห่งประเทศไทย.
Ardictionaary. (2008). Model. Retrieved 24 March 2010. From http://ardictionary.com /Model/5908
Cronbach. (1963). Educational Psychology. New York : Harcourt Brace and World Inc.
Husen and Postlethwaite (1994). The international encyclopedia of education. 2nd ed. New York : Pergawon press Inc.
Taro Yamane. (1970). Statistics: An Introductory Analysis. 3rd ed. New York : Harper and Row Publications.